Ο Ιορδάνης και η Αγγελίνα είναι δύο από τους νικητές του προγράμματος World of Difference, που δίνει την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να εργαστούν με στόχο να ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας. Και ναι, αποτελούν παράδειγμα για όλους μας.
Πόσες φορές άραγε έχεις ακουμπήσει την πλάτη στην καρέκλα σου, έχεις στρέψει το βλέμμα στο ταβάνι και αφήνοντας το παράπονο να βουλιάζει σε ένα βαθύ ξεφύσημα, έχεις ξεκινήσει να σκέφτεσαι το μέλλον σου; Ένα μέλλον κάπως αβέβαιο, όχι τόσο για τις δουλειές που δεν υπάρχουν, όσο για εκείνες που θέλεις πραγματικά να κάνεις και δε βρίσκεις τον τρόπο. Γιατί δεν ξέρεις σε ποιον να αποταθείς ή γιατί ακόμα κι όταν τον βρεις, είναι πραγματικά αμφίβολο εάν αυτός θα σε πάρει στα σοβαρά.
Αφού είσαι «νέος ακόμα» για να ξέρεις τι θέλεις και ακόμα πιο νέος για να το διεκδικήσεις.
Εννιά χρόνια πριν, αν κάποιος έλεγε σε ένα νέο της ηλικίας μας ή και λίγο μεγαλύτερο (από 18 μέχρι 35 ετών) ότι θα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τις σπουδές του και τις ικανότητές του βοηθώντας και αναβαθμίζοντας μία ΜΚΟ της επιλογής του για έξι μήνες, ενώ το Ίδρυμα Vodafone θα καλύπτει το μισθό και τις εργοδοτικές του εισφορές, το πιθανότερο είναι ότι θα τo έβρισκε ως μία κακόγουστη φάρσα.
Από το 2010, όμως, που έκανε την πρώτη του εμφάνιση το World of Difference, δίνοντας σε όλους μας την εμπιστοσύνη που είχαμε ανάγκη να νιώσουμε, οι νέοι γελάμε χαρούμενα και ανυπόμονα. Όχι μόνο γιατί επιτέλους κάποιος πιστεύει στο -όποιο- όραμά μας για έναν καλύτερο και πιο κατηρτισμένο κόσμο, αλλά κυρίως, γιατί ο δρόμος προς αυτήν την κατεύθυνση άνοιξε.
Η γενιά μας και οι γενιές που την ακολουθούν έχουν ένα μεγάλο, ένα τεράστιο προνόμιο: Αντίληψη. Πάνω σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι γνωρίζουμε συνειδητά ότι αυτός ο κόσμος που σε λίγο και πρακτικά θα μας δοθεί, κινδυνεύει ρεαλιστικά να «σκάσει» στα χέρια μας, όπως η βόμβα στο αντίστοιχο ηλεκτρονικό παιχνίδι.
Έτσι λοιπόν εμείς, όσο οποιοσδήποτε άλλος έχουμε καταλάβει πλέον ότι πρέπει το συντομότερο να αναλάβουμε τις ευθύνες και τους ρόλους μας στην κοινωνία και να συνειδητοποιήσουμε ότι η κατάρτισή μας πέρα από χρήματα και κοινωνικό status οφείλει να προσφέρει και στο σύνολο. Με τον όποιον τρόπο. Γιατί τώρα, από ό,τι οποτεδήποτε άλλοτε, είναι η στιγμή που πρέπει να πάμε μπροστά.
Πρακτικά, για να συμβεί αυτό έπρεπε και κάποιος από τους «παλιούς» να πιστέψει στη δύναμη αυτής της θέλησης να φτιάξουμε το μέλλον μας και όχι απλώς να καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτό. Το Ίδρυμα Vodafone στην Ελλάδα τυχαία ή όχι και τόσο, είναι στην κομβική ηλικία των 17 ετών. Την ηλικία που πια, έχεις βρει τις δυνάμεις σου και θέλεις να τις εξελίξεις, να τις αναπτύξεις, να τις μοιραστείς. Την ηλικία που μπορείς να πιστέψεις στις δυνατότητες των άλλων. Έτσι και έκανε.
Η Αγγελίνα, η Αριστέα, η Δανάη, ο Δημήτρης, η Ειρήνη, η Ευδοκία, ο Ιορδάνης, η Νικόλ, ο Νίκος και ο Παρασκευάς, πήραν τη «σκυτάλη» της εμπιστοσύνης του Ιδρύματος κερδίζοντας μία θέση στο φετινό πρόγραμμα World of Difference. Έτσι, τώρα που μιλάμε βρίσκονται ήδη στην ΜΚΟ της επιλογής τους, καλύπτοντας μία σημαντική θέση που ανταποκρίνεται στο τεχνολογικό τους υπόβαθρο και φυσικά, το όραμά τους. Στην εξάμηνη θητεία της, η τυχερή δεκάδα έχει τη δυνατότητα μέσα από τη δημιουργία και την αξιοποίηση εφαρμογών, online ψηφιακών εργαλείων, social media καναλιών και εργαλείων προσομοίωσης, να πετύχει το βασικό της στόχο που δεν είναι άλλος από τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των ευπαθών κοινωνικών ομάδων της χώρας. Δίχως να αφήσουν πίσω τους επιμέρους προσωπικούς στόχους που κουβαλάει ο καθένας στα πολύχρωμα ντοσιέ του.
