ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

«Απόφοιτος Λυκείου»: Μιλήσαμε με τον Θώμα Ζάμπρα λίγο μετά τη νέα sold out παράστασή του!

Και μόνο από τον τίτλο ξέρεις ότι θα ταυτιστείς μαζί του.

Neopolis Team

7 Δεκεμβρίου, 2022

Μια τυπική Τετάρτη περιλαμβάνει κλάμα σε εμβρυϊκή στάση για το πόσο μακριά βρίσκεται η Παρασκευή. Αυτό μπορεί να αλλάξει, όταν στις επιλογές μπαίνει μια stand up παράσταση από τον Θωμά Ζάμπρα. Είναι δυνατόν να γελάσεις με την ψυχή σου Τεταρτιάτικα κι ενώ την επομένη έχεις ξύπνημα; Κι όμως. Δεν είναι τυχαίο που μετρά sold out.

Εκεί λοιπόν που ψάχναμε κάτι να απεγκλωβιστούμε από το πολύ συγκεκριμένο μοτίβο της ημέρας, πέσαμε πάνω στο «Απόφοιτος Λυκείου», που μόλις είχε ξεκινήσει (σχεδόν). Είχε παίξει ήδη η πρεμιέρα δηλαδή. Το Arch Club (ex Αρχιτεκτονική) μπήκε στο gps και κάπως έτσι βρεθήκαμε να καθόμαστε σε έναν χώρο με χαμηλό φωτισμό κι ωραία μουσικούλα, όσο περιμέναμε το main character της βραδιάς να βγει στη σκηνή. Περιττό να πω ότι τελειώσαμε τα ποπκορν πριν πει την πρώτη του ατάκα (cinema rules apply here too). Ρίχνουμε το φταίξιμο στον Ανδρέα Πασπάτη που ανέλαβε να μας κάνει ένα ζέσταμα, και αλήθεια, γελάσαμε πολύ.

Κι αφού το κοινό τού χάρισε ένα θερμό χειροκρότημα, την σκυτάλη πήρε ο Θωμάς Ζάμπρας. Ο κωμικός και podcaster (ψάξε «Άλλο Ένα Podcast») αφήνει πίσω του τις παραστάσεις «Είχα και στο χωριό μου» και «Εγώ γέλασα», και μιλάει για έναν τίτλο που δεν έχει κάτι κακό, αλλά να, στην Ελλάδα του «έχω πτυχίο ένα χαρτάκι, άρα υπάρχω», είναι δύσκολο να κάνεις coming out ως… απόφοιτος λυκείου.

Ο Θωμάς όμως στα 30s του, αδιαφορεί πλέον για το τι θα πει ο κόσμος και επιλέγει το δρόμο της συμφιλίωσης με τον εαυτό του. Πράγμα που μας έκανε να χτυπήσουμε μερικά παλαμάκια από το γέλιο (το γνωστό και εκνευριστικό seal laugh) και ταυτόχρονα να ταυτιστούμε.

Εντάξει, μη νομίζεις ότι όλη η παράσταση είναι αφιερωμένη σε αυτό το θέμα. Σχολιάζει και εκείνον το θείο που κατά κάποιον τρόπο βρίσκεται ταυτόχρονα στα τραπέζια κάθε ελληνικής οικογένειας και άρα όλοι έχουμε από μια ιστορία να διηγηθούμε μαζί του. Ο Θωμάς για παράδειγμα έχει μία για τη χονδροφοβία του και το ρόλο που ανέλαβε ως ζυγαριά του, σχολιάζοντας τα κιλά του με κάθε ευκαιρία. Κι εκεί σκέφτεσαι «Α ναι, been there, lived that».

Στην παράσταση κάνει επίσης expose μερικά κουλά μηνύματα φανς του, θίγει το κεφάλαιο «φέρυ μποτ» και «γυμναστική» και βασικά θα σταματήσω εκεί, γιατί πρέπει να μείνει και τίποτα να το ανακαλύψεις μόν@ σου όποιο βράδυ Τετάρτης σε βγάλει ο δρόμος μέχρι τις 28/12.

