Σάββατο βράδυ σήμερα και μία νυχτερινή έξοδος είναι στα σκαριά. Όλες μας θέλουμε να βγούμε έξω και να διασκεδάσουμε αλλά αυτό που μας κρατάει πίσω είναι το γεγονός ότι για πολλές συνεχόμενες ώρες θα στεκόμαστε πάνω σε 12ποντα που θα μας ταράξουν τα πόδια. Θα προτιμούσαμε να βγούμε έξω με φλατ παπούτσια ή χειρότερα με αθλητικά ή ακόμη χειρότερα με σαγιονάρες. 
Σας νιώθω. Άτιμο αυτό το στιλέτο γι’ αυτό κι είπα να εκφράσω με λόγια τους φόβους που διακατέχουν κάθε κοπέλα κάθε φορά που χρειάζεται να φορέσει ψηλοτάκουνα.
Αυτά είναι τα στάδια που περνάς μέχρι να αποφασίσεις τελικά να φορέσεις αυτά τα καταραμένα ψηλοτάκουνα:
21.00 – Το δίλημμα
Αραδιάζεις κάτω όλα τα ψηλοτάκουνα που βρίσκονται στην ντουλάπα σου και προσπαθείς να κάνεις πιθανούς συνδυασμούς με ρούχα. Αν δε δοκιμάσεις τουλάχιστον πέντε διαφορετικά σύνολα, δεν είσαι γνήσια ντίβα. 
21.30 – Η απόφαση
Μετά από μία ατέρμονη διαδικασία δοκιμαστηρίων και αμφιταλαντεύσεων, αποφασίζεις επιτέλους τα ρούχα και τα ψηλοτάκουνα που θα φορέσεις κι είσαι πολύ περήφανη για την επιλογή σου.
21.45 – Το ολοκληρωμένο λουκ
Βάφεσαι, ολοκληρώνεις τις τελευταίες λεπτομέρειες και στα μαλλιά σου κι είσαι πλέον έτοιμη. Δεν παύεις δε να σε θαυμάζεις στον καθρέφτη και να λες ότι τα ψηλοτάκουνά σου κάνουν τη διαφορά.
22.00 μμ – Το τεστ
Τριγυρνάς από δωμάτιο σε δωμάτιο μέσα στο σπίτι φορώντας τα τακούνια σου ώστε να τα συνηθίσεις και να πονέσεις λιγότερο κατά τη διάρκεια της εξόδου. ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Ένα όνειρο απατηλό.
22.30 – Η έξοδος
Έτοιμη πλέον να φύγεις από το σπίτι με προορισμό το νυχτερινό μαγαζί, δεν σταματάς να αυτοθαυμάζεσαι και να πιστεύεις ότι ειδικά τα πόδια σου είναι υπέροχα. Προς το παρόν.
23.00 – Η είσοδος στο μαγαζί
Νιώθεις ψηλή, έχεις αυτοπεποίθηση, πίνεις τα ποτάκια σου κι είσαι έτοιμη να βάλεις φωτιά στις πίστες. Τέλεια!
24.00 – Χορός δίχως αύριο
Το ‘χεις. Δε δυσκολεύεσαι ούτε να χορέψεις αναδεικνύοντας τις χορευτικές σου φιγούρες και φυσικά νιώθεις λες και πατάς πάνω σε πούπουλα. Τα ψηλοτάκουνα δεν σου κάνουν την παραμικρή αίσθηση.
02.00 – Οι απαρχές του πόνου
Όλα καλά μέχρι πρότινος πουλάκι μου ε; Πλέον ψάχνεις απεγνωσμένα για μία θέση να βρεις να κάτσεις να ανακουφίσεις τα κατατρεγμένα ποδαράκια σου που πονούν τα μάλα.
03.00 – Η φάση: «ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΟΡΘΙΑ»
Και ξαφνικά παίρνεις το θάρρος να βγάλεις επί τόπου τα τακούνια σου για να εξαφανίσεις τον πόνο. Έλα μου όμως που το πάτωμα έχει μούχλα και βρωμιά κι αλλάζεις αμέσως γνώμη. Ο πόνος συνεχίζεται αδιάκοπα.
04.00 – Η έξοδος
Δεν έχεις άλλες αντοχές κι η μόνη βιώσιμη λύση είναι να παραδοθείς και να πάρεις το δρόμο της επιστροφής προς το σπίτι. Θέλεις να απομακρύνεις τον πόνο εδώ και τώρα και δε σε νοιάζει τίποτα άλλο.
04.30 – Η πτώση
Φυσικά και δε θα γλίτωνες την εξευτελιστική στιγμή του να παραπατήσεις και να πέσεις μέσα στο πλήθος από τα νεύρα σου όσο κι αν το απέφυγες όλη νύχτα. Τρως μία σαβούρα όλη δική σου λες και δεν έχεις βάλει ψηλοτάκουνα ποτέ ξανά στο παρελθόν.
