Όπως και πέρυσι, έτσι ακριβώς θα το ξαναπούμε φέτος: Συγχαρητήρια σε όσους οδηγούν το ήδη παθόν ελληνικό σινεμά σε οριστικό κώμα! Μια από τις χειρότερες ανωμαλίες που είδαμε πέρυσι στα ελληνικά σινεμά (επάξια στο top 10 των χειρότερων του ’16), γνώρισε και συνέχεια!
Δεν ξέρω τι ακριβώς δεν καταλάβατε από το κείμενο μας. Το γράψαμε, το τονίσαμε, το φωνάξαμε το γαμήδι…. ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΝ.
Να ‘μαστε λοιπόν, με το 2ο “Bachelor” να βγαίνει σε χρόνο ρεκόρ, ενώ άλλες, πολύ πιο αξιόλογες ελληνικές παραγωγές δεινοπαθούν μέχρι να κυκλοφορήσουν (κι αν)…
Οπότε ας ρίξουμε μια ματιά σε άλλες, πολύ καλύτερες ταινίες που θα κυκλοφορήσουν από σήμερα στις αίθουσες! Μπορεί να σου φανεί ότι δεν παίζει και τίποτα τρελό, αλλά μην ανησυχείς! Το πρόγραμμα έτσι κι αλλιώς είναι ήδη γεμάτο με πολλές προτάσεις που θα σε ικανοποιήσουν, ό,τι κι αν τραβάει η όρεξη σου!
Επίλεξε προσεκτικά τις κινηματογραφικές σου εξόδους και… Καλά Χριστούγεννα!
The Florida Project
Η αδιαμφισβήτητη ταινία της εβδομάδας και σίγουρο φαβορί για τις κορυφαίες της χρονιάς, είναι ένα μικρό κι απλό δράμα, που σε αφοπλίζει με την στοργή του! Το “Florida Project” καταγράφει την καθημερινότητα μιας μερίδας ανθρώπων σ’ ένα φτωχικό μοτέλ λίγο έξω απ’ το Ορλάντο και δίπλα στην Ντίσνεϊλαντ. Ένα εξάχρονο κοριτσάκι που ζει στα όρια της φτώχειας με τη νεαρή μητέρα του, επιδίδεται σε διάφορες σκανταλιές κι εσύ την ακολουθείς σαν συνεπιβάτης σε κάθε της βόλτα.
Δε θα σου προτείνω μια ταινία μόνο επειδή τη θεωρώ «τέχνη». Πρώτα απ’ όλα μ’ενδιαφέρει να περνάω καλά στο σινεμά. Και σ’ αυτό το έργο δε συμβαίνει τίποτα το συγκλονιστικό, ούτε βλέπεις κάτι που δεν έχεις ξαναδεί. Όμως δεν κατάλαβα για πότε πέρασε η ώρα κι αυτό σίγουρα δεν είναι λίγο! Το υπέροχο δράμα του Σον Μπέικερ είναι γυρισμένο απλά, ντοκιμαντερίστικα και δεν εμβαθύνει σε κάποια μελούρα που περιμένεις από παρόμοιες αμερικανικές ταινίες.
Είναι μια πανέμορφη ωδή στην παιδική αθωότητα που όλοι είχαμε κάποτε, αλλά κι ακόμα κρύβουμε, κόντρα στο ζόρι αυτού του κόσμου. Παρά την πικρία και τη μιζέρια στην οποία θα μπορούσαν εύκολα να πέσουν οι άνθρωποι που ζουν σε τέτοιες συνθήκες, ο Μπέικερ σου δείχνει ότι η χαρά, όσο περιορισμένη κι αν είναι, υπάρχει παντού, αρκεί να θες πραγματικά να τη βρεις. Είναι ένα πανέμορφο από κάθε άποψη εργάκι, που αγγίζει το τέλειο. Plus, η μητέρα της μικρής είναι κόμματος!
