ΓΝΩΜΟΥΛΑ

12 γεγονότα που έκαναν το 2020 πιο άθλιο, αλλά και πιο ελπιδοφόρο από ποτέ!

Θα έρθουν καλύτερες μέρες αδέρφια!

Δαμιανός Σανταλίδης

31 Δεκεμβρίου, 2020

Το σωστό, το 2020 review!

Εδώ και 5 χρόνια, οι τελευταίες μέρες κάθε έτους με βρίσκουν με ένα μολύβι και χαρτί στο χέρι να κάνω τον απολογισμό της εκάστοτε χρονιάς, σημειώνοντας τα highlights που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου, που ίσως σε κάνουν να ταυτιστείς.

Φέτος βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Το ημερολόγιο γράφει 31 Δεκεμβρίου 2020 κι ακόμα δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να βάλω επίλογο στον απολογισμό μου ή μας περιμένει κάτι ακόμα, έτσι, για το grand finale. Μόλις χθες σκέψου, στη Νορβηγία άνοιξε η Γη – κυριολεκτικά – αφήνοντας πολλούς τραυματίες και ακόμα περισσότερους αγνοούμενους.

Ωστόσο, σήμερα δε θέλω να σε «ρίξω», ούτε να σε κάνω να σπαστείς με το «κακό που μας βρήκε», ή να σε πιάσουν οι μετάνοιες κι οι μελαγχολίες. Θα το δούμε λίγο με ανακούφιση το 2020, θα θυμηθούμε όλα όσα συνέβησαν σε αυτό το shitty year και θα προετοιμαστούμε καταλλήλως για ένα 2021 που ελπίζω και ελπίζεις – και ποιος δεν ελπίζει τέλος πάντων;;; – να είναι κλάσεις ανώτερο.

Α, και κοίτα μη σε χάσω μετά την ανασκόπηση. Σου έχω και κάτι motivational για το τέλος!

Tα παρακάτω 12 γεγονότα λοιπόν, είναι τα πιο σημαντικά (ή τέλος πάντων μερικά από αυτά) του έτους που αποχαιρετούμε (thank God!) και αυτά που θα μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μας.

1| Η (ξεχωριστή) απώλεια του καθένα μας

Κάθε έτος που κλείνει με μία (ή και παραπάνω) προσωπικές απώλειες, είναι ένα έτος που δε θα θυμόμαστε καλά. Ωστόσο, past is past που λένε κι οι φίλοι μας οι Άγγλοι και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κοιτάξουμε μπροστά και να συνεχίσουμε τη ζώη μας.

Φέτος, πέρα από αυτές τις προσωπικές απώλειες που ζήσαμε μερικοί, είδαμε και δύο θρύλους να χάνονται τελείως αιφνίδια (τουλάχιστον ο ένας) και να μας χαρίζουν άλλον έναν λόγο να αντιπαθούμε την πιο γκαντέμικη αρχή νέας δεκαετίας που θα μπορούσαμε να ζήσουμε.

Το παραδέχομαι, ο θάνατος του Kobe με σόκαρε πολύ, γιατί με αυτό τον άνθρωπο πρωτογνώρισα και λάτρεψα το ΝΒΑ. Όπως και του θεού Maradona, που δεν τον έζησα στην εποχή που έκανε παπάδες, αλλά τον έμαθα από τα βιντεάκια του Youtube. Αλλά ως εκεί. Μακάρι, να μην πέθαιναν ποτέ. Ούτε αυτοί, ούτε κανείς. Επειδή, όμως, μιλάμε για ανεκπλήρωτη ευχή όσα χρόνια κι αν περάσουν, τότε πρέπει απλώς να μάθουμε να αποδεχόμαστε τα πράγματα ως έχουν.


2| Η επιστροφή της τρομοκρατίας

Είχαμε καιρό να ακούσουμε νέα της, αλλά δυστυχώς το 2020 μας επιφύλασσε ένα come back που πραγματικά απευχόμασταν. Η τρομοκρατική επίθεση στη Βιέννη, ο αποκεφαλισμός του Γάλλου εκπαιδευτικού και υπέρμαχου της ελευθερίας του λόγου, ήταν γεγονότα που μας έκαναν να αναφωνήσουμε «αυτοί μας έλειπαν πάλι» και να μας τρομάξουν για το τι μπορεί να ακολουθήσει.

Μέχρι να φτάσει η μέρα που θα σταματήσει αυτό το αστείο και δε θα υπάρχει ούτε ένας αδικοχαμένος άνθρωπος στο όνομα του φανατισμού, fuck terrorism θα λέμε και θα ξαναλέμε!


3| Οι φονικές, φυσικές καταστροφές

Από τις πυρκαγιές στην Αυστραλία και τον Αμαζόνιο, μέχρι τις εγχώριες φονικές πλημμύρες σε Εύβοια και Καρδίτσα και τον τραγικό σεισμό στη Σάμο ύψους 6.7 ρίχτερ που στοίχισε τη ζωή σε 2 παιδιά και περισσότερους από 100 ανθρώπους στη γειτονική Τουρκία. Απ’ όλα είχε κι αυτή η χρονιά…

Μεγάλες καταστροφές, που μόνο σαν εκδίκηση της φύσης μπορούν ληφθούν και όσο πιο γρήγορα κάνουμε κάτι, τόσο περισσότερες παρόμοιες καταστάσεις θα αποφύγουμε.


