Βαθιά το χέρι στη τσέση πρέπει να βάλουν οι γονείς των πρωτοετών που πέρασαν σε σχολή μακριά απ’το πατρικό τους, κι αυτό γιατί τα φοιτητικά διαμερίσματα σε έξι ελληνικές φοιτητουπόλεις έχουν δεχθεί αύξηση στις τιμές. Η Κομοτηνή παραμένει σταθερά η πόλη με τις υψηλότερες τιμές, ενώ ο Βόλος με τις χαμηλότερες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα του Παρατηρητηρίου Αξιών GEOAXIS, της γνωστής εταιρείας συμβούλων, τα φοιτητικά διαμερίσματα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας, του Ηρακλείου, του Βόλου και της Κομοτηνής, έχουν δεχθεί αύξηση έως 9% σε σχέση με πέρισυ.
«Για πρώτη χρονιά καταγράφεται σαφής αύξηση των πιθανών τιμών ενοικίασης φοιτητικών διαμερισμάτων και στις έξι περιοχές μελέτης επιβεβαιώνοντας τόσο το τέλος του καθοδικού κύκλου όσο και την επίδραση που έχει ασκήσει το φαινόμενο των βραχυχρόνιων μισθώσεων σε συνδυασμό με την έλλειψη νέων κατασκευών τύπου «φοιτητικών εστιών». Το επίπεδο της αύξησης των μισθωμάτων προσδιορίζεται περίπου στο 9% σε σχέση με ένα χρόνο πριν, προεξοφλώντας εν μέρει και την γενικότερη προσδοκία πλήρους ομαλοποίησης της οικονομικής κατάστασης της χώρας», επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην έρευνα της εταιρείας, η οποία πραγματοποιήθηκε με συλλογή στοιχείων μέσω αγγελιών που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και στο διαδίκτυο, στο διάστημα του Αυγούστου-Σεπτεμβρίου 2019.
Η έρευνα βασίστηκε σε αναζήτηση διαμερισμάτων που προσέχουν περισσότερο οι φοιτητές, δηλαδή δυάρια και γκαρσονιέρες χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ή σε σημείο που τους βολεύει πλήρως.
Η έρευνα, όπως διαβάζουμε σχετικά στο newmoney, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι σε σχέση με τον Σεπτέμβριο του 2018 οι τιμές αυξήθηκαν έως και 9,3%, με την Κομοτηνή να καταγράφει την υψηλότερη αξία μονάδας με 5,36 euro/τμ/μήνα.
Ακολουθεί η Αθήνα με 5,32 euro/τμ/μήνα, η Θεσσαλονίκη με 5,24 euro/τμ/μήνα, το Ηράκλειο με 5,09 euro/τμ/μήνα, η Πάτρα με 4,98 euro/τμ/μήνα και τέλος ο Βόλος με 4,66 euro/τμ/μήνα.
Η ποσοτική και ποιοτική ανάλυση των συγκριτικών στοιχείων βασίστηκε αποκλειστικά σε τρέχουσες ζητούμενες τιμές ενοικίασης διαμερισμάτων ηλικίας 20 – 60 ετών, ανάλογα με τις προδιαγραφές κτιριακών υποδομών, αλλά και αποθέματος της κάθε πόλης.
Σημειώνεται πως, για την έρευνα, στα μεγαλύτερης ηλικίας ακίνητα, αναζητήθηκαν κυρίως ανακαινισμένα ή τουλάχιστον μερικώς ανακαινισμένα διαμερίσματα, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε αναζήτηση για ισόγεια ή ημιυπόγεια διαμερίσματα.
Από την άλλη, όσον αφορά την επιλογή των περιοχών μελέτης υπογραμμίζεται πως σκοπός ήταν η ενδεικτική κάλυψη έξι χαρακτηριστικών φοιτητικών πόλεων με σημαντικό αριθμό φοιτητών όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο, ο Βόλος και η Κομοτηνή. Επιπλέον στόχος ήταν να εξαχθούν συμπεράσματα για φοιτητικές πόλεις που εκπροσωπούν μεγάλα, αλλά και διαφορετικά διαμερίσματα της Ελλάδας (Αττική, Μακεδονία, Κρήτη, Πελοπόννησος, Θεσσαλία και Θράκη). Σε κάθε πόλη επιλέχθηκαν περιοχές / θέσεις τυπικών χαρακτηριστικών λαμβάνοντας υπόψη αφενός την ομοιογένεια των χαρακτηριστικών και αφετέρου την δυνατότητα εύρεσης κατάλληλων και αξιόπιστων συγκριτικών στοιχείων.
Τα χαρακτηριστικά της αγοράς
Αναφοτικά με τα χαρακτηριστικά της αγοράς για τη μίσθωση φοιτητικών διαμερισμάτων, η αύξηση των τιμών ενοικίασης είναι συνυφασμένη και με το γεγονός ότι η προσφορά έχει μειωθεί καθώς μεγάλος αριθμός διαμερισμάτων στα κέντρα των πόλεων διατίθεται πλέον με την μορφή βραχυχρόνιας μίσθωσης μέσω πλατφορμών τύπου Airbnb.
Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες προβαίνουν σε μερική ή ολική ανακαίνιση των διαμερισμάτων και τα παραδίδουν σε καλή κατάσταση γιατί γνωρίζουν πως διαφορετικά χάνουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και κινδυνεύουν να τα κρατήσουν ξενοίκιαστα για αρκετό χρόνο. Αν και ο αριθμός των φοιτητών που εγκαταλείπουν τον τόπο τους για να σπουδάσουν σε άλλες πόλεις είναι σημαντικά μειωμένος χρόνο με το χρόνο, καθώς οι φοιτητές όλο και περισσότερο επιλέγουν το αντικείμενο των σπουδών τους με βάση την έδρα του Πανεπιστημίου και όχι το γνωστικό αντικείμενο, εντούτοις ο αριθμός των εισακτέων σε κάθε σχολή είναι σταθερός, διατηρώντας κατά κάποιο τρόπο την ένταση της ζήτησης.
Όπως προκύπτει από την έρευνα, η πλειοψηφία των φοιτητών επιλέγει πλέον να νοικιάσει όσο το δυνατόν μικρότερα διαμερίσματα, ενώ καταγράφεται μείωση των φοιτητών που επιλέγει να συγκατοικήσει παρά το γεγονός ότι μπορεί να επιμερισθούν τα έξοδα, με αποτέλεσμα τα μεγαλύτερα διαμερίσματα να εμφανίζουν σημαντικότερο ρίσκο διάθεσης από ότι οι γκαρσονιέρες.
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί η προσπάθεια μεγάλων παικτών του real estate να δημιουργήσουν πολυκατοικίες στα πρότυπα «φοιτητικών εστιών», καθώς είναι διαπιστωμένο ότι με την προσφορά επιπρόσθετων υπηρεσιών (π.χ. φύλαξη και καθαρισμός) η συγκεκριμένη μορφή ανάπτυξης μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα.
