Λεφτά να είχαμε και θα τρέχαμε στα δικαστήρια για κάθε μάθημα!
Όταν είσαι πεπεισμένος ότι το γραπτό σου άξιζε έναν καλό βαθμό και ο καθηγητής αποφασίζει να σε χαντακώσει, τότε η κατάσταση γίνεται περίπλοκη. Οι περισσότεροι δεν το αφήνουν να περάσει έτσι, με τον μέσο φοιτητή να κάνει μια προσπάθεια μετάπεισης του καθηγητή, πηγαίνοντας μια βόλτα από το γραφείο του και ζητώντας να δει το γραπτό του. Ο μέσος φοιτητής υπογραμμίζουμε.
Διότι αυτός για τον οποίο θα μιλήσουμε, επέλεξε άλλο μονοπάτι, το οποίο ίσως να επιλέγαμε κι εμείς αν μας ‘φταναν τα λεφτά.
Umer Riaz ονομάζεται το είδωλο λοιπόν, ο οποίος από το Ισλαμαμπάντ του Πακιστάν βρέθηκε στο Κάρντιφ της Ουαλίας, για χάρη των σπουδών του. Το 2016 λοιπόν πήρε το πτυχίο του, μόνο που ο ενθουσιασμός του κράτησε λίγο. Ο τελικός βαθμός δεν του έκατσε και πολύ καλά, ή για την ακρίβεια δεν κατάφερε ποτέ να τον χωνέψει, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια διαμάχη με το πανεπιστήμιό του. Την οποία, όπως λέει, σκοπεύει να τραβήξει και να τη φτάσει μέχρι τον ΟΗΕ εάν χρειαστεί.
Να σημειώσουμε πως με την αποφασιστικότητα που έχει και τη σιγουριά για το δίκιο του, αλλά και αυτό το αίσθημα συναδελφικής αλληλεγγύης και αλληλοϋποστήριξης που μας διακατέχει, δηλώνουμε τη στήριξή μας στον αγώνα του!
Κι αφού ξεκαθαρίσαμε με ποιανού το μέρος είμαστε, ας συνεχίσουμε με τα της ιστορίας.
Ο 33χρονος κατηγορεί το πανεπιστήμιο ότι λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε στο δεύτερο έτος τα μαθήματά του αναβλήθηκαν για την επόμενη χρονιά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Riaz να μην καταφέρει να μαζέψει αρκετές πιστωτικές μονάδες για το πτυχίο του και να φτάσει μέχρι το μέγιστο όριο φοίτησης στο πανεπιστήμιό του για να τελειώσει τις σπουδές του.
«Ήθελα να κάνω διδακτορικό στην οργανική χημεία. Βρισκόμουν στο τελευταίο έτος και ξεκινούσα να στέλνω αιτήσεις σε δουλειές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και να κάνω περαιτέρω σπουδές.», σημείωσε και συνέχισε λέγοντας πως «Είχα λάβει μερικά μέιλ από την Ιταλία και τη Γερμανία. Έλεγαν ότι ήταν εντυπωσιασμένοι με την προσέγγισή μου, αλλά δυστυχώς δεν έχω αρκετά credits.»
Το παράπονό του με λίγα λόγια είναι ότι εξαιτίας της έλλειψης των απαραίτητων πιστωτικών μονάδων, ύστερα από λάθος του πανεπιστημίου κι όχι δικό του όπως υποστηρίζει, δεν μπορεί να κλείσει μια δουλειά ανάλογη με των συμφοιτητών του.
Εντωμεταξύ, με κάθε ακαδημαϊκό έτος να του έχει κοστίσει £10,000, σ’ αυτή τη φάση να ξοδεύει κάτι χιλιάρικα για μηνύσεις και ο βαθμός του πτυχίου του να τον δυσκολεύει ιδιαίτερα στην εύρεση της δουλειάς που θέλει και θεωρεί ότι του αξίζει, τότε μπορούμε να πούμε ότι η ζημιά που έχει υποστεί είναι αρκετά μεγάλη.
