ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Σταμάτα επιτέλους να κλαψουρίζεις και κάνε κάτι για όλα αυτά που σ’ ενοχλούν!

Γράφει ο Χάρης Κυριακόπουλος Κάθε μέρα παίρνω λεωφορείο, μετρό και κυκλοφορώ στην Αθήνα. Η μαζική πλειονότητα των ανθρώπων που βλέπω γύρω μου είναι πεσμένες φάτσες. Άνθρωποι μουντοί, θλιμμένοι, χαμένοι κάπου στο χωροχρόνο και με πρόσωπο που «φωνάζει» την κούραση μιας ημέρας, ακόμα κι αν αυτή δεν έχει καν αρχίσει!

Κάθε μέρα παίρνω λεωφορείο, μετρό και κυκλοφορώ στην Αθήνα. Η μαζική πλειονότητα των ανθρώπων που βλέπω γύρω μου είναι πεσμένες φάτσες. Άνθρωποι μουντοί, θλιμμένοι, χαμένοι κάπου στο χωροχρόνο και με πρόσωπο που «φωνάζει» την κούραση μιας ημέρας, ακόμα κι αν αυτή δεν έχει καν αρχίσει! Κι αυτό είναι μια πραγματικότητα. Όπου κι αν πας, θα δεις κυρίως πρόσωπα χωρίς την παραμικρή διάθεση για να κάνουν το οτιδήποτε, πόσο μάλλον να ζήσουν…

Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι εύκολη, αλλά με αρρωσταίνει να κοιτάω γύρω μου και να βλέπω μόνο μίζερους παραπονιάρηδες!

Είναι λες και η γκρίνια έχει γίνει άθλημα! Ειδικά με τον θαυμαστό κόσμο των social media, το πράγμα έχει ανέβει σε άλλα επίπεδα! Και δεν καταλαβαίνω γιατί να μπαίνεις στη διαδικασία να πληκτρολογείς βρισίδια και γκρίνιες για το παραμικρό, ακόμα και για κάποιον που δεν ξέρεις, αλλά βρίζεις γιατί δε σου αρέσει η φάτσα του. Γιατί; «Γιατί είναι άδικο να περνάει αυτός καλά κι εγώ όχι…»

Αυτό είναι το σημαντικότερο που έχεις να δώσεις, αντί να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου και να κάνεις κάτι… οτιδήποτε; Προτιμάς να βγάζεις χολή, μισαλλοδοξία και παράπονα για το πόσο πληγωμένος, προσβεβλημένος ή αδικημένος είσαι;; Και πού ακριβώς σε έχουν αδικήσει; Ή ακόμα καλύτερα, ποιος σου είπε ότι η ζωή είναι δίκαιη; Και μόνο να σκεφτείς ότι κάποτε τελειώνει, πήρες την απάντηση σ’ αυτό!

Η ζωή είναι άδικη και πάρ’το απόφαση! Σου δίνει μόνο ό,τι της δίνεις. Κι όσο γρηγορότερα συνειδητοποιήσεις ότι κανείς δε σου χρωστάει τίποτα, τόσο πιο σύντομα θα αποφασίσεις να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου! Τη δική σου, όχι των άλλων, ούτε μέσα από τα μάτια των άλλων! Δεν μπορείς να κοντρολάρεις τι θα κάνουν οι άλλοι, ούτε το πώς νιώθουν για σένα, αλλά μπορείς να πάρεις το πεπρωμένο σου απ ‘τα αρχ*δια και να βρεις άκρη για τον εαυτό σου, κανέναν άλλο!

Δεν ελέγχεις κανέναν σε όλο το σύμπαν, εκτός από εσένα. Μόνο αν το χωνέψεις και αρχίσεις να κάνεις πράγματα για σένα, θα μπορέσεις να καταλήξεις υγιής, επιτυχημένος και χαρούμενος!

Αντ’ αυτού, όλοι είναι πωρωμένοι μ’ αυτήν την τοξική νοοτροπία, προτιμώντας να τρώγονται για το ποιος έχει τα μεγαλύτερα προβλήματα! Και είναι σκέτη παράνοια! Γιατί προτιμάς να θεωρείς τον εαυτό σου θύμα; Το μόνο που ακούω, είναι ατελείωτες δικαιολογίες, σχετικά με το γιατί κάποιοι «δεν μπορούν» να κάνουν αυτό που θέλουν. «Δεν έχω βύσματα, δεν γεννήθηκα πλούσιος, είμαι κοντός, είμαι άσχημος, έχω μεγάλη μύτη, πού να μπλέκω τώρα, άστα αδερφέ, ο Θεός κάποιους τους έπλασε και άλλους…».

