Και ναι, έφτασε η στιγμή που πολλοί πιστέψαμε ότι δε θα (ξανα)ζήσουμε. Η επιστροφή στα πανεπιστήμια είναι γεγονός και για να είμαστε ειλικρινείς, την περιμέναμε πώς και πώς. Εμείς οι φοιτητές είμαστε οι πιο αδικημένοι από όλη αυτή την κατάσταση της πανδημίας και ήρθε η ώρα να πάρουμε πίσω την παλιά μας ζωή. Ένας μικρός ενθουσιασμός λοιπόν, ξεκάθαρα μας διακατέχει!
Σκάνε όμως κάτι σκέψεις για το τι μας περιμένει και τον σβήνουν… Όλο αυτό το διάστημα άλλαξαν πολλά στην ακαδημαϊκή μας καθημερινότητα – περάσαμε μαθήματα που δε θα περνούσαμε ποτέ, γίναμε ρεζίλι με ανοιχτά μικρόφωνα, κοιμόμασταν και ήμασταν στο μάθημα ταυτόχρονα – ωστόσο πράγματα που έπρεπε να αλλάξουν, είναι σίγουρο ότι παρέμειναν έτσι όπως ήταν.
Ενάμισης χρόνος πέρασε και παρότι… you had one f*cking job κυρά Κεραμέως, στάνταρ δεν ασχοληθήκατε στο ελάχιστο. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Ναι, γραμματεία εκεί; Με ακούτε;
Αχ γλυκιά και καλή μας γραμματεία, πόσο σε νοσταλγήσαμε; #ΝΟΤ! To μεγαλύτερο NOT που έχει ειπωθεί ποτέ! Η αγένεια και η παντελής αδιαφορία να κάνει τη δουλειά της είναι μία από τις πιο σταθερές αξίες των ελληνικών πανεπιστημίων. Έχω αρχίσει να πιστεύω πως βασικά κριτήρια γι’ αυτή τη θέση είναι τα εξής: 1. Να έχουν κάνει τουλάχιστον εύζωνες, ώστε να μπορούν να σε αγνοούν παντελώς, 2. Η ειρωνεία να φτάνει επίπεδα Ζενεβιέβ και 3. Η βαρεμάρα τους να είναι ισάξια ενός χοντρού σπιτικού γάτου! Άσε που τώρα συνήθισαν και την εργασία από το σπίτι… Παιδιά ετοιμαστείτε, η νέα σεζόν θα είναι χειρότερη από τις προηγούμενες.
2. Τουαλέτες; Άστο καλύτερα!
Δυσκολεύεσαι να συνειδητοποιήσεις ότι γύρισες στο πανεπιστήμιο; Αρκεί μία επίσκεψη στο μπάνιο για να σου ξυπνήσουν αυτές οι – όχι και τόσο καλές – αναμνήσεις. Προφανώς και δεν έχει μπει κανείς στον κόπο να τις καθαρίσει και να τις φτιάξει! Πέρα από την ανελέητη μπόχα και τη βρώμα που υπάρχει, ετοιμάσου να αντικρίσεις ένα βουνό από χρησιμοποιημένο χαρτί υγείας και σερβιέτες που είναι εκεί από… πέρσι.
Αν δεν έχεις θυμηθεί να φέρεις δικό σου χαρτί και προϊόντα υγιεινής, λυπάμαι, ατύχησες. Προφανώς και δεν έχουν βάλει χαρτί! Είπαμε, να είμαστε αισιόδοξοι, αλλά όχι και τόσο! Έρχεται η επέλαση μιας νέας πανδημίας απευθείας από τις τουαλέτες των ελληνικών πανεπιστημίων, της πανούκλας. Μην πείτε ότι δεν το προέβλεψα.
