Η αγάπη για τον εαυτό μας είναι μια ιδιαίτερη έννοια. Δεν αφορά φυσικά τη ναρκισσιστική πτυχή της αγάπης. Πολλές φορές, μπορεί να αμφισβητούμε τον εαυτό μας ή να αισθανόμαστε σύγχυση και λύπη για τις τελικές επιλογές μας. Το θέμα είναι όμως, οι ενέργειές μας να εμπνέουν το σεβασμό προς εμάς τους ίδιους, να διδασκόμαστε από τα λάθη μας και τελικά να επιδιώκουμε τη σωματική, τη συναισθηματική και την πνευματική μας ισορροπία.
“Γνώθι σ’ αυτόν” έγραφε με χρυσά γράμματα η είσοδος του ενδοξότερου μαντείου όλων των εποχών, των Δελφών. Αλλά πώς;
Μια καλή αρχή θα ήταν να ξεκινούσες από «μέσα». Η ενδοσκόπηση πάντα βοηθά να αναζητήσουμε τι πραγματικά θέλουμε και ποιοι πραγματικά είμαστε. Πολλοί άνθρωποι δεν αγαπούν τον εαυτό τους επειδή δεν «μιλούν» μαζί του. Έτσι, δεν γνωρίζουν ουσιαστικά ποιοι είναι, αισθάνονται μια ασάφεια για τα συναισθήματα τους και τελικά δεν είναι ευτυχισμένοι. Δεν κάνουν μια αυτοπαρατήρηση, δεν προβληματίζονται για το αν κάνουν αυτά που πραγματικά τους εκφράζουν. Φυσικά, το ζήτημα είναι να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Να σκεφτόμαστε τα θετικά και τα αρνητικά μας χαρακτηριστικά και να τα αποδεχόμαστε. Μπορείς να φτιάξεις δύο κάθετες λίστες με τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά σου. Μην αρχίσεις να απελπίζεσαι με τα αρνητικά. Σκέψου πως είμαστε τρωτοί και γι’ αυτό μας χαρακτηρίζουν κι οι αδυναμίες μας. Δώσε έμφαση στις αρετές σου και κατέγραψε τρόπους, με τους οποίους μπορείς να τις αξιοποιήσετε. Σκέψου την πρώτη αρετή που σου έρχεται στο νου τώρα κιόλας!
Η αυστηρότητα δεν βοηθά. Κανείς δεν σου ζήτησε να είσαι τέλειος. Μάλλον αυτή η πεποίθηση προκύπτει από το στοίχημα που έχεις βάλει με τη ναρκισσιστική πλευρά του εαυτού σου. Μπορεί λοιπόν, οι ατέλειες να αναδεικνύουν όσα χρήζουν βελτίωσης, αλλά όχι πάντα. Καμιά φορά είναι εκεί για να μας δείχνουν τα όριά μας και το πόσο έτοιμοι ή τελικά πρόθυμοι είμαστε για να γίνουμε αυτό που επιδιώκουμε. Καμιά φορά οι συνεχείς επιταγές προς τον εαυτό μας είναι το λάβαρο που μας έπλεξαν οι βλέψεις κι οι προσωπικοί στόχοι των «σημαντικών άλλων». Επίσης, η συνεχής σύγκριση με τους υπόλοιπους, μας κάνει να μην είμαστε επιεικείς με τον εαυτό μας και να στοχεύουμε σε κάτι το οποίο τελικά δεν είμαστε εμείς!
Πάντα οι άλλοι και ποτέ εσύ; Καμιά φορά για να ικανοποιήσουμε τις φιλοδοξίες των δικών μας ανθρώπων και να κάνουμε χαρούμενους τους γύρω μας, αγνοούμε τις προσωπικές μας ανάγκες και τα δικά μας θέλω. Υπάρχουν άνθρωποι που συνεχώς δίνουν, δίχως να παίρνουν. Πολλές φορές βλέπουμε γύρω μας να συνάπτονται σχέσεις για καθαρά χρησιμοθηρικούς σκοπούς και να κυριαρχεί η εκμετάλλευση. Άλλες φορές, αγχωνόμαστε σε μεγάλο βαθμό για τη γνώμη των άλλων για εμάς και για τις πράξεις μας και φοβόμαστε την κριτική τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι η ζωή είναι δική μας, εμείς την ορίζουμε και μόνο σε εμάς πρέπει να δίνουμε το δικαίωμα να οριστεί.