Μέχρι τότε, γνώρισε λίγο καλύτερα τον αγαπημένο stand up comedian μέσα από μερικές ερωτήσεις που του κάναμε ξεκλέβοντας λίγο από το χρόνο του μετά το τέλος της παράστασης:

1. Από πού παίρνεις έμπνευση για τα κείμενα σου;

Από πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα κατά κύριο λόγο. Δεν είμαι ο κωμικός που θα καθίσει και θα πει «τώρα πάμε να γράψουμε ένα κείμενο». Κάτι θα γίνει, κάποιος θα μου πει μια ατάκα, θα ακουστεί μια σκέψη και από εκεί θα πάρω έμπνευση. Και φυσικά από άλλα έργα κωμωδίας. 

Δεν είναι κάτι που γίνεται εν μία νυκτί. Σημειώνεις μία ιδέα και μετά το περνάς, το ξαναπερνάς. Για να καταλήξει να γίνει κείμενο μπορεί να πάρει βδομάδες ή και μήνες.

2. Μιας και ανέφερες την κωμωδία σαν πηγή έμπνευσης, έχεις κάποια αγαπημένη;

Τα πρώτα κωμικά πράγματα που θυμάμαι μικρός να διαβάζω και να με ιντριγκάρουν πολύ, είναι τα κόμικς «Αστερίξ κι Οβελίξ» και Αρκάς, που δε γέρασε καλά, αλλά όταν ήμουν μικρός ήταν επιρροή μεγάλη, δεν αλλάζει αυτό. Μετά, είναι πολλά αμερικάνικα πράγματα, κωμωδίες και stand up κωμικοί, και σειρές όπως ’30 Rock’ και ‘Community’. Το ‘Community’ είναι η αγαπημένη μου κωμική σειρά. 

3. Από ξένους κωμικούς, ποιος/ποιοι είναι αγαπημένοι σου;

Επίσης οι απαντήσεις μου δε γέρασαν καλά – η τελευταία 5εντία είναι μεγάλη εποχή αποκαθήλωσης – αλλά κωμικοί όπως ο C. K., o Bill Burr, ήταν οι πρώτοι που έκαναν κάτι διαφορετικό, πιο μοντέρνο, δύσκολο, πιο βαθύ, πιο εσωτερικό, αλλά γεράσανε κι αυτοί και έγιναν αρκετά περίεργοι με πολλούς τρόπους. Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα ονόματα όπως John Mulaney, Hannibal Buress. Ήταν πολύ ωραίο και το special που βγήκε πρόσφατα, του Neal Brennan, που είναι πολύ εσωτερικό, μιλάει και για την κατάθλιψη. Ευτυχώς, βγαίνουν συνέχεια κωμικοί καλοί.

4. Υπάρχουν δύο όροι που χρησιμοποιούνται πολύ πλέον, το ‘cancel culture’ και το ‘political correctness’. Επηρεάζουν κάπως τα κείμενά σου; Κάνεις κάποιες αλλαγές ή προσαρμογές εξαιτίας αυτών;

Δεν προσαρμόζω κείμενα φοβούμενος κάποιο cancel. Μεταξύ μας, στην Ελλάδα είμαστε, δεν υπάρχει τρόπος να γίνεις cancel ό,τι και να κάνεις. Δηλαδή, 1-2 άνθρωποι χαζοέγιναν cancel, οι οποίοι κατηγορούνται για ποινικά αδικήματα, όχι για κάτι που είπαν. Από δήλωση είναι πολύ δύσκολο να χάσεις την καριέρα σου στην Ελλάδα. Δε νιώθω δηλαδή αυτό που λένε πολλοί, «α να, η θηλιά του cancel culture». Αλλά το political correctness, και το κίνημα αυτό ότι ο λόγος έχει σημασία κι ότι πρέπει να σπάσει η αλυσίδα από κάποια στερεότυπα που υπάρχουν ή από κάποια γλώσσα που χρησιμοποιείται, είναι κάτι που έχει ποτίσει μέσα μου και το προσέχω όταν γράφω τα κείμενά μου. Αλλά με θετικό τρόπο, όχι με φόβο, περισσότερο με ευθύνη.

