ΣΧΕΣΕΙΣ & ΣΕΞ

Μερικές φορές το να είσαι αυτός που φεύγει από μια σχέση, πονάει περισσότερο!

Στην αρχή μιας σχέσης τα πάντα σου φαίνονται όμορφα, ιδανικά. Έχεις φτιάξει μια εικόνα για τον άλλον που δεν ανταποκρίνεται εξ ολοκλήρου στην πραγματικότητα. Βλέπεις, κυριαρχεί ο ενθουσιασμός κι αυτή η επιθυμία να ανακαλύψεις το άγνωστο. Ο καιρός περνάει και σιγά σιγά αρχίζεις να μαθαίνεις τον άλλον, με τα καλά του, αλλά και με τα […]

Κλεοπάτρα Μπράιτ

30 Ιανουαρίου, 2018

Στην αρχή μιας σχέσης τα πάντα σου φαίνονται όμορφα, ιδανικά. Έχεις φτιάξει μια εικόνα για τον άλλον που δεν ανταποκρίνεται εξ ολοκλήρου στην πραγματικότητα. Βλέπεις, κυριαρχεί ο ενθουσιασμός κι αυτή η επιθυμία να ανακαλύψεις το άγνωστο. Ο καιρός περνάει και σιγά σιγά αρχίζεις να μαθαίνεις τον άλλον, με τα καλά του, αλλά και με τα στραβά του. Δεν πειράζει όμως, λες από μέσα σου, με τον καιρό θα συνηθίσεις. Ή μήπως θα αλλάξει εκείνος; Μα πόσο υπομονή να κρύβεται στην ψυχή ενός ανθρώπου;

Ναι, έκανες τα πάντα για εκείνον, του έδωσες ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς σου κι ανέχτηκες πολλά. Έκανες πως δεν κατάλαβες τίποτα, όταν εκείνο το βράδυ που κοιμόσασταν αγκαλιά, του ήρθε μήνυμα από την πρώην και μπήκε στη διαδικασία να απαντήσει. Δεν είπες κάτι εκείνη την στιγμή που ενώ ήσασταν έξω μαζί, τον πήραν οι φίλοι του να πάει να τους βρει και εκείνος σ’ άφησε. Ακόμα κι όταν τσακωθήκατε πολύ άσχημα και είπε βαριές κουβέντες εναντίον σου, εσύ αμύνθηκες μονάχα με τα δάκρυα σου.

Δεν ήθελες να τον χάσεις, τον αγαπούσες. Και εκείνος; Σ’ αγαπούσε με τον τρόπο του. Έτσι έλεγες τουλάχιστον σε όσους τον κατηγορούσαν για τη συμπεριφορά του.

Ακόμη και εκείνο το βράδυ, που εσύ τον περίμενες μέσα στο σκοτάδι και στο κρύο για δύο ώρες, δεν είπες τίποτα κι ας είδες το σημάδι στο πουκάμισό του. Προσπέρασες ακόμη και την απιστία του. Ήταν ο έρωτας σου, η ζωή σου, όλος σου ο κόσμος. Πώς να του κρατούσες κακία; Όταν αγαπάς κάποιον δικαιολογείς τα πάντα, γιατί δεν αντέχεις και μόνο την ιδέα πως θα τον χάσεις από τη ζωή σου. Προτιμάς να κατηγορείς τον εαυτό σου παρά εκείνον.

Μα όλα αυτά συμβαίνουν μέχρι η συμπεριφορά του να ξεπεράσει τα όριά σου. Και πίστεψέ με, δε φαντάζεσαι πόσο μεγάλα είναι τα όρια ενός ερωτευμένου.

Έρχεται η στιγμή που λες μέσα σου «φτάνει». Δε γίνεται άλλο να ζεις έτσι. Κανείς από τους δυο σας δεν είναι χαρούμενος, αφού έχει γίνει πλέον συνήθεια η αγάπη σας. Αποφασίζεις να βάλεις ένα τέλος! Κι όποιος σε κατηγορήσει για την άκαρδη ψυχή σου, σε διαβεβαιώ δεν έχει έρθει ποτέ στη θέση σου. Ξέρω πώς είναι να κάνεις υπομονή, να ρίχνεις τον εαυτό σου για την ευτυχία του άλλου, όπως ξέρω πόσο πονάει η συνειδητοποίηση πως δεν υπάρχει τίποτα που να σας ενώνει. Έχω έρθει στη θέση σου και πέρασα πολλά για να φύγω από αυτήν.