Ω, συγγνώμη πριγκίπισσα, μήπως σου πλήγωσα τα συναισθήματα; Μήπως σοκάρεσαι που τα πράγματα δεν είναι τέλεια όπως στην τηλεόραση; Μήπως νόμιζες απλά ότι τα χρόνια θα περνάνε και κάάάάποια στιγμή θα είσαι ζάμπλουτος κι αραχτός χωρίς να κάνεις τίποτα; Μήπως περίμενες τα κορίτσια να έρχονται μόνα τους να σου τρίβονται; Πλησίασε λίγο… πρέπει να μάθεις κάτι σημαντικό που αν δεν το ήξερες μέχρι τώρα, καλό είναι να το καταλάβεις για τα καλά: κανείς δε θα σου χαρίσει ΤΙΠΟΤΑ!

Ειλικρινά γελάω που πρέπει να το εξηγήσω κιόλας! Δηλαδή σοβαρά, περίμενες να σου δοθεί ποτέ κάτι στο πιάτο; Ότι τα πράγματα θα είναι εύκολα; Πού σκατά το έμαθες εσύ αυτό; Η ζωή δεν είναι απλά δύσκολη, είναι διαολεμένος τύραννος! Αν δεν έχεις το νιονιό να καταλάβεις μόνος σου ότι πρέπει να ορθώσεις ανάστημα και να ζήσεις, τότε είσαι χαμένος από τώρα κι έχεις καταδικαστεί στο σωρό των ανθρώπων που σπαταλούν τη ζωή τους.

Αν χέστηκες για το νόημα της ύπαρξης σου και αρκείσαι στο να δουλεύεις, να κοιμάσαι και φτου κι απ’ την αρχή, ΜΗΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΣΑΙ.

Αν λες στον εαυτό σου οτιδήποτε από τα παραπάνω δεν ισχύουν για σένα, αναρωτήσου μόνο αυτό: περνάει μια μέρα που να μην παραπονιέσαι για κάτι; Αν όχι, τότε μάλλον ανήκεις στη πλειονότητα στην οποία αναφέρομαι. Τι ακριβώς κερδίζεις με το να είσαι μουτρωμένος και μες τη κατάθλα; Θα νοιαστεί κάποιος νομίζεις; Ή ακόμα χειρότερα, θα σε λυπηθεί (που αν θες κάτι τέτοιο, ντροπή σου);

Κοίτα οποιονδήποτε είναι επιτυχημένος. Όχι κληρονόμος εφοπλιστών, γιατί αυτός δεν έχει ζήσει την προσπάθεια. Μιλάω για κάποιον επιτυχημένο, είτε αυτό σημαίνει σε κάποια επιχείρηση, είτε μια σχέση, είτε σε μια προσωπική του επιθυμία, είτε στη ζωή την ίδια. Θα διαπιστώσεις ότι σε κάθε περίπτωση, δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα. Το πάλεψε, το δούλεψε, ή τουλάχιστον προσπάθησε. Δεν ήταν εύκολο, ποτέ δεν είναι… Αλλά μην κάθεσαι και γκρινιάζεις. Κάνε κάτι!

Βρες άκρη με τον εαυτό σου. Αν επιλέγεις (γιατί επιλογή είναι) να περιτριγυρίζεσαι με τοξικά άτομα, μαθημένα στο να είναι γ@μημένοι λούζερ, τότε θα συνηθίσεις κι εσύ στο να είσαι θύμα. Κι έχεις τη δύναμη να μην είσαι. Είσαι απίστευτα ικανός και άξιος στο να πραγματοποιήσεις τις φιλοδοξίες σου. Ακόμα κι αν δεν έχεις μεγαλεπήβολα σχέδια, μπορείς να αλλάξεις στο φουλ την καθημερινότητα σου, απλά με το να είσαι αισιόδοξος και ευδιάθετος.

Δεν είναι κάτι δύσκολο να σκέφτεσαι ένα «υπάρχουν και χειρότερα» και να αντιμετωπίζεις κάθε αναποδιά με χαμόγελο. Κάν’το και θα δεις μεγάλη διαφορά στη διάθεση σου!

Θες τρεις απλές οδηγίες στα γρήγορα; 1) Πίστεψε στον εαυτό σου, γιατί κανείς δε θα το κάνει, ειδικά αν δεν το κάνεις εσύ πρώτος. 2) Σταμάτα να’σαι κλαψο****ης , γιατί δε σου προσφέρει τίποτα και φαίνεσαι αξιολύπητος. 3) Σήκω και πάλεψε το!

Προτιμάς να είσαι αυτός που θα αναλώσει τη ζωή του στο να μιζεριάζει και να ξυπνήσει μια μέρα στα 50, συνειδητοποιώντας ότι δεν έζησε ποτέ…

…ή…

…μήπως θα είσαι αυτός που θα ξυπνά το πρωί και με το που ακουμπάει τα πόδια του στο πάτωμα, ο διάβολος θα λέει «φτου ρε γαμώτο, σηκώθηκε»!!

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET