Καλώς ή κακώς, όσο μεγαλώνει μία κοπέλα συνειδητοποιεί πως οι πραγματικές και αληθινές φίλες που έχει γύρω της, είναι το πολύ 2-3. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί έτσι είναι η γυναικεία φύση. Ο κόσμος των γυναικών είναι σκληρός και για να επιβιώσεις χωρίς να πληγωθείς και κυρίως χωρίς να αποκτήσεις κόμπλεξ, πρέπει να έχεις πολλές αντοχές.
Ένα από τα πιο γνώριμα χαρακτηριστικά και μειονεκτήματα μιας γυναίκας είναι η ζήλια. Άλλες την έχουν σε μικρό βαθμό και άλλες σε μεγάλο, τόσο μεγάλο που φτάνουν στο σημείο να ζηλεύουν την ίδια τους την κολλητή.
Γιατί «αγαπημένη» μου φίλη, να ζηλέψεις εμένα και με ύπουλο τρόπο προσπαθείς να με σαμποτάρεις; Έτσι έχεις μάθει ότι είναι η φιλία; Καλύτερα να ξεκόψουμε και να πάρει η καθεμία το δρόμο της.
Μερικές γνώριμες συμπεριφορές μιας τέτοιας «κολλητής» είναι οι εξής: Σε μειώνει, κατακρίνει κάθε σου επιλογή και κάθε ερωτική σχέση που κάνεις, απαξιοί για τα δικά προβλήματά σου, καθώς τα δικά της είναι πάντα πιο σημαντικά. Δεν ακούς συχνά καλό λόγο από το στόμα της, εκτός κι αν είναι για ξεκάρφωμα. Υπάρχουν βέβαια στιγμές που της βγαίνει έντονα το αίσθημα της φιλίας προς εσένα, αλλά όταν νιώθει πως κάπου είσαι σε καλύτερη μοίρα, αμέσως αλλάζει. Δε χαίρεται με τις επιτυχίες σου, μιας και όλα είναι «ντάξει, σιγά το πράγμα» και οι συμβουλές σου δεν την αφορούν, γιατί εκείνη ξέρει πάντα πιο σωστά.
Φυσικά, όταν βρίσκεσαι σε μία τέτοια κατάσταση, που καταλαβαίνεις ότι η κολλητή σου είναι περισσότερο φίδι πάρα φίλη, το τελευταίο που πρέπει να κάνεις είναι να στεναχωρηθείς. Ο μόνος λόγος που βρίσκεται ένα τέτοιο άτομο δίπλα σου δεν είναι επειδή σ’ αγαπάει, αλλά επειδή θέλει με κάθε τρόπο να πάρει τη θέση σου. Η δική της η ζωή δεν την ικανοποιεί, σε αντίθεση με τη δική σου που θα της ταίριαζε γάντι. Σκληρό, αλλά έτσι είναι… Κι είμαι σίγουρη πως τώρα που το διαβάζεις, όλο και κάποια φιγούρα θα σου έρχεται στο μυαλό.
Θα μου πεις και τι, θα το αφήσεις έτσι; Τα χρόνια φιλία σας δεν αξίζουν μία ώριμη κουβέντα μεταξύ σας ώστε να βρεθεί μία λύση και να είστε όπως παλιά;
Δυστυχώς, αν η «κολλητή» σου έχει ποτιστεί με το μικρόβιο της ζήλιας, η συζήτηση δε θα βοηθήσει πουθενά, γιατί το πιο πιθανό είναι να ισχυριστεί πως τα βγάζεις όλα από το μυαλό σου και το πρόβλημα το έχεις εσύ. Τι κάνεις; Απλά κρατάς την απόσταση που πρέπει. Τα κόμπλεξ δύσκολα φεύγουν από έναν άνθρωπο, ειδικά αν το άτομο που τα βγάζει πάνω, είσαι εσύ. Οπότε μην μπεις στη διαδικασία να λύσεις το πρόβλημα αυτό, γιατί σίγουρα είσαι το τελευταίο άτομο που μπορείς να το κάνεις.
Γι’ αυτό… φύγε!
Φύγε και μη λυπηθείς που δε θα γεμίζει τη ζωή σου, η ύπαρξή της. Φύγε, γιατί δεν αξίζει να σκέφτεσαι ότι κάπου φταις. Φύγε, γιατί μόνο αν σε χάσει ίσως καταλάβει ότι φέρθηκε λάθος. Φύγε και για το καλό της αν θες… να σταματήσει να έχει κόμπλεξ με τον εαυτό της.
Και ξέρεις και κάτι; (bitch mode on). Άντε στον αγύριστο κιόλας. Πολύ που ασχολήθηκες με την πάρτη της! Άσε τη μαζί με όλες εκείνες που δεν έχουν δική τους ζωή και προσπαθούν να ξεπατικώσουν των άλλων. Κι αν θες οπωσδήποτε κάτι φιλικό και γένους θηλυκού, πάρε μια σκυλίτσα. Τουλάχιστον εκείνη θα σε αγαπάει πραγματικά!