Τζαμάικα
Η «Τζαμάικα» πλασάρεται ως δραματική κωμωδία, όπου δύο αδέρφια (ο ένας διάσημος παρουσιαστής και χλίδουλας κι ο άλλος μπατίρης ταξιτζής) έρχονται κοντά μετά από χρόνια, με αφορμή τη διάγνωση ότι ο ένας έχει καρκίνο. Το τι θα γίνει είναι εύκολο να το προβλέψεις, αλλά σίγουρα θα «ψηθείς» να το δεις, αφού οι συντελεστές στ’αλήθεια πίστεψαν σ’ αυτό και το δημιούργησαν με αγάπη.
Δε θέλω να φανώ ο κακός της υπόθεσης, αλλά μου είναι αδύνατο να σου το προτείνω. Διότι ωραίο το τραγούδι του Μάστορα, αλλά μιλάμε για σινεμά κι υπάρχουν κάποια στάνταρ που η ταινία δεν τηρεί. Είναι επίπονα αδύναμη σε όλους τους τομείς, με κάθε της σκηνή να μην έχει ένα «κλικ» παραπάνω που θα βοηθούσε να φτάσει στην ουσία της.
Οι κωμικές σκηνές είναι νερόβραστες και με το ζόρι βγάζουν κάνα χάχανο, ενώ οι δραματικές δε δίνουν και πολλά να ταυτιστείς ή να «τσιμπηθείς» εκεί που χρειάζεται. Κρίμα, γιατί είχε όλες τις δυνατότητες, αλλά γυρίστηκε αρπακολλατζίδικα και τυπικά, με αποτέλεσμα κάθε καλή προδιάθεση να πηγαίνει στράφι. Όταν ο Σπύρος Παπαδόπουλος είναι το καλύτερο πράγμα σ’ όλην την ταινία, αυτό δεν είναι και πολύ καλό σημάδι…
The Bachelor 2
Το πρώτο “Bachelor” ήταν μια ντροπιαστική δουλειά για οποιονδήποτε τη συμπεριέλαβε στο βιογραφικό του. Αφού όμως έφαγε καθολική προώθηση στα ελληνικά multiplex και παίχτηκε πολύ στην επαρχία, πήγε όσο καλά χρειαζόταν για να την επαναλάβουν. Και παραμένει το ίδιο σαχλό, ανέμπνευστο, σιχαμένο και ανήθικο βδέλυγμα με τον προκάτοχο του, χωρίς καμία έμπνευση ή όρεξη από τους συντελεστές του.
Αυτή τη φορά έχουμε και τον Μαυρίδη να μπουκάρει στην όλη φάση και να κυκλοφορεί γυμνός γιατί… είναι «αστείο». Έχουμε τον Τόνι Σφήνο να γυρνοβολάει ανεξέλεγκτα, γιατί… η ταινία δεν ήταν αρκετά κακόγουστη ή κιτς. Έχουμε μια εντελώς κλισέ κρητική βεντέτα γιατί… πουλάει υποθέτω. Έχουμε τη Βίκος Cola να σκάει μύτη σε κάθε πλάνο γιατί… είναι χορηγός (duh). Κι έχουμε τη Φουρέιρα να περνά για ένα «γεια» που δεν προσφέρει κάτι στην πλοκή, αλλά γιατί… είναι σέξι. Υποθέτω.
Και κώλους. ΠΟΛΛΟΥΣ κώλους. Α ναι, είναι κι ο Νίνο, που δε βγάζει άχνα σε όλο το έργο! Φαντάσου πόσο σάπιος πρέπει ήταν για να μην του δώσουν ούτε ατάκα. Και με τους αισχρούς διαλόγους ή τις κάκιστες ερμηνείες που χαρακτηρίζουν την ταινία, αυτό λέει πολλά!
Αν για σένα η «κωμωδία» σημαίνει μερικοί μαλάκες να σαχλαμαρίζουν και να «γελάς» με το πόσο ηλίθιοι είναι, μπράβο σου. Η χώρα του Σεφερλή θριαμβεύει και πάλι!
Επίσης παίζονται από σήμερα:
- Όλα τα Λεφτά του Κόσμου (All the Money in the World)
- Τζάνγκο, Ο Βασιλιάς του Σουίνγκ (Django)
- Ο Στόχος (HHhH / The Man With the Iron Heart)
- Φερδινάνδος (Ferdinand)
- Dede
