Το binge-watching σειρών αλλά και η πιο χαλαρή παρακολούθησή τους είναι ξεκάθαρα το χόμπι που όλους μας ενώνει. Πέρα από την πλάκα τώρα, πόσες ώρες από τη ζωή μας άραγε να έχουμε περάσει καμμένοι μπροστά από την οθόνη του λάπτοπ; Στο τέλος της ημέρας όμως δεν το μετανιώνουμε, γιατί άξιζε.
Οκ, όχι πάντα. Κι αυτός είναι ο χειρότερος φόβος μας. Να έχουμε ξοδέψει πολύτιμο χρόνο σε μια σειρά και να έχουμε βάλει σε δεύτερη μοίρα πιο σημαντικά πράγματα (γκουχ, διάβασμα, γκουχ) κι αυτή εν τέλει να αποδειχθεί τόσο μάπα, που συνειδητοποιούμε ότι ήταν το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε τελευταία.
Ωστόσο, εγώ σήμερα θα ασχοληθώ με τις πρώτες. Τις σειρές-διαμαντάκια που κυκλοφορούν εκεί έξω και που δυστυχώς, δεν έλαβαν ποτέ την αναγνώριση που τους άξιζε. Ας ξεφύγουμε λίγο από τις κλασικούρες, ρε παιδιά. Να πα να γαμηθεί δηλαδή το «The Walking Dead» και το «The Big Bang Theory». Υπάρχουν ένα σωρό σειρές εκεί έξω που αξίζουν την προσοχή μας κι ας μη μας τις πλάσαραν τόσο πολύ.
Γι’ αυτό θα φροντίσω να το κάνω εγώ σήμερα, οπότε έχουμε και λέμε:
#1 Scrubs (2001 – 2010)
Τη συγκεκριμένη την ανακάλυψα προς το τέλος της (δυστυχώς), το μακρινό 2010 κι από τότε βρίσκεται στη λίστα με τις αγαπημένες μου. Τολμώ να πω πως αποτελούσε την ένοχη απόλαυσή μου όταν έδινα Πανελλήνιες το ’11. Μιλάει για τη ζωή του γιατρού John Dorian, ο οποίος μόλις τελείωσε τη σχολή Ιατρικής και ξεκινάει να κάνει τα πρώτα βήματα στην καριέρα του. Πρωταγωνιστής ο ταλαντούχος Zach Braff, με τον συγκεκριμένο ρόλο να τον σημαδεύει και για σχεδόν μία δεκαετία να αποτελεί το alter ego του.
Το «Scrubs» είναι η καλύτερη πληρωμένη απάντηση σε εκείνες τις κλασικές ιατρικές σειρές που μας γεμίζουν επί δέκα σερί -και βάλε- σεζόν με μιζέρια. Τα καταφέρνει με αξιόλογους χαρακτήρες και πηγαίο χιουμοράκι κερδίζοντας έτσι το κοινό, τους κριτικούς, την καρδούλα μου και ελπίζω και τη δική σας. Must watch αντικειμενικά.
#2 Freaks and Geeks (1999 – 2000)
Από τις πολύ δυνατές της λίστας και σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό. Δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν να μιλάει γι’ αυτή, οπότε σήμερα θα της δώσω το appraise που αξίζει. Γυρισμένο στο όριο μεταξύ των 90s και νέου millennium, εξιστορεί με μεγάλη επιτυχία την αρχή των 80s και την απαίσια στιγμή που η ροκ μουσική ξεκινά να δίνει τη θέση της στην αναθεματισμένη ντίσκο.
Θεωρώ πως η συγκεκριμένη σειρά αποτελεί την πιο πιστή απεικόνιση του πόσο άβολο είναι να μεγαλώνεις, καθώς και των εφηβικών ερώτων που χαρακτηρίζουν εκείνα τα χρόνια. Για το cast δεν έχω να πω πολλά, καθώς η μόνη φράση με την οποία μπορώ να το χαρακτηρίσω είναι all star, με τους James Franco, Seth Rogen και Jason Segel στα πρώτα τους αθώα καλλιτεχνικά βήματα. Δυστυχώς ήταν one-hit wonder, αφού άντεξε μονάχα μία σεζόν, όμως κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία της. Να φανταστείς στην Αμερική έχει ακόμα και σήμερα πιστούς ακόλουθους, που ζητάνε κι άλλο υλικό.
