Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, οι πιο δυνατές σχέσεις πάντοτε ξεκινούν απρόσμενα. Από εκεί που δεν το περιμένεις. Ή τουλάχιστον, από εκεί που δεν υπολόγιζες ότι θα μοιραζόσουν την καθημερινότητά σου με κάποιον άλλον, όταν στο μυαλό σου τα ερωτικά σου τα είχες κάπως αλλιώς.
Φαντάζομαι θυμάσαι την πρώτη φορά που αντίκρισες τον άνθρωπο εκείνο που θα σου άλλαζε τη ζωή αργότερα. Θυμάσαι πόσο αδιάφορος σου είχε φανεί τότε; Δε σου περνούσε καν από το μυαλό να υπάρξει κάτι μεταξύ σας, γιατί… εσύ, μ’ αυτόν/ή; Αποκλείεται!
Μεταξύ μας, εκείνη την περίοδο, δεν ήταν κανείς/καμία του γούστου σου… Κι όχι επειδή έχεις μεγάλες προσδοκίες ή στάνταρ, αλλά επειδή πολύ απλά δε βρισκόσουν σε φάση να ξεκινήσεις κάτι. Και τελικά να που όλα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις, χωρίς να πάρεις πρέφα το πώς.
Γνωρίζεσαι μ’ έναν άνθρωπο, με τον καιρό ανοίγεστε ο ένας στον άλλον, νιώθετε πιο άνετα, γελάτε, περνάτε καλά και γενικότερα τρώτε αρκετό χρόνο μέσα στην ημέρα σας μαζί. Και κάπου εκεί ένα πράγμα αρχίζει να σε τρώει μέσα σου κι ας μην το παραδέχεσαι: «Μήπως να το προσπαθήσω μαζί του χαλαρά κι όπου βγει;»
Επειδή όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, το γεγονός ότι θέλησες να το πάτε ένα βήμα παρακάτω, δε σημαίνει ότι η ιστορία έκλεισε, πήρε το δρόμο της. Εκεί είναι που ξεκινάει!
Από τη μία, ναι μεν να το πάτε χαλαρά κι ωραία, από την άλλη όμως, ακόμη και το χαλαρό όταν τραβάει καιρό, αρχίζει αναπόφευκτα να σοβαρεύει σιγά-σιγά… Κι αν σ’ αρέσει, πίστεψέ με, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις ούτε να πάρεις τα συναισθήματά σου πίσω.
Γίνεται μωρέ να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου, σε μια κάτι-παραπάνω-από-φιλική σχέση και να μην αναπτύξεις συναισθήματα γι’ αυτόν;
Θα σου πω εγώ. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Πρέπει να προσπαθήσεις πολύ σκληρά για να μη δεθείς με έναν άνθρωπο που μοιράζεστε σκέψεις, εμπειρίες, στιγμές και το ίδιο κρεβάτι! Αλλά ακόμη και αυτή την προσπάθεια να καταβάλλεις, πάλι θα αποτύχεις. Γιατί όσο αναίσθητος/η κι αν θεωρείς ότι είσαι, κατά βάθος θα σε ενοχλούν τρίτα πρόσωπα, ο περιορισμένος χρόνος ή οι προτεραιότητες του άλλου στις οποίες δεν περιλαμβάνεσαι.
Θα μου πεις, αυτό δεν είναι χαλαρό. Ε λοιπόν, στα λόγια μου έρχεσαι! Μπορεί οι πρώτες δύο εβδομάδες να πήγαν καλά, αλλά στη συνέχεια το πράγμα ξεφεύγει λίγο από την πορεία του, κι αυτό επειδή ξεφεύγεις εσύ. Όταν αποφάσισες να μπεις στην όλη διαδικασία δεν περίμενες ότι θα ζήλευες, ούτε ότι δε θα σου έφτανε ο κοινός σας χρόνος. Προς πληροφόρησή σου, τα σημάδια αυτά δείχνουν ότι έχεις συναισθήματα γι’ αυτόν τον άνθρωπο.
Το «βγαίνω μαζί του χαλαρά», «έτσι για την πλάκα», δε σου φτάνει να το λες, ούτε στους φίλους σου, αλλά ούτε και στον εαυτό σου.
Θες κάτι παραπάνω, γιατί πλέον νιώθεις κάτι παραπάνω. Ωστόσο συχνά τα συναισθήματα είναι αμοιβαία σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Και ξέρεις γιατί;
Γιατί στο «χαλαρό» γνωρίζετε ο ένας τον άλλον όπως πραγματικά είναι. Δεν έχετε να αποδείξετε τίποτα, δεν εξαρτιέστε από κανέναν, δείχνετε τον πραγματικό σας εαυτό και άρα τα συναισθήματα που αναπτύσσετε είναι αληθινά. Και κάπως έτσι περνάει ο καιρός, έρχεστε ακόμα πιο κοντά, δένεσαι μ’ αυτόν άνθρωπο, αλλά δε σε πειράζει. Αντιθέτως, νιώθεις καλύτερα!
Και έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι τις περισσότερες φορές – τουλάχιστον – αυτά που ξεκινούν για την πλάκα μας στο τέλος καταλήγουν να γίνονται τα πάντα μας.
Ίσως επειδή ο έρωτας έρχεται ακριβώς εκεί που δεν υπάρχουν προσδοκίες κι απαιτήσεις!