Ας σταματήσει ο κόσμος πια να κατηγορεί αυτούς που παίρνουν την απόφαση του χωρισμού, γιατί δεν ξέρουν τι κρύβει μέσα του ο κάθε άνθρωπος. Δεν έχουν ιδέα για τα πόσα κύματα πέρασε ο άλλος ενδόμυχα για να πάρει αυτήν την απόφαση.

Σε θαυμάζω που πήρες απόφαση να χωρίσεις. Σε θαυμάζω, γιατί μπήκες στη διαδικασία να σκεφτείς κι όχι να βολευτείς σε μια κατάσταση. Μπράβο σου, που αν κι υπόμεινες τόσα και εξακολουθείς να τον αγαπάς, αποφάσισες πως πρέπει να γυρίσεις σελίδα στη ζωή σου και να πάρεις το δρόμο για την ευτυχία σου. Κουράστηκα οι άνθρωποι να επιρρίπτουν ευθύνες! Για να τους δω όταν θα είναι σε μια σχέση, θα δίνουν την ψυχή τους και ως αντάλλαγμα θα παίρνουν τα ψύχουλα του άλλου…

Άξιοι είναι όσοι βρίσκουν τη δύναμη να απομακρυνθούν από μια τοξική σχέση και να ψάξουν αυτό που τους αξίζει.

Πάλεψαν πολύ μέσα τους να ξεστομίσουν αυτήν τη λέξη και να δουν την στεναχώρια και τη θλίψη να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο του συντρόφου τους. Αχ και να καταλάβαιναν πόσο οδυνηρό είναι να αγκαλιάζεις τον άλλον και να μη νιώθεις τίποτα πια. Να κάνετε έρωτα και να έχει φύγει καιρό αυτό το κούμπωμα. Δεν ξέρεις τι έχει περάσει ο άλλος για να καταλήξει στην απόφαση πως χώρια είναι καλύτερα! Πόσα ξημερώματα τον βρήκαν με δάκρυα στα μαξιλάρια του, πόσα ποτά και πόσα τσιγάρα του έκαναν συντροφιά τις δύσκολες νύχτες του.

Σε όσους κατακρίνετε αυτούς που χωρίζουν, θα σας δώσω μονάχα μια ευχή: Μακάρι να μη βρεθείτε ποτέ σ’ αυτήν τη θέση. 

Είναι αφόρητος ο πόνος που νιώθει κανείς στην καρδιά του, όταν βλέπει τον άλλον να γίνεται θρύψαλα μπροστά του, στην ανακοίνωση του χωρισμού. Θέλει να τον πάρει αγκαλιά, να του πει πως δεν πειράζει και πως ίσως κάποτε ξανασυναντηθούν. Αντ’ αυτού όμως, παραμένει ανέκφραστος και του δηλώνει πως ό,τι και να κάνει η απόφαση έχει παρθεί. Κι ας γυρίσει μετά σπίτι του με πρησμένα κόκκινα μάτια. Μπροστά στον άλλον πρέπει να παίξει έναν ρόλο, πρέπει να συγκρατήσει τα συναισθηματά του, αφού οφείλει να υποστηρίξει την απόφαση του.

Ο κάθε άνθρωπος που αποφασίζει να φύγει από τον άνθρωπο του, έχει περάσει πολλά πριν πάρει αυτήν την απόφαση. Όχι, δεν ήταν ψεύτικα τα συναισθήματα του. Απλώς κουράστηκε, άλλαξε, άντεξε πολλά κι αποφάσισε να μην ταλαιπωρεί κανέναν από τους δύο. Θέλει μεγάλη αντοχή και δύναμη να φύγεις από κάποιον που κάποτε ήταν όλος σου ο κόσμος, γιατί δεν ξέρεις τι υπάρχει μετά… Για αρκετό καιρό σίγουρα, το απόλυτο σκοτάδι.

Δεν σταματάει να αγαπάει αυτός που χωρίζει τον άλλον, απλώς αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να αγαπήσει περισσότερο τον εαυτό του…

 

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET