Αν μου ζητούσες να περιγράψω με μία πρόταση το White Lines, το νέο δημιούργημα του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Álex Pina (ναι του γνωστού), θα έλεγα… όταν το La Casa De Papel συνάντησε το Narcos!
Πρόκειται για μια ισπανοβρετανική παραγωγή (με τους παραγωγούς του The Crown να έχουν βάλει επίσης το χεράκι τους), που όμοιά της δεν έχω ξαναδεί κι ένα υπέροχο ταξίδι στην Ίμπιζα (ή Αϊμπίθα όπως τη λένε οι Ισπανοί φίλοι μου). Εκεί που οι νυχτερινές έξοδοι θυμίζουν πολύ αυτές του Las Vegas και που το ‘what happens in Ibiza stays in Ibiza’ αποκτά ουσιαστικό νόημα.
Ξέφρενη διασκέδαση με πριβέ πάρτι, ατελείωτο ποτό, ναρκωτικά πάσης φύσεως και όργια πρωταγωνιστούν σε όλη τη σειρά, γιατί οι Ισπανοί απ’ όσο έχουμε καταλάβει τα τελευταία χρόνια είναι πολύ μερακλήδες!
Η πλοκή
20 χρόνια μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός διάσημου DJ από το Manchester, του Axel, η αστυνομία ανακαλύπτει το πτώμα του σε μια ακτή της Αλγερίας, αλλά αρνείται κατηγορηματικά να ασχοληθεί με την υπόθεση, η οποία όπως λέει είναι «παλιά» και «έχει κλείσει».
Η Zoe, αδερφή του Axel, επιστρέφει στο ισπανικό νησί, αποφασισμένη να μάθει όλη την αλήθεια για το χαμό και το θάνατο του αδερφού της. Το παζλ δείχνει να είναι χιλιοκομματιασμένο κι η Zoe καλείται να ξετυλίξει μια συνωμοσία δύο ολόκληρων δεκαετιών, η οποία βασίζεται στα ψέματα και τη συγκάλυψη. Θα τα καταφέρει;
Σειρά με έντονη τη vintage αισθητική, που σε ταξιδεύει σε τοπία και μέρη που ίσως να μην έχεις την ευκαιρία να επισκεφθείς στη ζωή σου και που σου δείχνει ακριβώς αυτή την πλευρά της Ibiza που έχεις στο μυαλό σου, αλλά ακόμη πιο ακραία. Τα όργια, όπως είπα και πιο πάνω, δίνουν και παίρνουν, το σνιφάρισμα είναι must σε κάθε party, εξού και ο τίτλος White Lines, και το αλκόολ μάλλον κοστίζει λιγότερο απ’ όσο ένα μπουκαλάκι νερό για να υπάρχει σε ΤΕΤΟΙΑ αφθονία.
Από κει και πέρα, αυτό που την κάνει μοναδική, είναι το πώς η περιπετειώδης ζωή της Zoe αλλάζει ριζικά προς το καλύτερο και το πώς οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές με τις δiκές τους ιστορίες και μυστικά, συμβάλλουν σε αυτό. Όχι, δε θα κουραστείς, ίσα ίσα θα καθηλωθείς!
Τι με κράτησε
- Το σασπένς και οι ανατροπές, δύο στοιχεία που δε γίνεται να λείπουν από μια σειρά τέτοιου είδους, αλλά κι ούτε να φτάνουν στα άκρα. Ο Álex Pina, φρόντισε να κρατήσει… μικρό καλάθι και πολύ καλά έκανε.
- Η εναλλαγή από τα αγγλικά και το fokin’ great αλά Peaky Blinders, στα ισπανικά και το puta miedra αλά Casa De Papel, δεν περίμενα να είναι τόσο πετυχημένη. Ούτε με κούρασε ούτε μου την έσπασε. Αντιθέτως, ταίριαξε τέλεια κι αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη.