#3 Shameless (2011 – )
Άλλο ένα υπέροχο διαμαντάκι με βαθμολογία 8.6/10 στο IMDb, το οποίο ψάχνει με αγωνία για εν Ελλάδι οπαδούς. Σε περίπτωση που έχεις βαρεθεί τις κλασικές Αμερικανιές, τότε το «Shameless» είναι η σειρά σου. Σε αυτό ακολουθούμε τα βήματα μιας Αμερικανοϊρλανδικής δυσλειτουργικής οικογένειας, η οποία προσπαθεί να διαχειριστεί τον αλκοολισμό του πατέρα Φρανκ και τη μεγάλη αδερφή Φιόνα, που επιχειρεί να μαζέψει όλο τον χαμό παρέχοντας όσα περισσότερα μπορεί στα υπόλοιπα πέντε αδέρφια της.
Το αξιέπαινο της σειράς είναι το πώς καταφέρνει να δέσει αρμονικά την κωμωδία με το δράμα. Να συνδυάσει τις υπερβολικές και αστείες στιγμές που ζει η οικογένεια Γκάλαχερ με τις στιγμές που ο θεατής μπορεί να νιώσει άβολα, όπως εκείνες που ο Φρανκ είναι πίτα από το μεθύσι και φτάνει να παίρνει χρήματα από τα ίδια του τα παιδιά. Σε όλα αυτά, αξίζει να προσθέσουμε το δυνατό cast, τις αξιόλογες ερμηνείες και την πολύ καλή πλοκή, η οποία πολλές φορές είναι τραβηγμένη μα συνάμα τόσο γοητευτική. Δώσε του μια ευκαιρία.
#4 Entourage (2004 – 2011)
Τη χρονιά που έδινα Πανελλήνιες πολλές φορές δυσκολευόμουν να κοιμηθώ τα βράδια από το άγχος. Έτσι λοιπόν, έπειτα από τη συμβουλή ενός καθηγητή μου στο φροντιστήριο, βρήκα παρηγοριά στο Entourage και τα βράδια μου έγιναν εξ ολοκλήρου πιο ήρεμα.
Η σειρά είναι βασισμένη στην καριέρα του νεαρού πολλά υποσχόμενου ηθοποιού Vincent Chase, ο οποίος μαζί με τους φίλους του, αναζητά τις καλύτερες ευκαιρίες γι’ αυτόν. Παράλληλα βέβαια, παρτάρουν στα σοκάκια του Χόλιγουντ και ζουν στο έπακρο όλο αυτό το lifestyle. Προσωπικά, αγαπημένο μου στοιχείο στo όλο κόνσεπτ είναι το γεγονός ότι δε φοβάται να δείξει και την άσχημη πλευρά αυτής της ζωής. Σίγουρα τίποτα δεν είναι ρόδινο, ακόμα κι όταν έχεις φήμη, δόξα κι αμέτρητα λεφτά.
Οι χαρακτήρες περνούν από πολλά στάδια, κάτι που κάνει και τις 9 σεζόν ενδιαφέρουσες, ενώ το σενάριο είναι καλογραμμένο, με τεράστιες επιρροές του Mark Wahlberg. Πρόκειται λοιπόν για μια σειρά που δίνει πολλά μαθήματα ζωής και περί φιλίας και χαρίζει έναν Jeremy Piven στον ρόλο του ιδιαίτερου ατζέντη Ari Gold, που σου μένει ανεξίτηλος. Δε μου αρέσουν αυτές οι ατάκες, όμως μπορώ να τη χαρακτηρίσω ως μια σειρά που επιβάλλεται να δει ένας άντρας όταν περνάει μια δύσκολη φάση στη ζωή του.
#5 Coupling (2000 – 2004)
Σίγουρα κάποιοι βιαστικοί θα τρέξουν στα σχόλια για να τονίσουν πως η συγκεκριμένη δουλειά του Steven Moffat αποτελεί πιστή αντιγραφή των «Friends». Για μένα από την άλλη είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό. Το «Coupling» έχει μεν το κλασσικό σκηνικό με το τοπικό μπαρ, τις παρέες αντρών και γυναικών και τις περιπέτειες που βιώνουν στον ερωτικό τομέα καθημερινά, όμως η δομή των χαρακτήρων και η εξέλιξή τους κεντρίζει το ενδιαφέρον. Στα συν οι killer ατάκες και το αγαπημένο βρετανικό χιούμορ, που την κάνουν ακόμη πιο watch-worthy.