Όλα ή τίποτα. Πολλοί ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν ποιοι είναι και πως και τα θετικά και τα αρνητικά τους γνωρίσματα είναι αδύνατον να αλλάξουν. Μ’ αυτό τον τρόπο όμως αυτοπεριορίζονται. Συχνά, η έλλειψη διεκδικητικότητας συνδέεται με τις παγιωμένες αντιλήψεις για τον εαυτό μας. Άνθρωποι εξαιτίας αυτών, χάνουν ευκαιρίες, δεν λαμβάνουν πρωτοβουλίες, δρουν εκ του ασφαλούς. Εκ των προτέρων όμως, δεν μπορεί να ξέρει κάποιος την έκβαση των πραγμάτων εάν δεν δοκιμάσει, επειδή ξέρει καλά τον εαυτό του, όπως λέει. Εντούτοις, νομίζει ότι τον ξέρει, από την στιγμή που μια προηγούμενη κατάσταση δεν χαρακτηρίζει για πάντα το άτομο, αλλά το ίδιο επηρεάζεται σημαντικά από τη διαστρεβλωμένη άποψη, την οποία έχει σχηματίσει για τον εαυτό του.
Τι μπορείς να κάνεις όμως για να πεις πως ναι, αγαπάς τον εαυτό σου πραγματικά;
- Μην ακούς πάντα τη γνώμη των άλλων. Κράτα και μια δική σου άποψη. Έχεις και αντίληψη και μοναδικό χαρακτήρα.
- Κάνε δώρα στον εαυτό σου. Ξεκουράσου, πήγαινε μια βόλτα, αγόρασε κάτι που τόσο καιρό επιθυμούσες.
- Εκτονώσου. Κάνε πράγματα για εσένα. Τραγούδησε, γράψε, ζωγράφισε, χόρεψε, εκφράσου!
- Απομάκρυνε από τη ζωή σου ό,τι δεν σε εκφράζει και κάνε την αλλαγή. Μπορεί να χρειαστεί να χωρίσεις, να μετακομίσεις, να κάνεις πράγματα για τα οποία απαιτείται θάρρος και τόλμη, αλλά στο τέλος ίσως ευγνωμονείς τον εαυτό σου.
- Απομάκρυνε τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή σου. Γιατί να δέχεσαι να σε υποτιμούν, να σου δυσκολεύουν τη μέρα, να μην σε σέβονται;
- Πες μπράβο στον εαυτό σου μετά από κάποιο κατόρθωμα, ακόμα κι αν είναι μικρό. Εσύ πάλευες τόσο καιρό να τα καταφέρεις κι εσύ το αξίζεις τελικά. Επιπλέον, συγχώρεσε τον εαυτό σου όταν κάνει λάθη. Μπορείς να ξαναπροσπαθήσεις στη συνέχεια.
- Πλησίασε όσους σε γεμίζουν, καλλιέργησε μαζί τους ενδιαφέροντα. Μόνο έτσι θα ανακαλύψεις τον πραγματικό σου εαυτό. Αλληλεπιδρώντας με όσους – και δρώντας για όσα – σε εκφράζουν.
- Κάνε κάτι που αγαπάς κάθε μέρα. Ή έστω προγραμμάτισε το να γίνεται μια φορά την εβδομάδα.
- Σεβάσου το σώμα σου. Μην το θέτεις σε κίνδυνο, μην ξεσπάς σε αυτό μέσω του φαγητού ή της υπερβολικής γυμναστικής. Αυτό σε κάνει και στέκεσαι. Δεν θες να ζεις;
- Ξεκίνα ψυχοθεραπεία-ψυχανάλυση. Καμιά φορά μπορεί κάποιος να φτάσει σε σημείο να μισεί τον εαυτό του, να νιώθει συνεχώς θλίψη ή να εντοπίζει ότι γίνεται αυτοκαταστροφικός, ότι κάνει αυτοκαταστροφικές σκέψεις ή ότι αναπτύσσει μαζοχιστικές τάσεις. Ίσως τότε χρειάζεται ναι αναζητήσεις κάποιον ειδικό, πιο ειδικό από τον φίλο/ τη φίλη σου για να σε βοηθήσει.