5. Σου έχει έρθει δηλαδή μια ιδέα και να την προσάρμοσες γιατί σκέφτηκες «αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί»;

Όχι τόσο, μόνο κάποια πράγματα θρησκευτικά, κι αυτό γιατί ακόμα υπάρχει ένα ταμπού γύρω από τη θρησκεία. Ο κόσμος δηλαδή ακόμα μαγκώνει αν ακούσει κάτι. Έχω ένα κείμενο σε αυτή την παράσταση για τη θρησκεία, το οποίο το παίζω ανάλογα με το πώς νιώθω το δωμάτιο.

6. Λαμβάνεις δηλαδή τα vibes του κόσμου για να πεις ένα αστείο;

Αν είναι ένα κείμενο που ξέρω ότι είναι δύσκολο, τότε σε ένα βράδυ που πηγαίνει κυλώντας τέλεια, θα το πετάξω.

7. Στην παράσταση μίλησες για τη σχέση σου με το κοινό σου. Ποιo είναι το πιο ακραίο μήνυμα που σου έχει στείλει κάποι@ φαν;

Ένα πράγμα που μου φαίνεται πάντα πολύ περίεργο, είναι ότι υπάρχει ένα είδος σχέσης που αποκτούν άνθρωποι που είναι σε κοινό, με ανθρώπους που ξέρουν ιντερνετικά ή από την τηλεόραση ή από οπουδήποτε, που λέγεται parasocial relationship. Αυτοί επειδή βλέπουν πολλά πράγματα από τη ζωή σου από stories ή βίντεο, νιώθουν ότι σε ξέρουν, αλλά για σένα είναι παντελώς άγνωστοι άνθρωποι. Οπότε έχουν μία οικειότητα, ή έναν τρόπο να σε προσεγγίσουν, που για σένα είναι περίεργο. Και ένα πράγμα που μου φαίνεται πάντα περίεργο και γίνεται συχνά, είναι ότι κάποιος θα έρθει και θα μου την πει επιθετικά για κάτι κι όταν θα απαντήσω «τι έγινε;», θα μου πει «όχι, εγώ είμαι φαν και το έστειλα για πλάκα». Αλλά για σένα είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο δεν έχεις μιλήσει ποτέ, δεν ξέρεις το ύφος του, το χιούμορ του και ξαφνικά σε βρίζει και στο τέλος λέει «όχι, όχι» σε φάση «εγώ σ’αγαπάω».

8. Είσαι και εσύ απόφοιτος λυκείου. Έχεις κάποιο μήνυμα για όλους του απόφοιτους λυκείου εκεί έξω; Ή για τα παιδιά που δίνουν του χρόνου Πανελλήνιες και δε θέλουν να σπουδάσουν κάτι, θέλουν από επιλογή να μείνουν με τον τίτλο «απόφοιτος λυκείου» αλλά αισθάνονται κοινωνική καταπίεση;

Ναι, υπάρχει τεράστια πίεση να πάρεις ένα χαρτί (αυτή η κουλτούρα ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα) και το κακό είναι ότι σε σπρώχνει προς τα εκεί και δε σου δείχνει καμία εναλλακτική. Βλέπεις δηλαδή έναν τεράστιο κόσμο από πράγματα που είναι πιο τεχνοκρατικά – από ανθρώπους που δουλεύουν σε βίντεο, σε ήχο, πράγματα τέτοια καλλιτεχνικά – τα οποία δεν παρουσιάζονται ποτέ σαν επαγγελματική επιλογή, γιατί έχει μεν τις δυσκολίες του (είναι δύσκολο να γίνεις μουσικός ή ηθοποιός και να ζεις από αυτό), αλλά μεταξύ μας, οτιδήποτε και να γίνεις, είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις από αυτό στην Ελλάδα, οπότε τουλάχιστον κυνήγα κάτι που σου αρέσει.

