Στο άδειο πλέον θέατρο Άβατον στον Κεραμεικό, που πριν από λίγα λεπτά έσφυζε από γέλια, συναντήσαμε τον «υπεύθυνο» για αυτή την εύθυμη ατμόσφαιρα, Ανδρέα Πασπάτη.
Έχοντας παρακολουθήσει τη νέα του stand up comedy παράσταση, «Σόλο», δε γίνεται να μη θέλεις να γνωρίσεις λίγο καλύτερα το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από αυτές τις απολαυστικές ατάκες. Την ίδια άποψη είχε και το κοινό, καθώς μετά το τέλος της παράστασης τον περίμενε έξω από το θέατρο για να τον συγχαρεί, να φωτογραφηθεί μαζί του ή απλώς να του μιλήσει. Ήρθε λοιπόν και η σειρά μας.
Πρώτα όμως, θα κάνουμε ένα μικρό time travel 2 ώρες πίσω. Μπαίνοντας στο θέατρο, αντικρίσαμε μια αίθουσα όπου δεν υπήρχε «σκηνή». Έβλεπες μόνο ένα μεγάλο περσικό χαλί στρωμένο στο κέντρο, ένα μικρόφωνο και ένα σκαμπό, με τις θέσεις των θεατών να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Διαλέξαμε τις πάνω πάνω θέσεις για να έχουμε την καλύτερη θέα και να μη γίνουμε «στόχος» για τον κωμικό – κάτι που στη συνέχεια καταλάβαμε πως δεν είχε σημασία, γιατί οι θέσεις δε σε έσωζαν. Σύντομα, η αίθουσα γέμισε και το τρίτο καμπανάκι ακούστηκε. Η παράσταση ξεκινούσε.
Υποδεχτήκαμε με θερμό χειροκρότημα τον Ανδρέα – ή Κωνσταντίν – και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο τον αποχαιρετήσαμε, ίσως με μερικές ρυτίδες παραπάνω γύρω από το στόμα λόγω γέλιου. Μέσα σε 70 λεπτά μπήκαμε στον κόσμο του κωμικού με όλες τις ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες, από τη σχέση του με τον έρωτα μέχρι τη σχέση του με το γιατρό. Εμπνέεται γενικά από την καθημερινότητά του, ενώ σχολιάζει τα πράγματα γύρω του πάντα με λίγο χιούμορ.
Από την κουβέντα που κάναμε μαζί του, μάθαμε επίσης πως δεν του αρέσει η γενίκευση, ούτε να γράφει σε β’ πρόσωπο.
Για την καθημερινότητα γράφω αρκετές προσωπικές ιστορίες και πράγματα που απασχολούν εμένα ρε παιδί μου, ή ξέρω ‘γω αστεία που συζητάω με κόσμο. Ακόμη κι αν γράψω πράγματα που είναι πιο οικουμενικά, πράγματα που έχουμε όλοι προβλήματα – η πολιτική ορθότητα, πράγματα της καθημερινότητας ή κοινωνικά – θα βάλω ότι εγώ το βλέπω έτσι μέσα. Αυτός είναι ο τρόπος που προτιμώ να γράφω. Να είναι τύπου «Η δική μου γνώμη είναι αυτή, εγώ το βλέπω έτσι». Δε μου αρέσει η γενίκευση και να μιλάς σε β’ πρόσωπο όπου «πηγαίνεις εκεί και σου συμβαίνει αυτό», θα πω τι συμβαίνει με εμένα και όποιος ταυτιστεί, ταυτίστηκε.
Κοιτάει περισσότερο να είναι κάτι που έχει βιώσει ο ίδιος παρά κάτι που πιστεύει ότι έχουν βιώσει οι άλλοι.
Ακόμα κι αν πιστεύω ότι το έχουν βιώσει οι άλλοι, εγώ θα το παρουσιάσω όπως το έχω βιώσει εγώ, γιατί αυτό είναι προσωπικό μου γράψιμο. Νιώθω πως όταν το βάζεις σε β’ πρόσωπο και το λες, το φορσάρεις ακόμα περισσότερο και σε αυτούς που δεν το έχουν βιώσει. Οπότε άμα κάποιος το έχει βιώσει θα ταυτιστεί με εσένα, θα πει «α και εγώ το έπαθα», ενώ αν κάποιος δεν το έχει βιώσει θα γελάσει με το «Α, κοίτα τι έπαθε αυτός».
Παρακολουθώντας την παράσταση, το καταλαβαίνεις αυτό. Ο Ανδρέας μας μεταφέρει τις δικές του εμπειρίες με τον πιο αστείο τρόπο.
Δε γινόταν να μην παρατηρήσουμε το φούτερ του από το Brunel University του Λονδίνου, υπενθυμίζοντάς μας ότι ήταν και αυτός κάποτε φοιτητής. Παράλληλα με τις σπουδές του ίδρυσε ή, όπως λέει ο ίδιος, ξανα-άνοιξε το comedy society εκεί.
Έφτιαξα το comedy society εκεί, το οποίο θα περίμενε κανείς να το είχε (κανείς, εννοώ εγώ). Είναι Λονδίνο και περίμενα να έχει comedy society, δηλαδή είχε τύπου baking ή ό,τι άλλο θες και δεν είχε comedy.
Σε σχετική ερώτηση απαντάει πως η φοιτητική ζωή αποτελεί σίγουρα πηγή έμπνευσης για κωμωδία, καθώς και ο ίδιος ως φοιτητής ξεκίνησε να κάνει. «Κακή τότε, αλλά ναι», παραδέχεται.
Γενικά ο φοιτητής έχει πολύ ελεύθερο χρόνο και παρατηρεί πράγματα, βιώνει νέες εμπειρίες, οπότε πάντα έχει ενδιαφέρον ότι «Μου έτυχε αυτό που δεν ήξερα πώς γίνεται», οπότε να μια πλευρά και κάτι κωμικό, γιατί έχεις την τραγωδία πως σου συμβαίνει κάτι που δεν ξέρεις, γιατί μόλις βγήκες στον κόσμο, και μπορείς αυτό πάντα να το μετατρέψεις σε κωμωδία.
Στο σύντομο χρόνο μας με τον Ανδρέα καταλάβαμε πόσο cool τύπος είναι και πως πρέπει οπωσδήποτε να το ανακαλύψεις κι από μόν@ σου – ή με παρέα.
Απλά ελάτε να δείτε την παράσταση. Δεν κάνουμε διακρίσεις εδώ – σόλο ή όχι σόλο. Η παράσταση όπως βλέπω αντικειμενικά από τα μάτια σας, την ευχαριστιέται το κοινό.
Και αυτό είναι το μόνο σίγουρο: την καταευχαριστηθήκαμε!
Κάθε Παρασκευή του Μαρτίου στις 21:00 το θέατρο Άβατον (Ευπατριδών 3, Κεραμεικός) μετατρέπεται σε χώρο γέλιου για 70 λεπτά και σε περιμένει η «Σόλο» παράσταση του Ανδρέα Πασπάτη.
Εισιτήρια προπωλούνται μέσω viva.gr και του δικτύου καταστημάτων του: (Public, Wind, Media Markt, βενζινάδικα Shell, BP, EKO, Metro, My Market)
View this post on Instagram
