Εγώ: Είναι περίοδος εξεταστικής, πρέπει να διαβάσω.
Επίσης εγώ: Ας φτιάξω μια μινιατούρα της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου με μακαρόνια
Αυτή ήταν μια σύντομη ιστορία του γνωστού procrastination που μας πιάνει όταν έχουμε διάβασμα και που υποθέτουμε ότι κρύβεται πίσω από το παρακάτω αριστούργημα!
Ωστόσο, οι φοιτητές-δημιουργοί της ιδιαίτερης γέφυρας «Χαρίλαος Τρικούπης» από σπαγγέτι και ταλιατέλες δεν ανέβαλαν το διάβασμά τους, απλά έθεσαν άλλον έναν στόχο: να κερδίσουν σε διαγωνισμό!
Ο Σωτήρης Πεννιάς και Γεώργιος Πολίτης του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, σε συνεργασία με τον καθηγητή δρα Σωτήρη Δέμη, είναι οι δημιουργοί του πιστού αντιγράφου της συγκεκριμένης γέφυρας, κερδίζοντας τις εντυπώσεις στον σχετικό διαγωνισμό που συμμετείχαν.
Οι καλωδιώσεις, το κατάστρωμα, το οδόστρωμα, τα πεζοδρόμια, ακόμα και ο φωτισμός, όλα θυμίζουν την εμβληματική καλωδιωτή γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου «Χαρίλαος Τρικούπης». Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες στο εν λόγω δημιούργημα εξηγούνται από τις 270 ώρες που εργάστηκαν οι 2 φοιτητές, με τον τριτοετή Σωτήρη Πεννιά να εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως η γέφυρα έχει διαστάσεις 30 εκατοστά επί 2 μέτρα επί 40 εκατοστά και ζυγίζει 25 κιλά χωρίς την προθήκη και 32 αν συνυπολογιστεί και αυτή.
Η γέφυρα σχεδιάστηκε σε κλίμακα 1:750 (ένα προς 750). Ωστόσο, δεν ήταν εύκολο να κατασκευαστεί σε αυτή την κλίμακα, καθώς το μήκος της θα έφτανε τα τεσσεράμισι μέτρα. Έτσι κρατήσαμε τους πυλώνες σε κλίμακα 1:750 και φτιάξαμε το κατάστρωμα μικρότερο, σε κλίμακα 1:1500. Κατασκευάσαμε τη γέφυρα από το ύψος της θάλασσας και πάνω, δηλαδή όχι τα θεμέλιά της, με τις λεπτομέρειες του οδοστρώματος και του καταστρώματος, τα πεζοδρόμια και τις καλωδιώσεις της πραγματικής.
Στα πρακτικά τώρα, για να προκύψει αυτό το δύσκολο αποτέλεσμα, οι φοιτητές μέτρησαν την εφελκυστική, θλιπτική και καμπτική αντοχή των δομικών στοιχείων της γέφυράς τους, παίρνοντας δοκίμια από… σπαγγέτι νούμερο 10. Η μέτρηση δεν ήταν απλή, ούτε μπορούσε να δώσει ιδιαίτερα ακριβή αποτελέσματα. Αυτό γιατί τα ζυμαρικά δεν μπορούσαν να «μπουν» στις κανονικές συσκευές μέτρησης, άρα οι φοιτητές έπρεπε να κατασκευάσουν από την αρχή τρία αναλογικά μηχανήματα από ξύλο.
Κάθε μέτρηση την επανέλαβαν πέντε φορές και το σπαγγέτι νούμερο 10 έδειξε αντοχές που ίσως δε θα τις περίμενε κάποιος: εφελκυστική αντοχή 8,48 MPa (megapascal), θλιπτική 2,207 MPa και καμπτική 3,371 MPa. Για τη δημιουργία της γέφυρας χρησιμοποίησαν ακόμα έναν μικρό τροχό, τσιμπιδάκι φρυδιών για τις καλωδιώσεις, καθώς και γύψο, ελαφρύ ξύλο, χρώματα, ξυλόκολλα και κόλλα στιγμής, αυτοκόλλητες ταινίες, λαμπτήρες LED κ.ά.
Η διαδρομή τους προς την κατασκευή του μοντέλου, το οποίο από τις 16/12 – όποτε έγινε η παρουσίασή του – εκτίθεται στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών μέσα σε προθήκη, καταγράφεται και σε εγχειρίδιο που ετοίμασαν, στο οποίο υπάρχουν ακόμα η επεξήγηση/ανάλυση όλων των υπολογισμών, πηγών, κατασκευαστικών πληροφοριών και μελετών που χρησιμοποίησαν και δύο συνεντεύξεις: μία του ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών, Μιχαήλ Φαρδή εκ των μηχανικών στο πρότζεκτ της πραγματικής γέφυρας Ρίου- Αντιρρίου και μία της αναπληρώτριας καθηγήτριας του ίδιου ΑΕΙ, Αικατερίνης Παπανικολάου.
Χρειάστηκαν 11 κιλά ζυμαρικά
Όταν δεχτήκαμε την επικοινωνία από τους φοιτητές, για τη χορηγία των μακαρονιών που απαιτούνταν για τη δημιουργία της γέφυρας, ανταποκριθήκαμε πρόθυμα και άμεσα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γεώργιος Μούτσιανας, διευθυντής Ελλάδας της βιομηχανίας ζυμαρικών που πρόσφερε τα μακαρόνια, ο οποίος ταξίδεψε τον Δεκέμβριο στην Πάτρα για την παρουσίαση της γέφυρας.
Ο ίδιος προσθέτει ότι για την κατασκευή της γέφυρας απαιτήθηκαν 11 κιλά μακαρονιών ΜΑΚΒΕΛ και συγκεκριμένα τέσσερα πακέτα σπαγγέτι νούμερο 10, οκτώ συσκευασίες νούμερο 6 και ένα πακέτο ταλιατέλες. Δηλώνει ενθουσιασμένος με τη δουλειά των φοιτητών, οι οποίοι πέραν του ότι σχεδίασαν και κατασκεύασαν τη γέφυρα και έφτιαξαν τα αναλογικά ξύλινα μηχανήματα που απαιτούνταν για τις μετρήσεις των αντοχών της, εφήρμοσαν μαθηματικά μοντέλα, έκαναν τεκμηρίωση και δημιούργησαν γραφήματα.
Οι γέφυρες ζυμαρικών δεν είναι κάτι καινούριο στις σχολές αρχιτεκτόνων και πολιτικών μηχανικών παγκοσμίως
H σχετική παράδοση λέγεται ότι άρχισε από το Ηνωμένο Βασίλειο και υιοθετήθηκε εδώ και δεκαετίες από πανεπιστήμια και άλλους φορείς σε Ευρώπη, Ασία και Αμερική. Το 1983 ξεκίνησε στο Okanagan College της Βρετανικής Κολομβίας -και «τρέχει» μέχρι σήμερα- σχετικός διαγωνισμός, με τις «spaghetti bridges» που κατά καιρούς κατασκευάστηκαν να παρουσιάζουν αξιοσημείωτες αντοχές. Στο πλαίσιο αντίστοιχου διαγωνισμού της Αρχιτεκτονικής Σχολής του σλοβενικού Πανεπιστημίου του Μάριμπορ, φοιτητές δημιούργησαν το 2019 γέφυρα από μακαρόνια, ικανή να αντέξει βάρος 105 κιλών, μεγαλύτερο από το δικό της. Στόχος στις περισσότερες περιπτώσεις η κατασκευή μας γέφυρας από σπαγγέτι με καθορισμένες διαστάσεις, που αντέχει.