Η συμβουλή μου πιο συνοπτικά, είναι να ψαχτούν τι θέλουν να κάνουν, γιατί αυτό θα είναι η ζωή τους. Μην μπλέξουν σε ένα δρόμο που χάραξε κάποιος άλλος και να κοιτάξουν να μιλήσουν με κόσμο που κάνει δουλειές που τους ενδιαφέρουν και είναι πιο εναλλακτικές. Να κάνουν μια συνειδητή απόφαση τέλος πάντων, γιατί καλώς ή κακώς, όταν μπαίνεις σε ένα πανεπιστήμιο, κατά κάποιον τρόπο παγιδεύεσαι. Είναι πολύ δύσκολο μετά να γυρίσεις στους γονείς σου και να τους πεις «εγώ θέλω να κάνω κάτι άλλο». Ας πάρουν και ένα χρόνο να το σκεφτούν. Όλοι νιώθουν ότι στο λύκειο αν χαθεί η χρονιά, τελείωσε. Το να πάρεις και 2 και 3 χρόνια να σκεφτείς τι θέλεις να κυνηγήσεις, δε θα το μετανιώσεις ποτέ. Δεν είναι χρόνια χαμένα, χαμένα χρόνια είναι αυτά που θα αφιερώσεις σε κάτι που δε θέλεις να κάνεις τελικά.

9. Πες μας 3 λόγους γιατί να έρθει κανείς να παρακολουθήσει την παράσταση «Απόφοιτος Λυκείου».

Αν είσαι φαν του ελληνικού stand up comedy, αν σ’ αρέσει η ειρωνεία και η προσωπική κωμωδία (οι προσωπικές εξομολογήσεις και σκέψεις), είναι μερικοί λόγοι να έρθεις να δεις την παράσταση.

Στο μεταξύ, κάπου εκεί ανάμεσα στις τελευταίες ερωτήσεις, έκανε ένα ξέσπασμα για την αρνητικότητα που έχει πάρει ο όρος «παραίτηση», και παραδέχτηκε πως είναι κάτι που θέλει να θίξει κάποια στιγμή και στα κείμενά του. Θα κλείσουμε λοιπόν με μια συμβουλή που δεν ακούγεται πολύ, έχει όμως λογική.

«Γιατί είναι κακό να παραιτείσαι; Άμα ξεκίνησες κάτι που είναι λάθος, καλό είναι να το σταματήσεις και να μην το συνεχίζεις, δεν πειράζει. Η παραίτηση είναι πολύ υποτιμημένη γενικά. Μερικές φορές είναι καλό να παραιτείσαι και να αλλάζεις πορεία, δεν υπάρχει λόγος να επιμένεις στο λάθος σου για να τελειώσεις κάτι. Χρόνο χάνεις.»

Info παράστασης

  • Πότε: Κάθε Τετάρτη στις 21:30 (Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00)
  • Διάρκεια: 85 λεπτά
  • Πού: Arch Club – Live Stage (ΕΧ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ) Ελασιδών 6, Γκάζι.
  • Opening Act: Ανδρέας Πασπάτης
  • Τιμή εισιτηρίου: 12€
  • Ειδική Τιμή εισιτηρίου (Α.με.Α. / άνεργοι / φοιτητές / ειδικές κατηγορίες με την επίδειξη της αντίστοιχης κάρτας): 10€

Εισιτήρια προπωλούνται μέσω viva.gr και του δικτύου καταστημάτων του: Public, Wind, Media Markt, βενζινάδικα Shell, BP, EKO, Metro, My Market

Production: HAH Comedy / TMR Entertainment Group

ΤΙ ΑΛΛΑ;

ΔΕΣ ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ

Dear Influencers: Μια καμπάνια από το Dove που κατάφερε να αλλάξει τους κανόνες ομορφιάς! 

ΔΕΣ ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ

Το νέο προζυμένιο πολύσπορο ψωμί από τα «Φουρνίσματα ΒΟΣΙΝΑΚΗ» θα το λατρέψεις!

Είναι viral

Μύστες φοιτητές κέρδισαν εκατομμύρια στη λοταρία, «χτυπώντας» το σύστημα!

ΚΟΥΛΟΥΠΟΥ

Επιλογές Rabona για κινητά τυχερά παιχνίδια: Πώς να παίξετε μέσω Gadgets;

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET