Σκέφτομαι τον εαυτό μου ώρες – ώρες ως παιδί και πόσο απεγνωσμένα ήθελα να μεγαλώσω και να μπω στην ενήλικη ζωή και πλέον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να με μουτζώνω αδιαλείπτως (με το νέο ΚΟΚ βέβαια δε συμφέρει, γιατί το πρόστιμο είναι σιγουράκι). Οκ ναι, είμαι ενήλικας και παρόλο που δεν μπορώ να πω ότι είναι και χάλια, σίγουρα δεν είναι όπως το φανταζόμουν. Καμία σχέση όμως. Ευθύνες, άγχη, υποχρεώσεις και φτου κι απ’ την αρχή.
Όπως εγώ λοιπόν, έτσι κι εσύ, φαντάζομαι πως υπήρχαν πράγματα που βλακωδώς πίστευες ότι θα συμβούν στα 20 σου, αλλά ούτε καν…:
1. Θα έκανες ό,τι ήθελες, όποτε το ήθελες και χωρίς να δίνεις λόγο σε κανένα
Και μετά… ξύπνησες. Μικρός/ή δεχόσουν διαρκώς εντολές από τους δικούς σου και το μόνο πράγμα που σκεφτόσουν ήταν: «Θα σας φτιάξω εγώ. Δε θα μεγαλώσω; Δεν πρόκειται να ξανακάνω τίποτα από όλα αυτά»… Όχι απλά τα κάνεις, αλλά κάνεις ακόμα περισσότερα. Πλέον δέχεσαι εντολές/διαταγές από τους ανωτέρους σου στη δουλειά, από τους καθηγητές σου και φυσικά αν δεν υπακούσεις, οι συνέπειες που θα υποστείς δε θα σου αρέσουν καθόλου!
2. Θα ήξερες τι ζητούσες από τη ζωή σου
Story of my life. Όχι απλά δεν ξέρεις τι θέλεις να κάνεις, αλλά σε πιάνουν συχνά πυκνά υπαρξιακές κρισάρες και θέλεις να τα παρατήσεις όλα και όλους. Αντιλαμβάνεσαι ότι οι ευθύνες κι οι υποχρεώσεις σου είναι πολλές, κι όχι μόνο πρέπει να τα βγάλεις πέρα μόνος/η αλλά πρέπει ακόμη να σκαρφιστείς πώς θα πορευτείς στη ζωή σου. Έλα όμως που δεν έχεις ιδέα!
3. Θα παντρευόσουν και θα έκανες παιδιά γύρω στα 25
Χαχαχα, βρε συ δεν έχεις βρακί να φορέσεις και θα συντηρήσεις και παιδί; Το όνειρο της οικογένειας απομακρύνεται όσο υπάρχει αβεβαιότητα κι ανασφάλεια σχετικά με τα οικονομικά σου, μιας και στα 25 είναι λίγο απίθανο να έχεις βρει μία δουλειά να σε καλύπτει και να βγάζεις καλά χρήματα (στην Ελλάδα πάντα). Η οικογένεια και τα κουτσούβελα λοιπόν προγραμματίζονται για μετά τα 30 κι αν.
4. Θα μπορούσες να αγοράσεις ό,τι ήθελες με τα αμέτρητα χρήματά σου
Τώρα να το σχολιάσω αυτό; Στα 20 σου ακόμη κι αν εργάζεσαι κάπου, δεν μπορείς να ανεξαρτητοποιηθείς απόλυτα στα οικονομικά σου. Σε στηρίζουν οι γονείς σου, άσε τις μαλακίες. Μετράς τα χρήματά σου όπως όπως για να μη βγεις εκτός προϋπολογισμού και δεν έχεις να φας ούτε τοστ. Σου εύχομαι να αποκτήσεις πάρα πολλά χρήματα και να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα, αλλά θα αργήσεις πολύ να γίνεις δισεκατομμυριούχος.
5. Θα γ@μάς και θα δέρνεις στη δουλειά σου
ΑΝ έχεις δουλειά. Βασικό αυτό. Καλέ/ή μου φίλε/η, στα 20 δε χτίζονται καριέρες. Η καριέρα για να χτιστεί χρειάζεται χρόνια, κόπο, μόχθο, δάκρυα, ιδρώτα και τα συναφή. Ξεκίνα αρχικά με μία τυπική δουλειά ως σερβιτόρος/α για παράδειγμα και σε καμιά δεκαριά χρόνια το ξανασυζητάμε.
6. Θα είχες στην κατοχή σου ένα εξίσου γαμάτο σπίτι
Έλα Παναγία μου. Εδώ οι γονείς μας ακόμη ξεπληρώνουν το πατρικό μας κι εσύ θες από τα 20 να έχεις σπίτι και να είσαι αραχτός/ή. Καλά δεν φταις εσύ. Όνειρα είχες, αλλά που να ‘ξερες τι σε περίμενε. Σπίτι θα έχεις κι αυτό μόνο στην περίπτωση που σπουδάσεις εκτός της πόλης καταγωγής σου, το οποίο θα είναι νοικιασμένο με χρήματα των δικών σου. Έχεις να φας πολλά σκατά ακόμη μέχρι τη μέρα που θα αποκτήσεις το δικό σου σπιτικό.
7. Θα ταξίδευες παντού ανά τον κόσμο
Αυτό ίσως να είναι το πιο ρεαλιστικό από όλα τα παραπάνω. Γιατί από τη μία μπορείς να εκμεταλλευτείς το Erasmus και να πας κάπου κι από την άλλη, αν πιάσεις μία ευκαιριακή δουλειά, τα χρήματα που κερδίζεις μπορείς να τα δίνεις σε ταξίδια. Αλλά και πάλι χαλάρωσε λιγάκι, γιατί τα χρήματα δε φυτρώνουν από το πουθενά. Το πορτοφόλι σου θα αιμορραγεί κάθε φορά που θα αποφασίζεις να την κάνεις για το εξωτερικό.
8. Θα ξεμπέρδευες μια και καλή με το διάβασμα
Εδώ γελάμε. Αν ήξερα εκ των προτέρων τι διάβασμα θα έριχνα στο Πανεπιστήμιο σε σχέση με το σχολείο, πραγματικά δεν θα έδινα ποτέ Πανελλήνιες. Το διάβασμα δεν τελειώνει ΠΟΤΕ. Οι εξεταστικές κάποια στιγμή τελειώνουν, αλλά μετά έχεις μεταπτυχιακό, διδακτορικό και φυσικά θα διαβάζεις όπως και δήποτε ακόμα κι όταν εργάζεσαι, αν θες να γίνεσαι ο/η καλύτερος/η στη δουλειά σου.