3. Ο αιώνιος φοιτητής θα εξακολουθεί να είναι αιώνιος
Αυτός ο φοιτητής μπορώ να πω πως έχει κατακτήσει επάξια τον τίτλο του! Δεν πα να περάσουν χρόοοονια, πανδημίες, καταλήψεις, βροχές, καταστροφές, καταποντισμοί, ΤΙΠΟΤΑ δεν είναι ικανό να κάνει τον αιώνιο φοιτητή να κάτσει να διαβάσει μπας και πάρει το πτυχίο που τόσο πολύ θέλει… η μάνα του. Περίμενες να έχει αποφοιτήσει και να μην είστε πια μαζί στο αμφιθέατρο; No, no, no, για τσέκαρε πίσω σου!
4. Καθηγητές… Αυτή η μάστιγα!
Εντάξει, με τους συγκεκριμένους μια επαφή την είχαμε. Ωστόσο η επιστροφή τους στα αμφιθέατρα θα σηματοδοτήσει και την επιστροφή τους τις παλιές καλές τους συνήθειες. Ποιες είναι αυτές; Να αργοπορούν τουλάχιστον μία ώρα για το μάθημα (και όταν αργείς εσύ, να σου τη λένε κιόλας), να έχουν μία μόνιμη ειρωνεία ή τουπέ στα λόγια τους και να σε μειώνουν με κάθε τρόπο (ναι αυτόν τον καθηγητή που σκέφτηκες λέω κι εγώ!) και φυσικά να κόβουν αβέρτα κόσμο στις εξετάσεις, χωρίς να έχουν ελέγξει καν το γραπτό! Προφανώς και οι αξιολογήσεις για την ικανότητά τους να διδάσκουν δεν ήταν αρκετά σημαντικό θέμα, αφού είχαμε και κάτι εμβολιαστικά κέντρα να χτίσουμε. Ρε παιδιά, μήπως τελικά ήμασταν καλά στα online;
5. Το πρόγραμμα… δεν είχε πρόγραμμα!
Τι και αν είναι αρχές Οκτώβρη κι εμείς έχουμε ξεκινήσει την αντίστροφη μέτρηση για την αρχή του εξαμήνου, το πρόγραμμα για τα μαθήματα συνεχίζει να παίζει κρυφτούλι. Το πολύ πολύ να βγει λίγες ώρες πριν την έναρξη του πρώτου μαθήματος κι ο καθηγητής από το #4 να μας την πει που καθυστερήσαμε. Όλα είναι πιθανά. Το λες και σημάδι ότι η χρονιά θα πάει καλά!
6. Οι παρατάξεις και οι αφίσες τους!
Σου είχαν λείψει τα απότομα πεσίματα των πρώτων ημερών για απλόχερη βοήθεια; Τα τηλέφωνα που σε παρακαλάνε να τους ψηφίσεις; Οι υποσχόμενες σημειώσεις που συνήθως είναι λίγο καλύτερες από ενός 10χρονου; Ετοιμάσου βρε, they will back! Προφανώς και δεν περιμένουμε να αλλάξει τίποτα από αυτά. Το χειρότερο βέβαια δεν είναι αυτό, γιατί μπορείς πολύ απλά να τα αγνοήσεις. Αυτό που δεν μπορούμε να προσπεράσουμε είναι οι άπειρες αφίσες που αλλάζουν χρώμα στους τοίχους από μπεζ σε πράσινο, μπλε, κόκκινο κοκ. Σε πιο μερακλίδικες περιπτώσεις, θα ρίξουν κι ένα σύνθημα με σπρέι. Αυτό υποτίθεται θα άλλαζε πριν την καραντίνα και δεν έγινε τίποτα. Καμία ελπίδα για τώρα!
7. Το φαγητό της σίτισης!