- Τα πολύ ωραία και «όταν έπρεπε» flashbacks. Ούτε να αφιερώνουμε χρόνο σε ανούσια πράγματα ούτε να γεμίζουμε επεισόδια.
- Η απίθανη σκηνοθεσία του Álex Pina. Είναι μια από τις καλύτερες που έχω δει σε τηλεοπτική σειρά αυτού του είδους.
- Το cast. Η Laura Haddock (Zoe) είναι πανέμορφη και ταυτόχρονα εξαιρετική στον ρόλο της. Ο Nuno Lopes (Boxer) είναι ο ιδανικός συμπρωταγωνιστής κι ο Daniel Mays (Marcus) είναι η ψυχούλα της σειράς. Όλοι οι υπόλοιποι είναι εξίσου καλοί, αλλά αν μου έκανε κάτι περισσότερο εντύπωση απ’ όλα, ήταν το πώς πέτυχαν οι χαρακτήρες του σήμερα να μοιάζουν με τους αντίστοιχους 20 χρόνια πριν;! Nice job Álex!
https://www.instagram.com/p/CASOPvzD5zL/?utm_source=ig_embed
Ίσως και να ‘ταν ακόμα καλύτερη αν:
- Η υπόθεση δεν έτρεχε λες και βλέπω ταινία. Τουλάχιστον στα πρώτα επεισόδια. Σκοπός των παραγωγών ναι μεν δεν ήταν να κάνουν «one season series» το White Lines, αλλά σε κάποια σημεία δεν μπορούσα να συμβαδίσω με τους γρήγορους ρυθμούς της ροής.
- Είχε κάνα 2-3 επεισόδια ακόμη. Δεν είναι ότι δε… χόρτασα, αλλά για να μη σου σποϊλάρω, θεωρώ θα ήταν στα υπέρ της να συνεχιζόταν ελάχιστα ακόμη το story.
- Δεν έβαζε too much fantasy ο Álex Pina. Το σενάριο σε κάνα 2-3 σημεία ψιλοπαραπαίει, αλλά οκ, κανείς δεν είναι τέλειος.
- Δεν κυριαρχούσαν τόσο το σεξ, τα όργια, οι αιμομιξίες και οι ομόφυλες σχέσεις. Μετά από ένα σημείο κατάντησε λίγο κουραστικό, έως και σπαστικό. Όχι ότι περίμενα και κάτι διαφορετικό και μόνο βλέποντας το τρέιλερ.
Θα βάλω ένα τίμιο 8.5/10. Στο σύνολο της η σειρά έκανε αυτή τη μυστηριώδη υπόθεση να δείχνει τόσο αληθινή, ένιωσα κομμάτι της και στο τέλος της ημέρας, ίσως και να στεναχωρήθηκα που όλα τα σκαμπανεβάσματα κράτησαν μόνο 10 ώρες.
Κι αν κάτι στέρησε μια καλύτερη βαθμολογία, αυτά ήταν σίγουρα ορισμένα ανεξήγητα μπερδεμένα σημεία στο story, η παρουσίαση της Ibiza ως ένας νησιώτικος γαμηστρώνας και το πόσο γρήγορα έτρεχε η υπόθεση σε συγκεκριμένα επεισόδια.
Υ.Γ.1 Ο Axel είναι ένα είδωλο, ένας Freddie Mercury των DJs, σε χαρακτηριστικά αλλά και συμπεριφορά. End of story!
Υ.Γ.2 Μέχρι και ΣΕΞΑΡΑ στη λασποβροχή, πάνω από έναν τάφο θα δεις. Να και ένα μικρό spoiler!
Υ.Γ.3 Πολλά credits και για τη μουσική. Εξαιρετική! Ό,τι ακριβώς χρειάζεται σε κάθε πλάνο δίχως υπερβολές ή εμπορικότητες!
Υ.Γ.4 Πόσο ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ είναι η Zoe;;; Πόσο;! Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή!
