Είμαστε κι εμείς που έχουμε μάθει την …υπόγεια Αθήνα, καλύτερα από την επιφάνειά της. Σε βαθμό να ξέρουμε τους επιβάτες του μετρό, πριν καν εισέλθουμε στον συρμό!
Τι εννοώ; Οι παρακάτω τύποι επιβατών για παράδειγμα, είναι βέβαιο πως σου φαίνονται οικείοι και σου θυμίζουν την καθημερινή ρουτίνα των μετακινήσεων. Κάνω λάθος;
1. Ο «τρέχω να προλάβω»
Πρόκειται για μία από τις πιο κλασικές και συνηθισμένες κατηγορίες ανθρώπων που συναντά κανείς στο μετρό. Τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας αυτής είναι εμφανή και στους περισσότερους από εμάς, οικεία: είναι ο τύπος που θα κάνει σπριντ στις κυλιόμενες σπρώχνοντας ό,τι και όποιον βρει μπροστά του για να περάσει. Παράλληλα, είναι αυτός ο οποίος, ενώ είναι σχετικά μακριά κι ακούει τον χαρακτηριστικό ήχο της αναχώρησης του συρμού και βλέπει τις πόρτες να κλείνουν, αποφασίζει να καθυστερήσει τους πάντες και να εμποδίσει το κλείσιμο της πόρτας με το χέρι, το πόδι, το κεφάλι του κλπ. Κι όλα αυτά, για να μην περιμένει 3 λεπτά για τον επόμενο συρμό. Πρόσφατα μάλιστα, με τις μελωδίες κλασικής μουσικής που ακούγονται στους σταθμούς του μετρό, αυτός ο τύπος επιβάτη απέκτησε μια δόση σουρεαλισμού που κάνει ανεκτίμητο το θέαμα για τους παρατηρητές.
2. Ο γκρινιάρης
Ο συγκεκριμένος τύπος επιβάτη θα μπορούσε να έχει πολλές υποκατηγορίες κι αυτό γιατί εμφανίζεται σε πολλές και διαφορετικές εκδοχές. Είναι αυτός που θα αρχίσει να βρίζει για την καθυστέρηση του συρμού, βρίζει αυτούς που περνούν και ζητούν χρήματα, βρίζει αυτούς που περιμένουν έξω από το βαγόνι όταν έρθει η ώρα να κατέβει, βρίζει τη νεολαία που δεν σηκώνεται να καθίσει ο ηλικιωμένος, βρίζει το σύστημα, τη χώρα, τους πολιτικούς κι ούτω καθεξής. Γενικώς, θα λέγαμε ότι ένα πράγμα τον χαρακτηρίζει: τα νεύρα. Με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για τους συνεπιβάτες του…
3. Ο «θέλω να καθίσω τώρα»
Άλλη μια κατηγορία που χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες. Το πρώτο είδος επιβάτη, συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας, θα σου ζητήσει -ευγενικά ή μη- να καθίσει στη θέση σου. Δεκτό. Το ενδιαφέρον της κατηγορίας αυτής όμως, βρίσκεται στο δεύτερο είδος, όταν ο επιβάτης αυτός θέλει- κι έχει αποφασίσει να καταλάβει- τη θέση σου χωρίς να πει κουβέντα. Θα σταθεί διακριτικά δίπλα σου με ένα βλέμμα μίσους και κούρασης ταυτόχρονα με το οποίο τελικά θα καταφέρει (στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις) να σε πείσει πως αυτός αξίζει τη θέση σου περισσότερο από εσένα, με αποτέλεσμα εν τέλει να σηκωθείς αισθανόμενος/η μάλιστα, και μια δόση από τύψεις. Μιλάμε για ταλέντο πάντως, όχι αστεία…
[scis id=”59″]
4. Ο φωνακλάς
Επίσης μια χαρακτηριστική κατηγορία επιβάτη στην Ελλάδα. Ο συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου θα ενοχλήσει ολόκληρο το βαγόνι με τη φωνή του, είτε είναι μόνος του είτε με παρέα. Στις περιπτώσεις που δεν έχει κάποιον γνωστό δίπλα του, για να αναλύσουν και να κοινοποιήσουν στον κόσμο που βρίσκεται γύρω τους τα προβλήματά τους, θα «αναγκαστεί» να πάρει 2-3 τηλέφωνα για να λύσει όλα τα ζητήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία 10 χρόνια, να θυμηθεί αστείες στιγμές που έχει ζήσει κλπ. Ευτυχώς να λέμε που στο μετρό δεν έχει σήμα σε όλους τους σταθμούς!
