Μαζί με το τέλος του καλοκαιριού, έρχεται πάντα η ώρα για νέα ξεκινήματα. Καλά πέρασες στις διακοπές σου, ξεχάστηκες, γέλασες, γνώρισες κόσμο, αλλά τώρα είναι η στιγμή της επιστροφής ή μιας καινούριας αρχής. Όσο κι αν αρνείσαι να μπεις σε mood σχολής και καινούριου, ή ακόμα και πρώτου, εξαμήνου, πρέπει να παραδεχτείς πως είναι μία καλή πρόφαση για να προχωρήσεις. Ειδικά δε, εάν ανήκεις σε εκείνους που φεύγουν μακριά από το πατρικό τους.
Ήρθε η ώρα λοιπόν, να αποχαιρετήσεις οικεγένεια, φίλους, σχέσεις και να φύγεις.
Όσο επίπονο και δύσκολο κι αν φαίνεται αυτό, με τον καιρό θα καταλάβεις ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να ξεκαθαρίσεις πράγματα και καταστάσεις. Φεύγεις και ξέρεις τι σου λείπει, ποιος σε χάνει, σε ποιον θες να επιστρέψεις. Θ’ αναρωτηθείς πολλές φορές εάν η απόφασή σου να φύγεις ήταν σωστή. Μήπως αυτό που θα κερδίσεις είναι εν τέλει λιγότερο από αυτό που θα χάσεις; Συνειδητοποιείς πράγματα που μέχρι στιγμής απλώς προσπερνούσες, εκτιμάς γεγονότα που ξέρεις πως πλέον θα αναζητάς.
Σίγουρα θα σου λείψουν τα άτομα με τα οποία μοιράστηκες μαγικές στιγμές και πρόσφατες αναμνήσεις. Περισσότερο όμως, θα σου λείψουν εκείνοι που δεν πρόλαβες να τους πεις όσα «έκαιγαν» μέσα σου.
Πλέον, είναι ώρα να αποχωριστείς το μέρος που πέρασες όλο αυτόν τον καιρο και να κάνεις ένα δύσκολο απολογισμό.
Είναι κάτι που απλώς συμβαίνει, δεν το προγραμματίζεις, δεν το επιδιώκεις κι ούτε το πολυσκέφτεσαι. Ξαφνικά, νιώθεις να σου λείπουν και να έχεις ανάγκη ανθρώπους που δεν το περίμενες. Συναισθήματα που μέχρι τώρα έκρυβες, πλέον ζητάνε να βγουν προς τα έξω. Από την άλλη, άτομα που θεωρούσες δικά σου, συνειδητοποιείς ότι απλά σε είχαν δεδομένο και η πρώτη φορά που έτρεξαν για σένα και σε διεκδίκησαν, ήταν και η πρώτη φορά που πήγες όντως να τους φύγεις.
Το σημαντικότερο όλων όμως, είναι πως μπαίνοντας σε ένα καράβι, αεροπλάνο, τρένο ή λεωφορείο, καταλαβαίνεις σε ποιον θες να επιστρέψεις.
Είσαι σε δύσκολη θέση, δεν το αντέχεις αλλά αυτοί οι απολογισμοί χρειάζεται να γίνουν.
Αν όχι τώρα, τότε πότε; Ποιο είναι λοιπόν το πρώτο άτομο που θέλεις να αντικρίσεις την στιγμή που θα γυρίσεις πίσω; Γι’ αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν αξίζει να προσπαθήσεις. Να προσπαθήσεις να κρατήσεις επαφή, να παραμείνει η σχέση σας ανεπηρέαστη από αποστάσεις και κάθε επιστροφή να είναι και πιο δυνατή. Μην υποκύψεις σε εγωισμούς, πειρασμούς και ζήλιες.
Όσο γι’ αυτούς που έφυγες αλλά δε σε αναζήτησαν, δεν πειράζει, καλή καρδιά. Θέλεις χρόνο να συνειδητοποιήσεις και να αποδεχτείς πως δε θα τους λείψεις, εγώ όμως θα σου πω καλύτερα, δεν τους αξίζεις! Είσαι για πολύ καλύτερα, πιο μεγάλα και πιο αληθινά.
Αχ, αυτοί οι απολογισμοί! Είναι από τις πιο σκληρές στιγμές, οφείλω να το παραδεχτώ. Χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να κάνεις έναν απολογισμό των ανθρώπων που έχεις δίπλα σου. Δε θες να παραδεχτείς πως κάποιοι δεν αξίζουν, επειδή επένδυσες στιγμές και συναισθήματα σ’ αυτούς. Αλλά όσο πιο γρήγορα, τόσο το καλύτερο! Κάποιοι άλλοι δε, δεν εκτίμησαν την αξία σου μέχρι τη στιγμή που σε είδαν να φεύγεις.
Μέσα σε όλα αυτά βέβαια, σημασία έχουν τα δικά σου συναισθήματα κυρίως. Αν με διαβάζεις λοιπόν και βρίσκεται στο πλοίο, στο καράβι ή στο τρένο, θα σε συμβουλέψω να ηρεμήσεις, να πάρεις βαθιές ανάσες και στο τέλος να στείλεις αυτό το μήνυμα που σε παιδεύει.
Άλλωστε ξέρουμε καλά και οι δύο μας, πως με την πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψεις στους ανθρώπους που πραγματικά σου λείπουν και τότε θα ξέρεις πως έκανες καλά.
