14 Φεβρουαρίου…
Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Η γιορτή του έρωτα και των ερωτευμένων. Η μέρα που κάνει τους ανθρώπους πιο ρομαντικούς. Είναι η μέρα που θα σπάσεις τη δίαιτα σου για να φας σοκολατάκια σε σχήμα καρδούλας, καραμέλες σε σχήμα καρδούλας, τούρτες σε σχήμα (μα τι πρωτότυπο…) καρδούλας. Είναι η γιορτή που κάθε ερωτευμένος, ακόμη κι αν του έχει μείνει μόνο ψωμάκι του τοστ στο ψυγείο, θα βάλει το χέρι στην τσέπη για να αγοράσει δώρα για τον/την αγαπημένο/η του.
14 Φεβρουαρίου…
Βιτρίνες στολισμένες κόκκινες. Στολισμένες με λουλούδια, καρδιές κι άλλα κιτς διακοσμητικά. Χνουδωτά αρκουδάκια και χρωματιστές κάρτες. Ένας πονοκέφαλος. Κι εκεί είναι που αναρωτιέσαι… Τον Άγιο Βαλεντίνο γιορτάζουμε ή το τριώδιο; Είναι η περίοδος που πλουτίζουν τα ζαχαροπλαστεία, τα ανθοπωλεία, τα κοσμηματοπωλεία. Μια γιορτή, που η αλήθεια είναι, ότι στόχο δεν έχει τον έρωτα. Στόχο έχει το πορτοφόλι του ερωτευμένου. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι ένα διαφημιστικό κόλπο, που κάνει τα ζευγάρια να ξοδεύουν για την αγάπη. Κανένας έρωτας. Μόνο κέρδος και χρήμα.
14 Φεβρουαρίου…
Προσφορές μόνο για δύο, τραπέζι μόνο για δύο, πάρτι μόνο για δύο, τραγούδια για δύο. Παντού ζευγαράκια. Αλλά εσύ μόνος/η, να τρως σουβλάκια, να πίνεις μπύρες και να βλέπεις «The Walking Dead». Αξίες ανεκτίμητες. Οι χωρισμένοι κι οι μόνοι όμως, γιατί δεν γιορτάζουν ποτέ; Γιατί η κοινωνία μας γιορτάζει τους ερωτευμένους, με ειδική μέρα αφιερωμένη σ’ αυτούς κι οι «γεροντοκόρες» μένουν απλά στο ράφι; Γιατί τέτοιος ρατσισμός στους «ελεύθερους κι ωραίους»; Γιατί οι Singles και Forever Alone δεν έχουν κάποιον/α Άγιο/α; Τη «Ματίνα Μανταρινάκη» ίσως.
Υπάρχουν διακρίσεις ανάμεσα σ’ αυτούς που έχουν σχέση κι αυτούς που είναι μόνοι. Πάντα αυτοί που έχουν σχέση είναι πιο χαρούμενοι, πιο τυχεροί, πιο πετυχημένοι. Μέχρι την στιγμή βέβαια, που θα έρθει το «κέρατο» κι ο χωρισμός στη συνέχεια. Ενώ οι γεροντοκόρες και τα γεροντοπαλίκαρα δεν ανησυχούν για τέτοια. Έχουν το κεφάλι τους… ήσυχο. Αλλά η κοινωνία τους τιμωρεί συνέχεια. Με μία και μόνο ερώτηση: «Εσύ γιορτάζεις;». Μαχαιριά στην καρδιά. Και τον/τη θεωρούσες φίλο/η.
Αλλά γιατί να γιορτάζεις τον έρωτα μόνο μία φορά το χρόνο; Ο έρωτας είναι ένα πολύ όμορφο και δυνατό συναίσθημα. Δεν αρκεί μόνο μια μέρα για να τον ζήσεις και να τον τιμήσεις. Χρειάζεται τουλάχιστον 365 μέρες. Μην περιμένεις, λοιπόν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για να πεις «σ’ αγαπώ» στον άνθρωπο σου. Να το λες πιο συχνά. Ίσως κάθε πρωί για να του δίνεις δύναμη.
Και να θυμάστε αυτό…
Ο έρωτας για να αντέξει δεν θέλει θεωρίες, δώρα και σοκολάτες. Θέλει πράξεις, αγκαλιές και φιλιά.
