Ήταν περίπου καμιά βδομάδα πριν όταν μία ακόμη κουραστική μέρα στο γραφείο έφτανε στο τέλος της. Τσεκάρω το κινητό, μπαίνω να διαβάσω τα μηνύματα στην ομαδική συνομιλία που έχω με την κάφρικη παρέα μου και σαν σωστοί κράχτες του οτιδήποτε κυκλοφορεί, έχουν στείλει αυτό το νέο άσμα με τίτλο ‘Mama?’ κάνοντας το χαβαλέ τους.
Προσωπικά, αποφασίζω να σταθώ στο ύψος μου και να ΜΗΝ υποκύψω στον πειρασμό να το τσεκάρω. Αυτό τουλάχιστον για τις 2 πρώτες μέρες. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα δυσκόλεψαν και οι αντιστάσεις μου κάμφθηκαν. Γύρω μου δεν έλεγαν τίποτα άλλο πέρα από «Μαμάάά, όχι δεν είναι μαμάάά…». Το ακούω μία, μου περνάει αδιάφορο. Το ακούω σε στόρι, σε posts, σε έξοδό μου, ΓΕΝΙΚΑ ΠΑΙΖΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΡΕ ΦΙΛΕ ΚΑΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΖΑΛΙΣΕΙ. Και κάπως έτσι, φτάνει το βράδυ αυτό που ξεκινάω να το σιγοτραγουδάω από μέσα μου, σε φάση:
Διακόσια στη στροφή και με ρωτάνε μαμάάά
όχι δεν είναι μαμάάάά
νανανανανανανα ναααααα
https://www.youtube.com/watch?v=DL9X5u-wDgw
Σήμερα λοιπόν, δε γράφω για να κράξω τον Sin Boy και τον κάθε Madclip που θεωρείται «καλλιτέχνης», δε γράφω για να σου πω πόσο λάτρεψα ή μίσησα το συγκεκριμένο κομμάτι και κυρίως δε γράφω για να σου πω ότι μέχρι το καλοκαίρι θα το ακούς νον στοπ. Αντίθετα, θέλω να σου ξεκαθαρίσω ότι δε χρειάζεται πλέον να ξαφνιαζόμαστε που τέτοια «τραγούδια» κάνουν τρελό ντόρο εκεί έξω.
Εξάλλου το «Μαμά» ή πιο σωστά το ‘Mama?’ είναι αυτή η μουσική που μας αξίζει σήμερα!
Γιατί; Sit tight and read…
#1 Γιατί χώρις κλόπι πέιστ από τους ξένους δεν μπορούμε
Το ‘χει κάνει ο Αργυρός, το ‘χει κάνει η Φουρέιρα, το ‘χει κάνει ο Ρουβάς, ο Sin Boy θα έλεγε όχι; Ο λόγος για το «Te Bote», ένα τραγούδι που κοντεύει να φτάσει 2 δις (!) προβολές στο yt και σίγουρα αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς παγκοσμίως. Έτσι και για τον Σεμπάστιαν Λέτο (oλογράφως Sin Boy) και το crew του, που φτιάξανε ένα αντίστοιχο beatάκι να παίζει συνέχεια πίσω από τους… γεμάτους νόημα (;) στίχους του «Μαμά».
Και μεταξύ μας, δεν είναι οι στίχοι που σου μένουν, αλλά η μουσική του που σε κάνει να κολλάς, σε σημείο να το αποθηκεύσεις και στο κινητό σου (εύχομαι να μη φτάσω ως εκεί).
#2 Γιατί η «ο-θεος-να-την-κάνει» trap, είναι στη μόδα
Με τα ισπανόφωνα R&B να κυριαρχούν τα τελευταία χρόνια, δε θα μπορούσαμε κι εμείς φυσικά σ’ αυτήν τη χώρα να πρωτοτυπήσουμε και να μην ακολουθήσουμε την τάση. Το τραγικό της όλης φάσης είναι ότι αντί να το παλεύουμε και να καταλήγουμε ΕΣΤΩ σε κάτι αξιόλογο, αλλοιώνουμε ΠΑΝΤΕΛΩΣ κάτι που υποτίθεται ότι μιμούμαστε.
Εκθειάζουμε ένα νέο είδος R&B, την κάτι σε τραπ ή μήπως τραπ από τα Lidl;! Ναι, πιο σωστά… Και πηγαίνουμε στα κλαπς και το στρίβουμε και τραγουδάμε στίχους που δε βγάζουν ΚΑΝΕΝΑ απολύτως νόημα, μόνο και μόνο για να δείχνουμε κουλ. Μόνο και μόνο για να πούμε ότι:
ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΚΙ ΕΜΑΣ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ
ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΒΕΡΖΙΟΝ ΤΟΥ ΚΩΛΟΤΕΡΟΡΙΤΑ!
