Για κάποιους είναι ένα cult classic. Για άλλους, μια τεράστια μούφα. Αντικειμενικότατα όμως, το Blair Witch Project είναι μια από τις πιο ιδιοφυείς ταινίες τρόμου ever, αλλά και ένα αδιαμφισβήτητο σημείο αναφοράς για την κουλτούρα των 90s…
Παρακολουθείς τα πάντα μέσα από τα βίντεο των πρωταγωνιστών. Τρεις νεαροί φοιτητές κινηματογράφου ξεκινούν σε παρεΐστικο κλίμα, για μια εκδρομή στη μικρή πόλη Μπέρκιτσβιλ (πρώην Μπλερ), για να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ-εργασία, με θέμα έναν τοπικό θρύλο: της μάγισσας που κάποτε εξαφάνισε μικρά παιδιά από την πόλη…
Αφού πάρουν συνεντεύξεις από τους ντόπιους, πηγαίνουν στο δάσος για να φιλμάρουν στα μέρη του «εγκλήματος». Η φάση ξεκινάει ομαλά, αλλά κάποια στιγμή χάνονται και αναγκαστικά διανυκτερεύουν στην σκηνή τους. Προσπαθώντας να βρουν το δρόμο της επιστροφής, πέφτουν πάνω σε ανεξήγητα φαινόμενα, ενώ τις νύχτες ακούνε παράξενους θορύβους. Και κάθε μέρα που περνάει, τα πράγματα σταδιακά χειροτερεύουν…
Η φράση που σηματοδότησε το ξεκίνημα του εφιάλτη…
Εκτός από το πιασάρικο concept, η ταινία απογειώθηκε χάρη στο διαβολικά έξυπνο marketing που προηγήθηκε και όμοιο του δεν είχε ξαναϋπάρξει. Πολύ πριν την κυκλοφορία της, φτιάχτηκε μια ιστοσελίδα – ήταν τα πρώτα χρόνια του ίντερνετ – όπου παρουσίαζαν τη «μάγισσα» και τη μυθολογία της σαν ένα μυστήριο ντοκουμέντο! Το site είχε φωτογραφίες, κλιπάκια, ρεπορτάζ και διάφορες άλλες πληροφορίες. Τα νέα διαδόθηκαν και κάποιοι ανέβαζαν θεωρίες για το αν όλα αυτά αληθεύουν.
Μετά ανακοινώθηκε ότι το «υλικό» θα προβαλλόταν τον Ιανουάριο, στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Sundance. Τον καιρό μέχρι την πρεμιέρα, η πόλη γέμισε με αφίσες, που είχαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες με τους τρεις πρωταγωνιστές της ταινίας, ως «αγνοούμενους». Σαν να λέμε ότι το έκαναν viral, πολύ πριν εφευρεθεί ο όρος! Στην προβολή, έγινε χαμός! Προκάλεσε ρίγη τρόμου, σε σημείο που κάποιοι από το κοινό έπαθαν μέχρι και δύσπνοια!
Στο διάστημα που ακολούθησε, παίχτηκε μια τηλεταινία που έδειχνε «συγγενείς» των φοιτητών να ανησυχούν για την τύχη τους (φυσικά ήταν ηθοποιοί, αλλά κανείς δεν το πήρε πρέφα)! Με όλα αυτά, το word-of-mouth είχε γίνει εκκωφαντικό! Τον Ιούλιο που η ταινία βγήκε επιτέλους στις αίθουσες, έσπασε κάθε ρεκόρ και με κόστος γύρω στα 22 χιλιάρικα, εισέπραξε παγκοσμίως κοντά στα 250 εκατομμύρια και έγινε η πιο επικερδής ανεξάρτητη ταινία έως τότε – μέχρι το 2002, που εκθρονίστηκε από το Γάμος αλά Ελληνικά!
