Η φετινή Εβδομάδα Μόδας της Αθήνας, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο, είχε πολλά ρούχα, φοβερούς σχεδιαστές αλλά και σπουδαία μηνύματα. Γιατί ωραίο το κομμάτι του fashion, πάνω απ’όλα όμως είμαστε άνθρωποι και πολλές φορές χρειαζόμαστε κάποια παραπάνω κίνητρα για να προχωρήσουμε.
Η Γεωργία Καλτσή είναι ένα τέτοιο πρότυπο.
Η περιπέτειά της ξεκίνησε πριν τέσσερα χρόνια, με την ζωή της να αλλάζει δραματικά. Τον Μάρτιο του 2015 ένα σοκαριστικό τροχαίο στην Κηφισίας, την αφήνει καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ο 22χρονος φίλος της χάνει τη ζωή του, ενώ οι δύο άλλες φίλες της τραυματίζονται σοβαρά.
Η, 25χρονη σήμερα, Γεωργία, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Με δύναμη και θέληση για ζωή, συνεχίζει ακόμα τις φυσιοθεραπείες της και κρατάει το χαμόγελο και την αισιοδοξία της.
Το αναπηρικό αμαξίδιο, ωστόσο, δεν σημαίνει και αδυναμία, κι αυτό είναι ένα μήνυμα που ήθελε να περάσει ο σχεδιαστής, Δημήτρης Στρέπκτος, στην Εβδομάδα Μόδας, με τη συμμετοχή τής στο brand Celebrity Skin.
Η Γεωργία φορώντας δημιουργία του διέσχισε με το αναπηρικό αμαξίδιο την πασαρέλα, καταχειροκροτούμενη από τους καλεσμένους.
Της βγάζουμε το καπέλο!
Σε παλαιότερη συνέντευξη τής, έχει δηλώσει πώς «ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι που το να είσαι δυνατός είναι η μόνη σου επιλογή» κι αυτό είναι το πιο σωστό πράγμα που έχουμε διαβάσει.
Μάλιστα, είχε περιγράψει και το χρονικό του δυστυχημάτος, που της άλλαξε την ζωή μεν, δεν την σταμάτησε σε αυτή τη χρονική στιγμή δε.
«Αυτό που μου άφησε αυτό το τραγικό τροχαίο είναι εμένα στο καρότσι μου και τον πολύ καλό μου φίλο Αποστόλη στο τάφο. Όλα τα θυμάμαι. Κανείς από τη παρέα μου δεν είχε τις αισθήσεις του. Εγώ ήμουν ξύπνια και ψύχραιμη. Εγώ καλούσα σε βοήθεια όσο μπορούσα. Ένιωθα τη ζέστη από τη φωτιά που είχε ανάψει στο αυτοκίνητο.
Με έσωσε ένα δερμάτινο μπουφάν που φορούσα και δεν καιγόταν. Προσπαθούσα να μην λιποθυμήσω για να βοηθήσω και τους υπόλοιπους φίλους μου. Έφτανα με το δεξί μου χέρι τον Αποστόλη αλλά ο Αποστόλης δεν είχε σφυγμό. Έβαλα δύναμη να συρθώ αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να βγω από το αμάξι.Έμεινα η μισή έξω από το αυτοκίνητο και θυμάμαι ότι φώναζα συνέχεια βοήθεια. Είχα σπάσει τη μέση μου, είχα εγκαύματα και σημάδια στα χέρια . Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου. Οι περαστικοί μας βοήθησαν ενώ στη συνέχεια ήρθε και η Πυροσβεστική»