…κι ας είναι ό,τι χειρότερο έχει ακουστεί ποτέ. Γιατί είναι μεγάλη μαγκιά το 2019 να ακούς FY, Ypo, Sin Boy και όλους τους υπόλοιπους, διότι πολύ απλά έτσι δείχνεις ότι είσαι ΑΛΑΝΑΡΟΣ!
#3 Γιατί οι στίχοι τέτοιων κομματιών έχουν ένα βαθύτερο νόημα που μόνο οι ψαγμένοι καταλαβαίνουν
Δε χρειάζεται να σου δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Αν έχεις βγάλει το παραμικρό νόημα απ’ όλο το τραγούδι, ή κάθε αντίστοιχό του, τότε ή είσαι υπερβολικά ευφυής και θα ‘θελα να μου στείλεις το βιογραφικό σου να το σπρώξω στη NASA, ή πολύ απλά κάτι δεν πάει καλά με την πάρτη σου. Πάντως, πέρα από την πλάκα, υπάρχουν κι αυτοί οι τύποι – ελπίζω να μην είσαι ένας εξ αυτών – που γυρνάνε με σοβαρό ύφος και σου (τη) λένε:
Ρε μααααν, δεν καταλαβαίνεις
το βαθύ νόημα των στίχων!
Με πιάνεις ρε μπρο;
Όχι ρε μπρο, δε σε πιάνω. Κι ούτε πρόκειται να σε πιάσω, γιατί από την πολλή «αφρικάνικη σκόνη» έχουν μπουκώσει τα μυαλά σου.
*να σημειωθεί ότι αυτός ο ΤΙΤΑΝΑΣ της ραπ ονόματι Ypo, κατάφερε – με νύχια και με δόντια – να κάνει ρίμα τη λέξη «@ρχιδι@» με τη λέξη… «@ρχιδι@». Πολλά μπράβο!*
#4 Γιατί έτσι κάνουμε την κ@υλα μας και την πλάκα μας πλέον…
Ειδικά εσύ που κάτι τέτοια masterpieces τα κράζεις δίχως αύριο, μετά από 20-30 φορές θα τα πάρεις στην πλάκα. Θα καυλαντίσεις με την παρέα σου, θα γελάσετε, θα το παίξετε ωραίοι και γενικότερα ποτέ νερό από τη βρύση, σολωμό και μόνο Fiji. Γιατί όπου υπάρχει τρασίλα, πάντα θα υπάρχει και μια παρέα που θα την αποθεώσει, είτε στα σοβαρά είτε για την καυλάντα.
Και όχι μόνο θα την τραγουδήσει, αλλά θα τη χορέψει κιόλας! Α, από χορό άλλο τίποτα. Εξάλλου και τα χορευτικά αυτών των τραγουδιών δεν είναι και τόόόσο δύσκολα, ε;
#5 Γιατί στην τελική αυτή είναι η μουσική του σήμερα
Αποδέξου το! Σ’ αρέσει, δε σ’ αρέσει, οι τύποι αυτοί βγάζουν λεφτά απ’ αυτό, έχουν κύρος στην κοινωνία και θεωρούνται από κάποιους ΚΑΙ σημαντικοί. Ναι, κι όμως… Τι μπορεί να αλλάξει γι’ αυτό; Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ. Μόδα είναι, θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει…
Το πρόβλημα ωστόσο είναι ότι πλέον η ικανότητα του νέου να κρίνει ένα τραγούδι, είναι ελλιπής:
- Γιατί κατά αυτόν, αν το βιντεοκλίπ δεν έχει κωλαράκια και μπαλκονάκια ανά 2-3 σκηνές, δεν αξίζει.
- Γιατί αν δε δει στο κλιπάκι και κάνα δυο αμαξάρες φάτσα φόρα, τότε τι σκατά βιντεοκλίπ είναι;
- Γιατί αν δε βρίσει ο άλλος καμιά μάνα ή δεν κάνει καμία εξωπραγματική παρομοίωση, τότε πώς ο στίχος θα βγάλει νόημα;
- Γιατί αν το τραγούδι αυτό δεν είναι αρεστό από τη μάζα κι από κάθε καρυδιάς καρύδι, πώς στο διάολο θα πεις ότι είναι ΓΑΜΑΤΟ ή ότι είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟ;
Τέτχοιοι είμαστε λοιπόν! Παρόντες για κάθε π@π@ριά που θα κυκλοφορήσει, για να τη μετατρέψουμε σε… επιτυχία, να την εκθειάσουμε κι εν τέλει να την ακούμε για μήνες ολόκληρους.
Αυτή είναι η μουσική που μας αξίζει εν έτει 2019!
Περαστικά μας…