Fun fact: Έλληνες παραγωγοί προσπάθησαν να την κάνουν format, με πρωταγωνίστρια την ερωτική Άντα Λιβιτσάνου (και ολόιδιο τίτλο), όμως άντεξε μόλις 10 επεισόδια.
#6 Firefly (2002 – 2003)
Ρε μαλάκα αλήθεια, θα τους το κρατάω μανιάτικο μια ζωή ότι ακύρωσαν το «Firefly». Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε ή το ακούτε από μένα πρώτη φόρα, μα να ξέρετε πως ο δημιουργός του, Joss Whedon, μερικά χρόνια πριν μας φέρει το «Avengers», ίσως έφτιαξε το καλύτερο δημιούργημα επιστημονικής φαντασίας που έχουμε δει ποτέ στη μικρή οθόνη. Με λίγα λόγια, «Battlestar Gallactica» kiss my ass!
Το πρώτο πραγματικό Γουέστερν, που εκτυλίσσεται στο διάστημα και γαμάει. Δυστυχώς, εξαιτίας μερικών κοντόφθαλμων το χαρήκαμε μόνο για μία σεζόν. Αγαπήθηκε όμως πραγματικά από τον κόσμο και μνημονεύεται ως σήμερα. ΔΕΙΤΕ ΤΟ.
https://www.youtube.com/watch?v=mEx6UpiIKM4
#7 The Wire (2002 – 2008)
Πολλοί κριτικοί αναφέρουν κατά καιρούς πως είναι η καλύτερη σειρά που παίχτηκε ποτέ στην τηλεόραση, όμως εγώ θα τη βάλω στη λίστα, διότι θεωρώ πως τουλάχιστον στην Ελλάδα δεν έχει λάβει την εκτίμηση που της αξίζει. Μια σειρά που ξεκινάει με την κατά μέτωπο σύγκρουση της Αστυνομίας της Βαλτιμόρης και της δίωξης ναρκωτικών, καταλήγει να είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Σύντομα γίνεται μία λεπτομερής καταγραφή της γραφειοκρατίας, του διεφθαρμένου συστήματος και του τι πραγματικά μπορεί να παίζει στο βρώμικο εσωτερικό μίας πόλης.
Όλα αυτά φυσικά στο πολύ γραφικό και νουάρ σκηνικό της Βαλτιμόρης, ενώ προειδοποιώ πως η σειρά δεν είναι για χαλαρούς θεατές που τρώνε ήρεμοι πατατάκια και περιμένουν να τελειώσει να πάνε για ύπνο. Θα σε συνεπάρουν οι πραγματικά περίπλοκοι χαρακτήρες και το υπέροχο cast. Μέσα σε όλα αυτά, μην ξεχνάμε ότι έβαλε και τον Idris Elba στο χάρτη.
https://www.youtube.com/watch?v=9qK-VGjMr8g
#8 Norsemen (2016 – )
Θα ήθελα να κλείσω με μία πιο πρόσφατη και πολύ αγαπημένη. Την ανακάλυψα πέρυσι και τελείως από σπόντα, σε μία κουβέντα που έκανα με έναν πρώην συνάδελφο. Έπειτα διαπίστωσα πως είναι διαθέσιμη και στο ελληνικό Netflix και αυτό ήταν, κόλλησα. Θέλω να φανταστείς τους Monty Python να συναντούν το Game of Thrones, να κάνουν παθιασμένο σεξ κι ο απόγονος τους να είναι το Norsemen.
Το Norsemen αφορά ένα Νορβηγικό χωριό το 790 και τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι της τότε εποχής. Η πραγματικότητα ενός Βίκινγκ φαίνεται σκληρή, αλλά οι πρωταγωνιστές μας δείχνουν να τους απασχολούν και πιο σύγχρονα προβλήματα. Κεντρικοί ήρωες είναι ο αρχηγός του χωριού, Ορμ και η αιμοδιψής σύζυγός του. Η καθημερινότητά τους θα αλλάξει όταν αιχμαλωτίσουν έναν Ρωμαίο κι αυτός θα τους δείξει πως εκτός από το ξύλο και τις αιματοχυσίες, υπάρχουν κι άλλα πράγματα στη ζωή. Ξεκαρδιστικό και με απίστευτες δόσεις μαύρου χιούμορ. Κατάλληλο για Παρασκευή βράδυ με πίτσα.
