Κι έρχεται επιτέλους το βραδάκι. Έχεις γυρίσει από τη δουλειά (ή τη σχολή), για την οποία στους γονείς σου λες ότι γαμάει, αλλά μέσα σου θες πολύ έντονα να ξεγυμνωθείς, να μπεις στην μπανιέρα και να κλάψεις σε εμβρυϊκή στάση, ώστε να ξεχάσεις πόσο λάθος δρόμο έχει πάρει η καριέρα σου…
Μπαίνοντας στο σπίτι, το πρώτο πράγμα που απολαμβάνεις είναι η ησυχία του. Αυτήν την ηρεμία αναζητάς από την ώρα που ξεπόρτισες το πρωί, οπότε θες να τη χαρείς στο έπακρο. Προς στιγμήν, αναρωτιέσαι τι να κάνουν οι φίλοι σου, αλλά μετά γελάς, γιατί ας είμαστε ειλικρινείς, δεν έχεις φίλους.
Χωρίς να υπάρχει κάποια εναλλακτική λοιπόν, παραγγέλνεις δύο πιτόγυρα κι ανοίγεις λάπτοπ να δεις καμια ταινία. Η επιλογή εύκολη. Αισθηματικούρα θα παρακολουθήσεις, γιατί πρώτον είσαι ευαίσθητη ψυχή και δεύτερον κάτι τέτοιες ευκαιρίες, όπου δεν υπάρχει κανείς τριγύρω να σε πει γυναικωτό και χωρίς καμία πρώην να αναφέρει σε κάθε γαμημένη σκηνή πόσο ανεπαρκής γκόμενος είσαι, δε χάνονται τόσο εύκολα!
Έτσι λοιπόν, μάζεψα 6 καλές και δυνατές ρομαντικές ταινίες, για να μην ψάχνεσαι βραδιάτικο στις μηχανές αναζήτησης.
Να ξέρεις όμως, πως θα πάμε underground. Αν θέλεις κάτι mainstream, μπορείτε να ψάξεις στο Watchmojo.
#1 Έρωτας Δίχως Παρόν
(The Lake House, 2006)
Αν και είμαι εντελώς αντίθετος με την σχολή Σάντρα Μπούλοκ, την παραδέχομαι στη συγκεκριμένη ταινία. Μαζί της ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, Κιάνου Ριβς, ο οποίος όταν δεν πειράζουν το σκυλάκι του, είναι ένας τύπος που ερωτεύεται μια κοπέλα από διαφορετική χρονική περίοδο. Εκ των πραγμάτων δηλαδή, δεν μπορούν να είναι μαζί κι αυτό είναι το σημείο που κάνει την ταινία ενδιαφέρουσα. Αξίζει την προσοχή σου!
#2 Σίγουρα, Ίσως…
(Definitely, Maybe, 2008)
Σας το ‘πα, ότι θα πάμε underground. Στη συγκεκριμένη λοιπόν, έχουμε τον νεαρό και χωρισμένο Ράιαν Ρέινολντς, όταν ήταν ακόμη στα χρόνια της αθωότητας και γύριζε μόνο γλυκανάλατα πρότζεκτ, να εξιστορεί ολόκληρη την ερωτική του ζωή στην κόρη του, εστιάζοντας στις τρεις πιο σοβαρές σχέσεις του. Σου δίνει να καταλάβεις πως τα πράγματα στη ζωή δεν είναι πάντα όπως φαίνονται, αρκεί να ακούσεις την άποψη ενός τρίτου προσώπου, που μπορεί να μιλήσει πιο αντικειμενικά. Καλή ταινία, με πολλά διδάγματα στο τέλος, τη συνιστώ άνετα για τίμιο αντρικό χαλάρωμα.