4| Η έλευση του Covid-19

Στα πολύ γρήγορα, η μ@λ@κί@ αυτή που ξεκίνησε από τη Wuhan, άλλαξε τις ζωές μας ριζικά και είναι κι ο λόγος που για όλη μας τη ζωή θα θυμόμαστε αυτό το σκατοέτος. Μας στέρησε κάθε είδους διασκέδαση (από θέατρα και σινεμά, μέχρι συναυλίες, γήπεδο και ποτάρες στα μπαράκια), μας «ανάγκασε» να βλέπουμε non stop τα live του Άκη και να αποκτήσουμε μια κοιλιά τούμπανο από τις λιχουδιές, μας έβαλε στο τριπάκι των εξ αποστάσεως διαλέξεων και μαθημάτων και πολλά πολλά ακόμη, με το σημαντικότερο όλων ότι μας στέρησε στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Fuck you Covid!


5| Το #μένουμεσπίτι και οι (παντός είδους) απαγορεύσεις

Καραντίνα, κρούσματα, θάνατοι, διασωληνωμένοι, μάσκες, μέτρα, αποστάσεις, lockdown, απαγόρευση μετακινήσεων. Ξεχνάω κάτι; 100%!

Κουράστηκα. Δεν αντέχεται άλλο η φάση. Σπίτι, περπάτημα, σπίτι, ύπνος και ξανά απ’ την αρχή. Χωρίς να μακρολογήσω ή να σχολιάσω κάτι περαιτέρω, απλά ας τελειώσει όλο το σκηνικό το συντομότερο. 2021, be kind που λένε και στο χωριό μου!


6| O Weeknd μας δίνει just what we needed

Κι όχι μόνο αυτός. Αλλά το Blinding Lights έκανε την καραντίνα μου κλάσεις ανώτερη. Ξεκάθαρα. Και ό,τι άλλο φυσικά ακολούθησε από τον κύριο Weeknd.

Υ.Γ. Πού να ‘ξερα τον περασμένο Μάιο που όλα έδειχναν ότι θα άρχιζαν να στρώνουν, ότι η αποχαιρετιστήρια playlist της καραντίνας που σου είχα φτιάξει θα ξαναείχε χρησιμότητα (φαντάζομαι προσεχώς).😜


7| Ποδοσφαιρικά αποτελέσματα από… άλλο πλανήτη!

Τι κι αν στερηθήκαμε τα γήπεδα, τι κι αν η γ@μωκατάσταση μας απομάκρυνε πλήρως για ένα διάστημα από κάθε αθλητική διοργάνωση, η όλη φάση έστρωσε κάπου το καλοκαίρι με μοναδική απώλεια αυτή των φιλάθλων. Ως εκ τούτου, γίναμε μάρτυρες ορισμένων αποτελεσμάτων που ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δε θα είχαμε φανταστεί.

Κι όπως λέει κι ο Κυρ Γκατζέτας, το ποδόσφαιρο δε μας αφήνει ποτέ παραπονεμένους! (ούτε το μπάσκετ, συμπληρώνω εγώ 😜)


8| Το κίνημα #BlackLivesMatter και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής

Με τη δολοφονία του George Floyd, η αναμμένη φωτιά στην Αμερική μετατράπηκε σε μια απέραντη πυρκαγιά που δεν έσβηνε με τίποτα. Το κίνημα του #BlackLivesMatter παγκοσμιοποιήθηκε περισσότερο από ποτέ και οι αντιδράσεις ήταν πρωτοφανείς. Να και κάτι αρκετά ελπιδοφόρο!

Στα δικά μας, η δίκη που έπαιρνε αναβολή πιο συχνά κι από τις αλλαγές του Dan Bilzerian (που χάθηκε αυτός;;;) σε γυναίκες, αυτή της Χρυσής Αυγής, επιτέλους πραγματοποιήθηκε και έγινε αυτό που έπρεπε να γίνει. Η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση και μια σπιθαμή ελπίδας για την απόδοση δικαιοσύνης εμφανίστηκε επιτέλους. Ας ελπίσουμε σε περισσότερες τέτοιες τιμωρίες μελλοντικά!


9| Οι παραγωγάρες εντός κι εκτός Netflix

Να ‘ναι καλά κι αυτές που μας κράτησαν συντροφιά στην καραντίνα μας.

Από πού να πρωτοξεκινήσω; Έχω Enola Holmes, Queen’s Gambit, Cobra Kai (νέα σεζόν από 1η Γενάρη), The Crown, OZARK, Έτερος Εγώ, έχω τα πάντα ρε αδερφέ! Μία βέβαια με κέρδισε περισσότερο από κάθε άλλη και δε θα μπορούσε να μην ήταν το Last Dance, που εξιστόρησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα χρυσά χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας του ενός και μοναδικού MJ!