Με τέτοιο τζερτζελέ, αυτόματα έρχεται και η αρνητική αντίδραση. Πολλοί θεατές πίστευαν ότι όσα είδαν ήταν αληθινά, οπότε όταν οι πρωταγωνιστές εμφανίστηκαν σε συνεντεύξεις, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εκνευρίστηκαν, επειδή ένιωθαν εξαπατημένοι! Δηλαδή σοβαρά, περίμεναν ότι θα πάνε σινεμά, να δουν όντως τρεις εικοσάχρονους να πεθαίνουν; Και ότι αυτό το πράγμα θα κυκλοφορούσε για εμπορική εκμετάλλευση;!
Και βέβαια, υπήρχαν τα τρολ της εποχής, που γκρίνιαζαν ότι «σιγά το τρομακτικό», κτλ. Κουραφέξαλα. Δε θα ξεχάσω ποτέ πώς ένιωσα όταν την πρωτοείδα. Δύο σκηνοθέτες με λίγα λεφτά αλλά μια καλή ιδέα, παρουσίαζαν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία, που εξακολουθεί να διατηρεί τη γοητεία της. Πόνταραν σε φόβους που όλοι έχουμε (σκοτάδι, άγνωστο, κτλ) και προκάλεσαν αληθινές ανατριχίλες από το απόλυτο τίποτα!
To εμβληματικό πλάνο της Χέδερ, που θα μπορούσαμε να πούμε ότι εφηύρε τη selfie!
Προσέλαβαν τρεις άγνωστους νεαρούς ηθοποιούς, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για αυτοσχεδιασμό, δίνοντας κάποιες στοιχειώδεις οδηγίες, αλλά κρατώντας τους ανυποψίαστους για το επόμενο βήμα. Έτσι, όταν τα πράγματα πήγαιναν κατά διαόλου, οι αντιδράσεις των παιδιών ήταν ειλικρινείς, γιατί ναι μεν έπαιζαν, αλλά δεν έπαυαν να βρίσκονται στη μέση του πουθενά, μη ξέροντας τι θα ακολουθήσει!
Το Blair Witch Project είναι ένα ορόσημο low-budget σινεμά. Δείχνει ότι δεν χρειάζεσαι τρελές χορηγίες ή σταριλίκια για να κάνεις κάτι πολύ δυνατό! Αν το δεις όπως πρέπει – σβηστά φώτα, ακουστικά/ηχεία και χωρίς περισπασμούς – ίσως εκπλαγείς από το πόσο γερά συνεχίζει να κρατάει! Δεν ήταν απλά μια κολοσσιαία επιτυχία, αλλά ένα φαινόμενο που ακόμα συζητιέται, σατιρίζεται και γεννά νέους φαν (ή haters).
Η κληρονομιά της ταινίας φαίνεται ξεκάθαρα στον ενθουσιασμό των social media, όταν αποκαλύφθηκε το trailer για το νέο σίκουελ!
Έκανε διάσημο το είδος “found footage” ή “mocumentary”, προκαλώντας ένα κύμα ανάλογων ταινιών, σαν το Rec ή το Paranormal Activity, αλλά και non-horror όπως το Cloverfield ή Το Χρονικό. Μεταφέρθηκε σε βιβλία, κόμικ, βιντεοπαιχνίδια και λοιπά εμπορεύματα, ενώ στο σινεμά γνώρισε δύο συνέχειες. Η τελευταία παίζεται στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας και στην Ελλάδα κυκλοφορεί στις 22 του Σεπτέμβρη.
Έχει ήδη προκαλέσει μεγάλο ντόρο, αλλά ούτε καν αγγίζει όσα έγιναν με το original. Και τώρα που το κλίμα έχει ξαναζεσταθεί, οφείλεις να θυμηθείς από πού άρχισαν όλα! Ακόμη κι αν δεν σ’ αρέσει, τουλάχιστον θα δεις κάτι που προκάλεσε πανζουρλισμό για ολόκληρες γενιές! Ή αν μη τι άλλο, θα εκτιμήσεις λίγο παραπάνω τη δική σου φοιτητική ζωή, γιατί όσο σκατά κι αν περνάς, τουλάχιστον δεν σε κυνηγάνε φαντάσματα!
