Ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι και φεύγεις αφήνοντας πίσω σου τη χειρότερη μέρα του χρόνου, την Καθαρά Δευτέρα. Πραγματικά, το μόνο θετικό που μπορώ να βρω στη συγκεκριμένη μέρα είναι πως πρόκειται για αργία που θα πει πως δεν έχουμε σχολή, άρα μπορούμε να κοιμηθούμε όσο θέλουμε.
Κατά τ’ άλλα, άστα να πάνε!
Έναν ύπνο έχουμε να χαρούμε και μας ξεσηκώνουν από το πρωί να σκαρφαλώσουμε σε βουνοπλαγιές, να φάμε το κρύο της ζωής μας για να μη σηκωθεί ποτέ εν τέλει ο χαρταετός και δεν τελειώνει εκεί το μαρτύριο. Το μεσημεριανό μενού περιλαμβάνει ταραμοσαλάτα (μπλιαχ), γίγαντες (ξανά μπλιαχ) και θαλασσινά (μπλιαχ, μπλιαχ, μπλιαχ), παρέα με όλους τους ηλίθιους αγαπημένους συγγενείς.
Ναι, αν μισείς κι εσύ την Καθαρά Δευτέρα, δεν είσαι ο μόνος. Είμαστε κι άλλοι! Κι αυτοί είναι μερικοί λόγοι που θα σε κάνουν να ταυτιστείς:
#1 Μέρα που σηκώνει τραπεζώματα, μπαίνει αμέσως black list
Υπάρχει χειρότερη φράση από την «είμαστε καλεσμένοι σε τραπέζι / έχουμε τραπέζι»; Είμαι σίγουρη πως κι εσύ στο άκουσμά της, βγάζεις φλύκταινες! Άλλωστε με τους περισσότερους συγγενείς, μας χαρακτηρίζει μία όμορφη κι ουσιαστική σχέση, μακριά κι αγαπημένοι. Μπορεί λοιπόν η Καθαρά Δευτέρα να λογίζεται ως η ιδανική αφορμή να ξανασμίξει η οικογένεια, για εμάς όμως είναι ακόμα μία μέρα που θέλουμε να τελειώσει γρήγορα. Είναι δεδομένο πως θα καταλήξουμε με νεύρα και πονοκέφαλο με τόσες ιστορίες από το 1821 και τσιρίδες από τα μικρότερα ξαδέρφια. Mπορούν να πάρουν τα πιάτα τους και να πάνε αλλού; Στην τελική, ποιος τους κάλεσε;
#2 Τα φαγητά είναι ένα προς ένα… μμμ, θεσπέσια (τι να σου πω;)
Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος τρώει θαλασσινά και μάλιστα τα ευχαριστιέται με την ψυχή του; Προσωπικά και μόνο στη μυρωδιά τους, θέλω να φύγω όσο πιο μακριά γίνεται. Κι έρχονται τώρα κάτι έθιμα να μας αναγκάσουν να φάμε σουπιές και χταποδάκι, όταν δεν τα ακουμπάμε τον υπόλοιπο χρόνο; Ας σοβαρευτούμε! Αυτή η μέρα υπάρχει μονάχα για να κάνουμε δίαιτα εν όψει του καλοκαιριού (που θα θέλαμε να πλησιάζει), μιας και δε βάζουμε μπουκιά στο στόμα μας. Όλοι κάθονται και γλείφονται πριν καν έρθουν τα πιάτα στο τραπέζι κι εμείς κοιτάμε το ρολόι. Πού θα πάει, δε θα περάσει αυτή η ώρα; Δεν αντέχουμε να ακούμε τους γύρω να κάνουν αηδιαστικούς ήχους με τα όστρακα. Θα πάμε σπίτι και θα φάμε τοστάκι! Γιατί όχι;
#3 Πετάει πετάει ο χαρταετός;
Εύχεσαι κι εσύ κάθε χρόνο τέτοια μέρα να έχει κατακλυσμό για να μην είσαι ο μόνος (ξενέρωτος) από την οικογένεια, που θα αρνηθεί να βγει για χαρταετό; Ας μου εξηγήσει κάποιος με λογικά επιχειρήματα, το αστείο της υπόθεσης! Τι διασκεδαστικό μπορεί να έχει να προσπαθείς ώρες ατελείωτες να σηκώσεις έναν χαρταετό, ενώ θα μπορούσες να κάνεις εκατό καλύτερα πράγματα την ίδια στιγμή; Όπως για παράδειγμα, να κοιμάσαι ή να βγεις για καφέ με την παρέα. Άσε που συνήθως την Καθαρά Δευτέρα το δαγκώνεις από το κρύο. Για να ανεβαίνεις σε βουνά είσαι τώρα; Καλύτερα σπιτάκι κι ας κάθονται τα κορόιδα έξω στην παγωνιά!
#4 Άλλη μια ευκαιρία, δώστε λίγη αγάπη στον πιωμένο, καλέ κυρία
Η μέρα που προηγείται της Καθαράς Δευτέρας, είναι η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Και τι θα πει αυτό; Ότι βγήκαμε, ξεσαλώσαμε και ήπιαμε τα πάντα! Κι αν μια φορά είναι βαρύ το πάπλωμα, με το χανγκόβερ είναι εκατό φορές πιο βαρύ. Δε γίνεται να μας αναγκάζουν να τρέχουμε από εδώ κι από εκεί από τα αξημέρωτα, για να τιμήσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας. Εμείς θέλουμε να κάτσουμε σπιτάκι, να πιούμε νεράκι για να μην πονάει το στομάχι από το χθεσινό μεθύσι και να λιώσουμε στο κρεβάτι, αφού τις καθημερινές αδυνατούμε. Μία μέρα έχουμε κι εμείς να σαπίσουμε χωρίς να κάνουμε τίποτα, ειδικά μετά την εξεταστική και πρέπει να μας τη βγάλουν από τη μύτη; Ε όχι!
#5 Κανένας σουβλατζής δε με ένιωσε ποτέ
Ακόμα κι όταν σπίτι έχουμε φασολάκια για μεσημεριανό, ένα πιτόγυρο απ’ όλα θα το τιμήσουμε να έρθουμε στα ίσια μας. Ποιος αθεόφοβος πήρε την απόφαση να είναι κλειστά τα ψητοπωλεία ανήμερα Καθαράς Δευτέρας; Εμείς τι θα απογίνουμε δηλαδή; Θα μείνουμε νηστικοί; Ας κάνουμε μια διαδήλωση γι’ αυτό! Δε γίνεται να μην υπάρχει έστω κι ένας ψητοπώλης που να συμπάσχει στο δράμα μας. Όσοι θέλουν τηγανιτά καλαμαράκια σε παραθαλάσσιο ταβερνάκι, να μαζευτούμε… να πάνε! Εμείς μένουμε πιστοί στο σουβλάκι.