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί περιμέναμε να φτιάξει το φαγητό της σίτισης! Το όλο νόημα είναι να σερβίρεται σάπιο, για να σου υπενθυμίζει ότι πρέπει να μαγειρεύεις μόνος σου στο σπίτι. Τόσα ταπεράκια τι μας τα φόρτωσε η μάνα μας; Άσε που με τόση μαγειρική σόδα που έχουν μέσα, βοηθάει στο να κάνεις restart τον… εσωτερικό σου κόσμο! Πέρα από την πλάκα, σε μερικές σχολές θα μπορούσε η ποιότητα να είναι τουλάχιστον λίγο καλύτερη. Γλυτώσαμε από την πανδημία, μην πάμε από… πέσιμο. Ακούει κανείς;;;
8. Οι υποδομές; Μήπως να δούμε λίγο τις υποδομές;
Πολύ θα θέλαμε να γυρίσουμε και οι αίθουσες να είναι πλήρως ανακαινισμένες, χωρίς να φοβάσαι μη σκίσεις όλα σου τα ρούχα στις σπασμένες καρέκλες. Ναι οκ, αυτό δεν έγινε πριν, πόσο μάλλον τώρα! Γιατί; Γιατί εξυπηρετούν στο να κρατάμε τις αποστάσεις βρε χαζά! Οι τύποι είναι τόσο μπροστά, που το είχαν προβλέψει και αυτό. Μία θέση καλή και τρεις σπασμένες για να αποφεύγεται ο συνωστισμός, simple as that. Από την άλλη, ποιος χρειάζεται θέρμανση όταν έξω χιονίζει; Τόσο online shopping έκανες, το πανεπιστήμιο σου δίνει την ευκαιρία να φορέσεις τα ρούχα που ψώνισες. Όλα μαζί. Σε κάποιες σχολές μάλιστα δεν υπάρχει καν πυρασφάλεια, γιατί ποιος την έχει ανάγκη; Μπορείς να το δεις και σαν εναλλακτική θέρμανση αν πάρει φωτιά το κτίριο. Το λες και σατανικό!
9. Η έλλειψη βασικού εξοπλισμού..
Αυτή η μάστιγα να μαθαίνουμε με υποτιθέμενα εργαλεία και εξοπλισμό, είναι κάτι σαν τη Μάρτζη, τη φίλη της Λίλας από το Άκρως Οικογενειακών (ή του Έντουαρντ, σε πιο πρόσφατο): Φανταστική! Πόσες φορές έχουμε ακούσει από τους καθηγητές τη φράση «Δεν έχουμε το συγκεκριμένο εργαλείο, αλλά φανταστείτε ότι…». Με τη φαντασία δουλεύουν και οι φοιτητές Ιατρικής; Να φοβόμαστε μήπως;
10. Ο συνωστισμός στα αστικά. Σεζόν 56573
Εντάξει, με το συγκεκριμένο είχαμε πάρει μια καλή γεύση τόσο καιρό που δεν τηρούνταν κανένα απολύτως μέτρο. Αλησμόνητο 608 με τα δρομολόγιά του! Για να μπεις στα μέσα πλέον θα πρέπει να έχεις κάνει όχι μόνο εμβόλιο, αλλά και αντιτετανικό, αντιλυσσικό και ό,τι άλλο βγαίνει σε «αντί»! Τι με πανδημία, τι χωρίς, το σωστό το λεωφορείο και το μετρό δεν αλλάζει. Μέχρι να μην μπορεί να κλείσει η πόρτα και να κρέμονται πόδια και χέρια από τα παράθυρα, τότε χωράνε κι άλλοι! Αντίο ζωή!
Μπορεί λοιπόν από τα ελληνικά Πανεπιστήμια να μην έχουμε, κυριολεκτικά, τα βασικά και να ζητάμε πολλές φορές τα αυτονόητα, ωστόσο αποδεικνύεται ότι οι προτεραιότητες μάλλον είναι πολύ διαφορετικές, δυστυχώς. Παρόλα αυτά, η προσμονή μας για την επιστροφή δεν κρύβεται. Επιτέλους θα νιώσουμε ξανά φοιτητές και θα έχουν νόημα οι μέρες μας! Ας το ευχαριστηθούμε λίγο παραπάνω φέτος λοιπόν!