#3 Γλυκός Νοέμβρης
(Sweet November, 2001)
Και φτάνουμε στα αληθινά σκληρά. Αν δεν σε πιάσουν να βλέπεις αυτήν την ταινία κλαίγοντας ενώ κόβεις μια μεγάλη μπουκιά από το σουβλάκι που παρήγγειλες πριν λίγο, σε οικτίρω. Το δώρο του Θεού στην ανθρωπότητα, ολογράφως Σάρλιζ Θέρον, αποφασίζει να συζήσει με τον πολιούχο της συγκεκριμένης λίστας, Κιάνου Ριβς, για ένα μήνα. Ο μήνας αυτός είναι ο Νοέμβριος (ντα!) και το ωραίο της υπόθεσης, είναι πως οι πρωταγωνιστές μας ίσα που γνωρίζονται μεταξύ τους.
Αυτά πάνω κάτω και να πω στα κορίτσια που μπήκαν να διαβάσουν, πως αυτό του Κιάνου Ριβς το ‘χω κι εγώ. Αγαθιάρης, ερωτικός την ημέρα και badass τύπος που θερίζει άκυρους επειδή πείραξαν το σκυλάκι του, το βράδυ.
#4 Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι…
(When Harry met Sally…, 1989)
Δε λέω, ρομαντικούρα για ζευγαράκια, αλλά αν δεν είναι αυτή η ταινία ωδή στο αντρικό κοινό, τότε ποια; Από τη μία, ο Μπίλυ Κρίσταλ να διδάσκει όλους εμάς, έμπειρα plays και συστήματα για το πώς να κερδίσεις το κορίτσι που είστε φίλοι κι από την άλλη, η Μεγκ Ράιαν σε ρόλο που της πάει γάντι, σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως υπάρχει ζωή και μετά το friendzone. Οι πρωταγωνιστές μας πέρασαν μεγάλο διάστημα κάνοντας παρέα, άλλα μερικές φορές τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν…
#5 Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ
(Notting Hill, 1999)
Οκ, είπαμε θα πάμε ψαγμένα, αλλά δε γίνεται να μη συμπεριλάβω τον γύπα Χιου Γκραντ στη λίστα μου. Αν οι συναισθηματικές ταινίες είχαν Τσάμπιος Λιγκ, τότε ο Γκραντ σε συνδυασμό με Τζούλια Ρόμπερτς στα καλύτερα της, θα ήταν η Μπαρτσελόνα. Υπόθεση που λίγο πολύ όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε. Κλασσικός τυπάκος, γνωρίζει τυχαία παγκοσμίου φήμης σταρ του σινεμά, ρίχνοντας κατά λάθος πάνω της, έναν καφέ. Επειδή ο φίλος μας ο Χιου όμως, ξηγιέται μάγκικα, αυτή ερωτεύεται το λαϊκό παιδί. Από εμένα είναι ναι!
#6 P.S I Love You (2007)
Θα κλείσω με την προσωπικά αγαπημένη μου αυτού του είδους. Ο Τζέραρντ Μπάτλερ κατά τη γνώμη μου, ανήκει σε ταινίες με σανδάλια και δόρατα, όμως του βγάζω το καπέλο γι’ αυτήν του τη δουλειά. Τον πλαισιώνει η Χίλαρι Σουάνκ, στο ρόλο της τρελά ερωτευμένης γυναίκας, που χάνει ξαφνικά τον άντρα της από μία σοβαρή ασθένεια. Ο πρωταγωνιστής μας όμως, είναι τυπάς κι έχει κανονίσει έτσι τα πράγματα, ώστε μετά το θάνατό του η… χήρα του να λαμβάνει γράμματα από τον ίδιο. Μέσα από αυτά τη βοηθά να αντιμετωπίσει την απώλεια και να προχωρήσει τη ζωή της. Μια ταινία τέρμα ιδιαίτερη, που θα σε κάνει να συγκινηθείς, να πιστέψεις στον έρωτα και να γελάσεις σε πολλά σημεία ταυτόχρονα.
Ήθελα πολύ καιρό να γράψω αυτό το κείμενο, για τους φίλους που ντρέπονται να απολαύσουν μια καλή αισθηματική ταινία. Αδερφέ, είμαστε στο 2019 και μπορείς να παρακολουθείς με ευχαρίστηση ό,τι θέλεις. Ακόμα κι αν στο τέλος χρειαστείς 3 πακέτα χαρτομάντηλα….