Βασικός στόχος του Ιορδάνη είναι η εξάλειψη του τεχνολογικού αναλφαβητισμού στα σχολεία.
Μάλιστα, το έργο του υπολογίζεται ότι θα βοηθήσει περίπου 5000 παιδιά. «Στο πνεύμα της επαναχρησιμοποίησης και όχι της απλής ανακύκλωσης, συλλέγουμε δωρεές εξοπλισμού υπολογιστών, τους επισκευάζουμε με τη βοήθεια τεχνικών και εθελοντών και στη συνέχεια τους δωρίζουμε σε δημόσια σχολεία. Παράλληλα, προσφέρουμε εκπαιδευτικά σεμινάρια τεχνικών για επισκευή υπολογιστών και μαθήματα ενηλίκων για την απόκτηση βασικών γνώσεων πληροφορικής», μας εξηγεί ο Ιορδάνης από το πρώτο κατάστημα της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης «Επανεκκίνησις» στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης.
Ο ρόλος του ως Συντονιστής Έργου για την Ανάπτυξη του Λειτουργικού Συστήματος ChromiumOS προέκυψε «κατά τύχη» σύμφωνα με τον ίδιο, που έχει σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. «Ήρθα σε επαφή με το μικρόβιο του εθελοντισμού και την “Επανεκκίνησις” σε μια αργοκίνητη περίοδο της ζωής μου, τον στρατό! Ήμουν εθελοντής ενάμιση χρόνο και σε αυτό το διάστημα συνειδητοποίησα ότι ήθελα η εργασία μου να προσφέρει ένα άμεσο θετικό κοινωνικό αντίκτυπο, πράγμα που έγινε δυνατό με το πρόγραμμα World of Difference του Ιδρύματος Vodafone».
Ένας από τους λόγους που ο Ιορδάνης νιώθει ότι η ΜΚΟ που βρίσκεται είναι ξεχωριστή, είναι η διαφορετική οπτική που δίνει στην αξία των παλιών συσκευών. Αφού στο κόνσεπτ της Επανεκκίνησις δεν είναι απλώς η ανακύκλωση, αλλά η «επαναχρησιμοποίηση».
«Η ένταξη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων, των μεταναστών και των μακροχρόνια ανέργων» είναι ο βασικός στόχος της ΜΚΟ Social Hackers Academy που βρίσκεται πλέον η Αγγελίνα. «Είμαι υπεύθυνη συνολικά για το 7μηνο πρόγραμμα που προσφέρουμε, στο full-StackWebDevelopment και για τη διοργάνωση μαθημάτων σε άλλες ΜΚΟ, ώστε να διαδώσουμε από κοινού τη σημασία εξοικείωσης με την τεχνολογία και των δυνατοτήτων της στις μέρες μας. Θα χτίζω συνεργασίες με εταιρείες, οργανισμούς και ιδρύματα που θα στηρίξουν τις δράσεις μας, ενώ θα συντονίζω και τους εθελοντές, στις διάφορες θέσεις».
Η Αγγελίνα πιστεύει ότι υπάρχει έντονος κοινωνικός αποκλεισμός στην εκπαίδευση και αυτό το γεγονός την ευαισθητοποίησε ακόμη περισσότερο να ασχοληθεί με αυτό το κομμάτι, παρότι στο CV της βρίσκονται τα Παιδαγωγικά και η Διοίκηση Επιχειρήσεων. «Το ότι μέσω της δουλειάς μου συμβάλλω στο να δίνονται ευκαιρίες σε όλους για να βρουν εργασία, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας, πολιτισμικού και κοινωνικο-οικονομικού υποβάθρου, με συνεπαίρνει».
«Η ολιστική προσέγγιση του προγράμματος Coding που προσφέρουμε, δίνει αυτόματα τη δυνατότητα στους μαθητές να απασχοληθούν από τις εταιρείες, αφού τους δίνουμε λάπτοπ δωρεάν, τα μαθήματα γίνονται από επαγγελματίες προγραμματιστές, ενώ εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας και στα λεγόμενα softskills». Αυτοί είναι και οι λόγοι που, σύμφωνα με την Αγγελίνα, κάνουν τη Social Hackers Academy ξεχωριστή. Μία ΜΚΟ, που όπως αναφέρει, πολλές φορές παρεξηγείται από τον κόσμο λόγω του ονόματός της, αφού το «Hackers» είναι η αλήθεια πως παραπέμπει σε άλλου είδους διαδικασίες. Όμως, όπως έσπευσε να διαλευκάνει τα πράγματα η Αγγελίνα: «Δε χακάρουμε υπολογιστές, αλλά προσπαθούμε να “εισβάλλουμε”, να ακουστούμε για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προσφέρεται η εκπαίδευση σχετικά με την τεχνολογία».
Περιττό να το γράψουμε, αλλά ναι, ζηλεύουμε αφάνταστα την ευκαιρία που αυτά τα παιδιά έχουν στα χέρια τους. Η ζήλεια αυτή που νιώθουμε κρύβει μόνο χαρά και μία τεράστια ανυπομονησία για άλλες αντίστοιχες ενέργειες.