10| Τα ελληνικά reality που μόνο γέλιο και ατέλειωτο cringe μας πρόσφεραν

Το έχω πει αρκετές φορές και θα το ξαναγράψω μία ακόμη: Δεν παρακολουθώ (ελληνική) τηλεόραση. Δε βρέθηκε ποτέ κάτι να με κερδίσει, ποτέ κάτι να με κάνει να σκαλώσω.

Το Bachelor έφτασε πολύ κοντά σε αυτό όμως. Πολύ κοντά γιατί όλοι είχαμε μάθει τη νικήτρια κάνα μήνα πριν (ξενέρα) και επειδή με έκανε να cringeάρω τόσο μα ΤΟΣΟ πολύ, αλλά και να γελάω ταυτόχρονα. Trash TV που θα λέγανε κι οι παλιοί!


11| Τα Courier που ακόμη έρχονται…

Δραματική κατάσταση. Παραγγελίες από τον περασμένο Σεπτέμβρη ακόμη έρχονται. Βάζεις tracking number και βλέπεις ότι το πακέτο σου είναι στο Κέντρο Διαλογής εδώ και 2 μήνες και λες τι σκατά κάνουν; Ποιοτικό έλεγχο αλήθειας;;;

Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Με περιστέρι να ερχόταν η παραγγελία σου, πιο γρήγορα θα έφτανε. Τέλος πάντων, υπομονή και σε αυτό το κομμάτι. Ειδικά στις περιπτώσεις που στο φέρνουν και δε χτυπάνε ποτέ το κουδούνι σου και σου λένε ότι δε σε βρήκανε.


12| Αυτά τα οικογενειακά τραπέζια που έλειψαν πολύ

Υπάρχει μια σχέση μίσους-αγάπης με αυτά τα τραπέζια. Από τη μία γκρινιάζουμε όταν τα ζούμε, από την άλλη μας λείπουν όσο τίποτα όταν δεν μπορούμε να τα έχουμε. Λείπει εκείνος ο θείος που θέλει να κάτσει με τη νεολαία και παρακαλάμε να μην το κάνει γιατί θα κριντζάρουμε τη ζωή μας, οι οικογενειακοί τσακωμοί για αθλητικά, πολιτικά, κοινωνικά και οτιδήποτε επιδέχεται διαφωνία και οι άβολες ερωτήσεις για τη σχολή και τα σχεσιακά μας. Αδύνατον να μη σου λείπουν αυτά!

Αυτά λοιπόν. Αυτό ήταν το 2020. Ανατρεπτικό, μοναδικό, ιδιαίτερο, σπαστικό και θα μπορούσα να χρησιμοποιώ κοσμητικά επίθετα γι’ αυτό μέχρι το νέο έτος.

Ό,τι μέρα κι ώρα κι αν είναι τώρα που το διαβάζεις, είτε κάνεις το τελικό countdown για την έλευση του ’21, είτε έχουμε μπει με το… δεξί στο νέο έτος, να θυμάσαι ένα πράγμα:

Θα έρθουν καλύτερες μέρες φίλε/η μου. Θα πάμε ξανά σε συναυλίες, θα βγούμε ξανά με την παρέα μας να τα πιούμε και να μερακλώσουμε μέχρι τελικής πτώσεως, θα ταξιδέψουμε ξανά στα πιο απόμακρα – και μη – μέρη του κόσμου, θα πάμε και πάλι θέατρο, θα, θα, θα… Ατελείωτα «θα» που πιθανόν να τα κάνουμε πραγματικότητα το 2021.

Μπορεί και όχι όμως. Γιατί; Γιατί στο τέλος της 31ης Δεκεμβρίου, η αλλαγή του χρόνου απλά μας κάνει ένα χρόνο μεγαλύτερους κι ωριμότερους! Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό που ζούμε τον τελευταίο ένα χρόνο παγκοσμίως δε συγκινείται με «New Year, New Me» και όλα τα σχετικά.

Υπομονή κι επιμονή επομένως. Κι όλα θα φτιάξουν, όλα θα γίνουν καλύτερα από πριν, όλα θα επανέλθουν στην κανονικότητα. Και που ‘σαι;;; Το 2020, σε έκανε πιο δυνατό, πιο ώριμο, πιο… έτοιμο. Κι αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο όλων!

Γι’ αυτό, κάτσε και αναρωτήσου ειλικρινά:

Ήταν τελικά ΤΟΣΟ κακό
αυτό το 2020;

Από εμένα κι εκ μέρους όλου του Neopolis Team, σας ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και το νέο έτος να σας φέρει υγεία, χαρά κι ατελείωτη αγάπη! Γιατί αυτά είναι τα σημαντικότερα αγαθά της ζωή μας!

*Εν τω μεταξύ ρε ‘σεις, ΑΣΧΕΤΟ, αλλά το 2020 δε θα έφευγαν τα «Φιλαράκια» από το Netflix; NOT! 2020 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!*

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET