Αν βγάζεις επί καθημερινής βάσεως selfies, τότε είμαστε στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσουμε πως το πτυχίο σου, πλησιάζει. Οκ, μπορεί να γελάς τώρα (λογικό), αλλά αυτό το συμπέρασμα αποδείχθηκε από την ίδια την επιστήμη. Και ξέρεις… ποιοι είμαστε εμείς να την αμφισβητήσουμε;!
Ερευνητές από βρετανικά, αμερικανικά και ρωσικά Πανεπιστήμια, με επικεφαλής τον λέκτορα αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας, Κώστα Παπαγεωργίου, διευθυντή του Εργαστηρίου InteRRact της Σχολής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Queen’s του Μπέλφαστ, έβαλαν στο μικροσκόπιο 340 νέους και συσχέτισαν τα τεστ προσωπικότητας και νοημοσύνης με τις επιδόσεις τους στις εξετάσεις.
Αυτό που διαπιστώθηκε είναι πως οι νέοι που παρουσίασαν μεγάλο ποσοστό ναρκισσιμού, είχαν καλύτερες επιδόσεις.
Οι νέοι δηλαδή με αυτό το χαρακτηριστικό στην προσωπικότητά τους, διακατέχονται από συναισθήματα ανωτερότητας και μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα στις εξετάσεις και μάλιστα με καλούς βαθμούς. Η πλειοψηφία αφορά όλους εκείνους που νιώθουν τρομερή αυτοπεποίθηση, εξού και οι τόσες selfies.
Σύμφωνα με τον κ. Παπαγεωργίου:
Ο ναρκισσισμός θεωρείται ένα κοινωνικά κακόβουλο χαρακτηριστικό και αποτελεί μέρος της «σκοτεινής τριάδας» των γνωρισμάτων της προσωπικότητας, μαζί με την ψυχοπάθεια και τον μακιαβελισμό. Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι ο ναρκισσισμός είναι μια αυξανόμενη τάση στην κοινωνία μας, όμως αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι το άτομο που επιδεικνύει ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά, έχει κάποια διαταραχή της προσωπικότητας.
Στην ουσία εκείνος που είναι ναρκισσιστής, πιστεύει έντονα πως είναι ο καλύτερος από όλους και αξίζει να επιβραβευθεί κιόλας. Έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τις ικανότητες του και αυτό είναι από τα βασικά σημάδια του ναρκισσιμού, αλλά βρίσκεται επίσης στον πυρήνα της διανοητικής ανθεκτικότητας, χάρη στην οποία κάποιος είναι πιθανότερο να μη διστάσει μπροστά στις προκλήσεις και να τις δει ως ευκαιρία προσωπικής ανάπτυξης.
Σύμφωνα όμως με την έρευνα, ο ναρκισσιμός μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελέσει και θετικό γνώρισμα. Όπως εξηγεί ο κ. Παπαγεωργίου, «οι άνθρωποι με υψηλή βαθμολογία στον υποκλινικό ναρκισσισμό μπορεί να πλεονεκτούν, επειδή η αυξημένη αυτοπεποίθησή τους τούς δίνει κίνητρα και τους κάνει πιο αποφασιστικούς και επιτυχημένους σε ορισμένες περιστάσεις».
Γι’ αυτό, όπως ανέφερε, «είναι σημαντικό να αναθεωρήσουμε ως κοινωνία τον τρόπο που βλέπουμε το ναρκισσισμό. Αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματα και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είτε ως καλά είτε ως κακά, όμως δεν είναι παρά προϊόντα της εξέλιξης.Δεν είναι ούτε καλά, ούτε κακά, είναι απλώς καλά ή κακά προσαρμοσμένα. Ίσως θα έπρεπε να επεκτείνουμε τη συμβατική κοινωνική ηθική για να συμπεριλάβουμε και να επικροτήσουμε όλες τις εκφράσεις της ανθρώπινης φύσης».
Ο Κ. Παπαγεωργίου αποφοίτησε το 2009 από το Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και πήρε το διδακτορικό του στην αναπτυξιακή νευροεπιστήμη το 2014 από το Πανεπιστήμιο Μπίρκμπεκ του Λονδίνου. Από το 2016 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κουίνς του Μπέλφαστ, ενώ είναι επίσης αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τομσκ της Ρωσίας.
