Τελευταία εξεταστική λέμε και κλαίμε; Όχι φυσικά! Πετάμε από τη χαρά μας. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Προσωπικά, αδημονούσα να έρθει η τελευταία εξεταστική για το πτυχίο από την πρώτη κιόλας φορά που έδωσα εξετάσεις στη σχολή. Ελά μεταξύ μας, και εσύ το ήθελες αυτό. Είχες μόλις βγει από το Γολγοθά των Πανελληνίων και μπήκες σε μία σχολή που μόνο περίπατος δεν ήταν. Από την πρώτη κιόλας εξεταστική κατάλαβες, ότι έχεις να ρίξεις πολύύύ διάβασμα και να πάρεις πολλά Λεξοτανίλ για να τη βγάλεις καθαρή.
Όμως γιατί να μιλάμε για δυσάρεστα, όταν η συγκεκριμένη εξεταστική είναι μία περίοδος γεμάτη χαρά και ανυπομονησία, αφού κατά πάσα πιθανότητα είναι και η τελευταία σου (η επαναληπτική του Σεπτεμβρίου δεν πιάνεται);
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ ανυπομονώ να τελειώνω μία ώρα αρχύτερα. Το τι θα κάνω μετά είναι άλλο θέμα βέβαια, αλλά τουλάχιστον θα έχω απαλλαγεί από το διάβασμα για λίγο διάστημα.
Η τελευταία εξεταστική είναι η καλύτερη γιατί είσαι τόσο κοντά στην ελευθερία σου που νιώθεις την ανάσα της. Υπάρχει μία χαρμολύπη μεν, αλλά μην ανησυχείς, μόλις κρατήσεις το πτυχίο στα χέρια σου, θα την ξεχάσεις αμέσως!
Μέχρι τότε όμως, υπάρχουν κάποιες σκέψεις και συναισθήματα που σε διατρέχουν και απλά δεν ξέρεις πώς να τα αντιμετωπίσεις…
#1 Έχεις χεστεί από τη χαρά σου, ένα πράγμα!
Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι μετά από 4 χρόνια ή και περισσότερα, επιτέλους θα περάσεις ένα καλοκαίρι ξέγνοιαστο χωρίς καθόλου διάβασμα και θα νιώσεις και πάλι άνθρωπος, όταν το περασμένο διάστημα είχες χάσει την επαφή με τον κόσμο. Μετά από τόσα χρόνια διαλέξεων, σεμιναρίων, εξεταστικών περιόδων και πρακτικής, έφτασε αυτή η πολυπόθητη στιγμή που θα δώσεις μία μεγάλη μούντζα στο Πανεπιστήμιο και θα κάνεις τη ζωούλα σου. Πώς να μην τρελαθείς από τη χαρά σου, μου λες;
#2 Δεν έχεις όρεξη να διαβάσεις το παραμικρό
Και λογικό βέβαια. Η εξεταστική του εαρινού εξαμήνου είναι έτσι κι αλλιώς η χειρότερη από όλες. Λίγο ο ζεστός καιρός, λίγο το καλοκαίρι που καταφθάνει και λίγο τα posts κάποιων (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε) στις παραλίες και στα σκάφη που σου τη δίνουν στα νεύρα, δε θέλεις και πολύ άνθρωπος είσαι, πώς να διαβάσεις μετά; Κάτσε στρώσου λέω εγώ, μη γίνει καμία μαλακία και δεν πάρεις τελικά το πτυχίο και μείνεις με τη χαρά. Το περιμένεις τόσο καιρό, μην παραδώσεις τα όπλα τώρα στο τέλος.
#3 Σου τη δίνουν απίστευτα τα μικρότερα έτη
Αναρωτιέσαι αν κι εσύ στη δική τους ηλικία ήσουν έτσι. Πώς έτσι; ΕΤΣΙ! Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω, αλλά από χρονιά σε χρονιά υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των φοιτητών. Κάθε πέρσι και καλύτερα, πραγματικά. Φταίνε οι επιρροές και το feedback που δέχονται από τον περίγυρο και τα κοινωνικά δίκτυα; Δεν ξέρω με σιγουριά να πω. Πάντως οι περισσότεροι εξ αυτών είναι πραγματικά ανυπόφοροι και είναι ένας ακόμη λόγος να φεύγεις μία ώρα αρχύτερα από το Πανεπιστήμιο.
#4 Του δίνεις και καταλαβαίνει όσον αφορά το ξενύχτι
Και όχι για να διαβάσεις βέβαια. Ναι μεν τα δίνεις όλα για όλα γιατί το πτυχίο είναι πιο κοντά από ποτέ, αλλά παράλληλα την έχεις δει αλλιώς. Αναβιώνεις τις παλιές καλές εποχές που ήσουν πρωτοετής και είχες πάρει σβάρνα όλα τα ξενυχτάδικα και μπουζούκια της πόλης. Αρνείσαι να πιστέψεις ότι σε λίγο θα δοθεί τέλος σ’ αυτό το βασανιστήριο που λέγεται εξεταστική και συνειδητοποιείς ότι μπροστά σου είναι τα καλύτερα.
#5 Γκαντεμιάζεις τα πάντα και λες ότι δεν παίζει να πάρεις πτυχίο
Ναι θα περάσεις και από αυτήν τη φάση. Θα περνάς τα μαθήματα το ένα μετά το άλλο, αλλά θα σκέφτεσαι παράλληλα ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό. Θα υποθέτεις ότι κάποια παγίδα σου έχει στήσει το σύμπαν και δεν παίζει να ήταν τόσο εύκολα στρωμένο τελικά το ότι θα καταφέρεις να πάρεις πτυχίο. Νομίζεις ότι το κάρμα σου τη φυλάει στη γωνία. Δεν είναι έτσι όμως. Αν σκέφτεσαι θετικά και βάλεις τα δυνατά σου, τίποτα δε θα μπορέσει να σου χαλάσει την ευτυχία του να πάρεις πτυχίο.
Άντε και καλή μας λευτεριά παιδιά! 