5. Ο μελετηρός
Είναι ο επιβάτης αυτός ο οποίος όπου σταθεί και όπου βρεθεί θα κρατάει σίγουρα ένα βιβλίο. Μπορεί να είναι φοιτητής διαβάζοντας σημειώσεις ή λύνοντας ασκήσεις ή μπορεί να διαβάζει κάτι σε περιοδικό, εφημερίδα ή λογοτεχνικό βιβλίο. Δε διαφωνώ, πράγματι το διάβασμα αποτελεί μια ευχάριστη ασχολία για να περάσει ο χρόνος στο μέτρο. Με μία όμως, σημαντική κι αναγκαία προϋπόθεση: να μην έχει πολύ κόσμο ή να είσαι καθιστός. Λυπάμαι αγαπητέ φίλε αναγνώστη, όταν ίσα που αναπνέουν οι υπόλοιποι επιβάτες δεν υπάρχει χώρος για το βιβλίο σου!
6. O «θα κατεβείτε;»
Το όνομα της κατηγορίας στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάει από μόνο του. Πρόκειται για τον επιβάτη που θα ρωτήσει τους πάντες αν θα κατέβουν. Λογική ερώτηση καθώς ο καθένας θέλει να προηγηθεί για να μπορέσει να κατέβει στην επόμενη στάση. Όταν, όμως, βλέπεις τον άλλο κολλημένο με φόρα πάνω στο τζάμι έτοιμο να εκσφενδονιστεί από το βαγόνι τότε ΟΧΙ δεν τον ρωτάς αν θα κατέβει. Πρώτον δεν έχει άλλη επιλογή και δεύτερον εσύ δεν έχεις άλλο άτομο να προσπεράσεις!
7. Ο «αόρατος»
Ή αλλιώς, ο «χωράω παντού». Εκεί που βλέπεις τις πόρτες να κλείνουν και θεωρείς πως οριακά έχουν χωρέσει όλοι οι επιβάτες (ζωντανοί) στο βαγόνι, εμφανίζεται αυτός ο ένας που μοιάζει να έχει διαφορετική αντίληψη της έννοιας του χώρου και των διαστάσεων και είναι μάλλον θερμός υποστηρικτής του «όλοι οι καλοί χωράνε». Έτσι, λοιπόν, είναι πάντα αποφασισμένος να μπει και να χωρέσει σε οποιοδήποτε συρμό, όσο γεμάτος με κόσμο κι αν είναι αυτός.
8. Ο αναίσθητος
Ίσως μία από τις πιο αντιπαθητικές κατηγορίες επιβατών. Ο «αναίσθητος» θα εμφανιστεί σε πολλές μορφές με αποτέλεσμα, όμως, σε όλες να εκνευρίσει κάποιο συνεπιβάτη. Έχει πράγματι πολλούς τρόπους να τα καταφέρει: είτε θα στηριχθεί με το σώμα του στο στύλο μην αφήνοντας χώρο για όλους τους υπόλοιπους, είτε θα καθίσει μπροστά στην πόρτα εμποδίζοντας την είσοδο και έξοδο επιβατών, είτε θα απλώσει τον εαυτό του και τα πράγματά του σε όλο το βαγόνι καταλαμβάνοντας θέση για τρία άτομα, είτε ο,τιδήποτε άλλο θα σκεφθεί για να βολέψει αποκλειστικά και μόνο τον ίδιο.
9. Ο νυσταγμένος
Όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει τα μέσα μαζικής μεταφοράς κουρασμένοι και ξέρουμε πώς είναι το συναίσθημα του να θέλεις να κοιμηθείς πραγματικά οπουδήποτε. Έτσι, λοιπόν, δεν είναι λίγοι αυτοί που προτιμούν να επιταχύνουν λίγο τη διαδικασία του ύπνου και να αποκοιμηθούν κατά τη διαδρομή είτε είναι καθιστοί είτε όρθιοι. Στην κατηγορία αυτή ελλοχεύουν 2 κίνδυνοι : πρώτον, η πιθανότητα να συνεχίζεις να κοιμάσαι και μετά τον τερματισμό ή τουλάχιστον μετά τη στάση που πρέπει να κατέβεις και δεύτερον, να στρέψεις όλα τα βλέμματα στο βαγόνι στο πρόσωπό σου με το να πέσεις πάνω σε τζάμι, πάνω σε άλλο επιβάτη ή απλώς να αποκοιμηθείς σε αστεία στάση.
