Θα έλεγε κανείς ότι ο Πάνος Κοκκινόπουλος είναι αρκετά εξοικειωμένος με την έννοια του εγκλήματος και δεν επηρεάζεται εύκολα. Well, ακόμα και ο μάστερ των true crime ελληνικών σειρών έχει τα αδύναμα σημεία του.
Εξαιτίας αυτού δε γυρίστηκε ποτέ ένα επεισόδιο στη «10η Εντολή» ή στον «Κόκκινο Κύκλο», καθώς δεν άντεξε να το γυρίσει. Μιλώντας στην εκπομπή «Στούντιο 4», ο σκηνοθέτης αποκάλυψε την υπόθεση που τον επηρέασε πολύ, ή για την ακρίβεια τις υποθέσεις με τις οποίες δυσκολεύεται να ασχολείται γενικότερα. Αυτές έχουν ως θύματα παιδιά, μεταξύ των οποίων και η υπόθεση του Μανώλη Δουρή.
…με σόκαρε τόσο πολύ, που δεν την έκανα. Δεν μπορώ, με τα μικρά παιδιά με πιάνει κάτι και δεν μπορώ. Ο ρόλος του δολοφόνου ταίριαζε «γάντι» στην Καριοφυλλιά Καραμπέτη. Εγώ προτιμώ ηθοποιούς που δεν το δείχνουν. Αν θέλω να κάνω έναν σατανά, θα βάλω έναν άγγελο να το κάνει.
Και όντως, με ένα μικρό google search καταλάβαμε τι εννοούσε. Η ιστορία εκτυλίχθηκε την Πρωτοχρονιά του 1994 στην Ερμιόνη, όπου ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή άργησε να επιστρέψει στο σπίτι του, με τις έρευνες να ξεκινούν άμεσα και εξίσου άμεσα να εντοπίζεται και το πτώμα του παιδιού.
Ο 6χρονος βρέθηκε νεκρός και σεξουαλικά κακοποιημένος, από τον πατέρα του και τον αδερφό του. Αρχικά κανείς δε θεώρησε ύποπτο τον πατέρα, αλλά στη συνέχεια, πέφτοντας σε αντιφάσεις στην κατάθεσή του, οι αρχές κατέληξαν στην ενοχή του. Ο άντρας είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία επιδεινώθηκαν σημαντικά αφού πολέμησε στην Κύπρο το 1974.
Μπροστά σε αυτό το φριχτό έγκλημα κατά ενός παιδιού λοιπόν, ούτε ο Πάνος Κοκκινόπουλος δεν άντεξε, ο οποίος έχει ασχοληθεί με πολύ disturbing υποθέσεις σε όλη την καριέρα του. Όπως ο ίδιος παραδέχτηκε ακόμα: «Ο αγαπημένος μου ήταν ανέκαθεν ο Χίτσκοκ. Ασχολούμαι με αυτό από το 1992, οπότε με έχουν συνδέσει με τα εγκλήματα. Κι εγώ όποτε ακούω για ένα έγκλημα, ψάχνω να δω τι έγινε. Ήταν ζαριά τότε αυτό, κάναμε για πρώτη φορά special εφέ».
