Αυτή η χώρα ειλικρινά δεν παύει ποτέ να μας απογοητεύει. Σε όλους τους τομείς δεχόμαστε απανωτά χτυπήματα που τεστάρουν τις αντοχές μας. Τελευταίο πράγμα που το κάνει αυτό και εισέρχεται με τρόπο βίαιο, όχι μόνο στην καθημερινότητα αλλά και στα αυτιά μας, είναι η νέα μόδα της ελληνικής trap. Τυπάκια με ελάχιστα ψήγματα ταλέντου, μηδενικό οίστρο στο στίχο και με το autotune πάντα στην αγκαλιά τους, κάνουν καριέρα προωθώντας παράλληλα και τα πιο… διδακτικά μηνύματα στη νεολαία. Μπράτσα, ναρκωτικά, λεφτά με κάθε τρόπο και υποτίμηση της γυναίκας σε κάθε ευκαιρία.
Μέσα σ’ όλον αυτόν το συρφετό κακής μουσικής που έχει μαζευτεί τελευταία στο ελληνικό ίντερνετ, έσκασε ο νέος δίσκος του Bloody Hawk με τίτλο «1 ευρώ». Ένα πραγματικά καλό νέο για το ελληνικό χιπ-χοπ, το οποίο είδε μετά από καιρό καλλιτέχνη του να βγάζει μια ποιοτική δουλειά και να γίνεται ευρέως γνωστός και σε κοινό που δεν ανήκει φανατικά στο είδος. Πολλοί μάλιστα, μιλάνε για τον καλύτερο χιπ-χοπ δίσκο της φετινής χρονιάς κι όχι μόνο.
https://www.instagram.com/p/B2R1FQopeIx/
Ο Bloody Hawk ή κατά κόσμον Νίκος Κίτσος κατάγεται από την Ξάνθη. Ξεκίνησε να ραπάρει όπως αναφέρει κι ο ίδιος στα 17 του και τόσο τη ζωή του όσο και το καλλιτεχνικό του ύφος, σημάδεψε η αυτοκτονία ενός φίλου του σε ηλικία 16 ετών. Ανεβάζει τα κομμάτια του στο Youtube, με το προσωνύμιο «Φθείρομαι». Το 2017 κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο με τον τίτλο «Κομπλεξικό», όμως δεν ασχολείται πραγματικά κανείς. Βλέπετε, τα mainstream media είναι δύσκολο να σου παρουσιάσουν μια τέτοια δουλειά, ειδικότερα δε, όταν ο καλλιτέχνης που την παράγει ανήκει στη λεγόμενη τέχνη του περιθωρίου.
https://www.youtube.com/watch?v=5X0R9w4U5h4
Το στυλ του είναι από αυτά που σίγουρα δεν έχεις συνηθίσει. Θυμίζει εποχές ολντ-σκουλ χιπ χοπ, ενώ ο τρόπος που ερμηνεύει τα κομμάτια του, μου φέρνει στο μυαλό τον ΛΕΞ. Ναι ξέρω, σ’ έκανα λίγο trigger αυτήν τη στιγμή, όμως ο στίχος τους είναι ρεαλιστικός, θεματολογικά πολύ κοντά, με αίσθηση πως όλα τα κομμάτια έχουν μια ιστορία να πουν με λυρικό τρόπο και η άρθρωση τους είναι εξαιρετική. Σε κάθε τους κομμάτι καταλαβαίνεις ακριβώς τι λένε. Είναι απολαυστικό να ακούς ένα τραγούδι και να αντιλαμβάνεσαι τι θέλει να πει ο τραγουδιστής.
https://www.instagram.com/p/B2MhvmhHwuB/
Από τον πρόσφατο δίσκο του «Γερακιού», ξεχωρίζει το κομμάτι «Εικοσάλεπτο». Το τραγούδι χάρηκε τεράστιας αναγνώρισης από πολύ μεγάλο μέρος των ακροατών κι έκανε πλακίτσα μπαίνοντας καρφί στις πρώτες θέσεις των τάσεων του ελληνικού Youtube. Ακούγοντάς το, νιώθεις πως κάποιος κορυφαίος σκηνοθέτης μόλις βοήθησε τον Bloody Hawk να γράψει κάτι που θυμίζει… ταινία! Χωρίς υπερβολές, αισθάνεσαι πως κλείνοντας τα μάτια, μπορεί ο καθένας με τον δικό του τρόπο, να φανταστεί ένα βίντεο κλιπ για το τραγούδι. Στο τέλος ο καλλιτέχνης μας περνάει και το μήνυμα που θέλει, λέγοντας μέσα σε λίγες αράδες πως δεν πρέπει να κρίνουμε τους συνανθρώπους μας τόσο εύκολα. Πόσο δίκιο έχεις ρε μάγκα.
Προφανώς και δεν αρέσει σε όλους, με πολύ κόσμο να κάνει προσπάθειες να μειώσει το hype του. Δεν είναι λίγες οι αναφορές για παράδειγμα, πως ο Hawk αντέγραψε το τραγούδι του Kendrick Lamar «How much a dollar cost». Για αρχή, να ξεκαθαρίσουμε πως τα δύο κομμάτια δεν έχουν σχέση σε θεματολογικό επίπεδο. Επίσης ρε μάγκες, υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη; Όλοι δεν επηρεαζόμαστε από κάπου, ανάλογα και με τους ανθρώπους που θαυμάζουμε;
Το «Εικοσάλεπτο» είναι ένα τραγούδι που έκανε άτομα να προβληματιστούν, να συγκινηθούν και να κάτσουν να σκεφτούν ξανά και ξανά το πραγματικό νόημα που κρύβεται πίσω από τις πιο απλές στιγμές της καθημερινότητας. Με λίγα λόγια χαίρομαι όταν τέτοια κομμάτια γίνονται γνωστά και περνάνε σωστά μηνύματα. Μακριά από πρότυπα αρρωστημένα, τα οποία μάλιστα χρησιμοποιούνται από ανθρώπους με μηδενικό ταλέντο. Κι ας κατηγορούνται ως… αντιγραφές.
Μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι φαν του Bloody Hawk από τα γενοφάσκια μου. Λατρεύω το «Μεταξύ μας», το οποίο στα δικά μου μάτια είναι το κορυφαίο του. Στίχος που τσακίζει κόκκαλα και περιγραφή μιας πραγματικότητας που ποτέ σου δεν είχες συνειδητοποιήσει. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την ποιοτική δουλειά που έκανε στον τελευταίο του δίσκο όμως, σε σημείο να τον συγκρίνουν με ιερά τέρατα του ελληνικού χιπ χοπ στερεώματος. Πολλοί θα πείτε πως πρόκειται για ιεροσυλία, αλλά μακάρι να σκάγανε κι άλλα τέτοια πρότζεκτ. Περιμένω με αγωνία να δω αν κάποιος άλλος σύγχρονος ράπερ μπορεί να ξεπεράσει τον Bloody Hawk ή να ξεπεράσει ο ίδιος τον εαυτό του στο μέλλον…
