Γιατί ουδείς κατάφερε να ξεφύγει από την παγίδα του σούπερ μάρκετ!
1. Μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ. Φυσικά ξεχνάς να πάρεις το καροτσάκι. Βαριέσαι να γυρίσεις πίσω, όμως μετά από λίγο συνειδητοποιείς πως τα χέρια σου δε χωράνε άλλα πράγματα και τρελαμένος γυρνάς στην είσοδο να αρπάξεις το πρώτο …όχημα που θα βρεις.
2. Τυχαία, είσαι λίγο πεινασμένος και βρίσκεσαι σε ένα διάδρομο τίγκα στα junk και τις σαπίλες. Ε, να μην πάρεις κάτι;
3. Εξαντλείς κάθε όριο του αυτοελέγχου σου, προκειμένου να καταφέρεις να περάσεις μπροστά από τον εσωτερικό φούρνο χωρίς να αγοράσεις κάτι.
4. Παίρνεις παραπάνω σάλτσες και dressing από όσα χρειάζεσαι. Σκέφτεσαι «θα φάω πιο γκουρμέ σήμερα», μέχρι που συνειδητοποιείς ότι είναι ένα ακόμη ετοιματζίδικο προϊόν που λιγουρεύτηκες. Εξάλλου, ποιος θα έλεγε όχι στο ριγκατόνι με 4 τυριά (έτοιμα!!);
5. Αγοράζεις ένα τεράστιο σακούλι με ρίγανη που θα χρησιμοποιήσεις μια φορά. Όταν γυρίσεις σπίτι, θα συνειδητοποιήσεις ότι είχες ήδη ρίγανη. Τώρα έχεις 2 σακουλάκια με ρίγανη που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσεις για τους επόμενους μήνες, ενώ την στιγμή που όντως θα χρειαστείς και ένα τρίτο (μετά από κανένα χρόνο ίσως), δεν θα θυμηθείς να αγοράσεις.
6. Έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι πρέπει να θυμηθείς να πάρεις χαρτί τουαλέτας. Με κάθε κόστος, κάθε πόνο ψυχής και κάθε χιλιοστό του εγκεφάλου σου προσπαθείς να το έχεις διαρκώς στο μυαλό σου. Αποσπάσαι από τους καφέδες με τις άπειρες γεύσεις. Και μετά από τις σοκολάτες. Δεν αγοράζεις ποτέ το χαρτί τουαλέτας.
7. Αγοράζεις κάτι το οποίο φαίνεται γευστικό στο μάτι αλλά ποτέ δε θα δοκίμαζες, υπό άλλες συνθήκες. Είναι όντως όσο νόστιμο και λαχταριστό μοιάζει στο αυτοκόλλητο αυτό το ζαμπόν σε αλουμινένιο κεσεδάκι; Μόλις το ανοίξεις αποφασίζεις να το πετάξεις, αφού πρώτα πεταχτούν πάνω σου 2 στρώματα λίπους και λαδιού. Μπλιαχ!
8. Αγοράζεις άπειρες κατεψυγμένες πίτσες. ΑΠΕΙΡΕΣ.
9. Πηγαινοέρχεσαι πάνω κάτω στο διάδρομο με τα δημητριακά προσπαθώντας να πείσεις τον εαυτό σου να μην αγοράσει τα γεμιστά τετραγωνάκια με τη σοκολάτα, γιατί πλέον είσαι ένας ώριμος φοιτητής με κοινωνικό στάτους. Τα αγοράζεις.
10. Ισορροπείς τη διατροφική αξία του καροτσιού σου με κάποιο φρούτο, λαχανικό ή τέλος πάντων κάτι που να υποδηλώνει «υγεία». Όχι επειδή το θες, ποιος ακούει τη μάνα σου όμως! Άστο μωρέ να υπάρχει…
11. Ψάχνεις κάτι εδώ κι ώρα. Τελικά δε το βρίσκεις. Δεν πειράζει άστο..
12. Έχεις ξοδέψει 2 ώρες να βολτάρεις και να παίρνεις πράγματα που δεν είχες υπολογίσει και πλέον, κοντεύεις να λιποθυμήσεις από την πείνα. Αρπάζεις κάποια σαπίλα, αυτή τη φορά για να έχεις κάτι να μασουλάς όσο περπατάς προς το σπίτι.
13. Περνάς μπροστά από τον φούρνο για δέκατη φορά. Δεν πάει άλλο, αγοράζεις τα κρουασανάκια με την πραλίνα. Ο αυτοέλεγχός σου είχε φτάσει στο όριο…
14. Χρειάζεσαι γάλα; Ποτέ δε θα θυμηθείς αν αγόρασες χθες ή όχι. Τέλος πάντων, το αγοράζεις. Δεν έβλαψε κανέναν το γάλα.
15. Αγοράζεις όλα τα υλικά για το μεσημεριανό σου εκτός από ένα. Το πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. Μόλις το καταλάβεις, αρχίζεις τα καντήλια.
16. Φτάνεις σπίτι και γεμίζεις ένα τεράστιο μπολ με το γάλα και τα δημητριακά που πήρες. Αυτό θα είναι και το σημερινό σου γεύμα…
