ΕΛΛΑΔΑ

6 Δεκεμβρίου 2008 | Όταν ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός, τίποτα δε θα έμενε ίδιο!

Εν κατακλείδι, τα πάντα άλλαξαν!

Neopolis Team

6 Δεκεμβρίου, 2022

6 Δεκεμβρίου 2008. Μία ημερομηνία που θυμόμαστε όλοι, όχι για έναν αλλά για αρκετά περισσότερους λόγους. Φυσικά, τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στο ίδιο σημείο, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, στα Εξάρχεια του κέντρου της πρωτεύουσας. Εκεί που «έσβηνε» ένα παιδικό-εφηβικό χαμόγελο και μαζί του σκοτείνιαζε μια ολόκληρη χώρα. Γιατί μπορεί να μην το αναφέρουν πολλοί, η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου όμως, σε συνδυασμό τα όσα ακολούθησαν αυτής, σηματοδοτούν την απαρχή της ελληνικής, οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής κρίσης που ταλαιπωρεί τους πολίτες αυτής της χώρας ακόμη και σήμερα, 9 (ακριβώς) χρόνια μετά…

Κανείς δεν μπορεί να πει με απόλυτη βεβαιότητα αν τα γεγονότα εκείνα συνδυάζονται άμεσα με όλα όσα συμβαίνουν μέχρι και σήμερα. Ο καθένας έχει τη δική του άποψη, τις δικές του υποψίες και τη δική του πίστη ή μη, σε θεωρίες συνωμοσίας που συνοδεύουν σχεδόν όλα τα μεγάλα και σπουδαία γεγονότα της ανθρώπινης ιστορίας.

Το Neopolis.gr προχωρά σε ένα ακόμη αφιέρωμα για τη μαύρη εκείνη νύχτα του Δεκεμβρίου του 2008, καταγράφοντας τα γεγονότα όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμα, όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά. Όχι, δεν πιστεύουμε οτι θα γράψουμε κάτι καινούριο, κάτι που δεν έχει ειπωθεί, κάτι που δεν έχετε διαβάσει από ‘δω κι από ‘κει. Αυτό όμως, δε μειώνει την αξία τέτοιων αφιερωμάτων. Διότι είναι ζωτικής σημασίας να μην ξεχνάμε την ιστορία μας. Να διαβάζουμε για αυτήν κάθε χρόνο, σε κάθε ευκαιρία. Να παρατηρούμε λεπτομέρειες οι οποίες ίσως μας ξέφυγαν πέρσι …πρόπερσι. Κι εν τέλει, να μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος, όντας έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα ίδια ή παρεμφερή σφάλματα στο παρόν και στο μέλλον. Γιατί όσο κυνικό κι αν ακούγεται, η ιστορία κάνει κύκλους κι αν δεν είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα λάθη του παρελθόντος στο …μέλλον, οι επιπτώσεις τους θα είναι πολύ σοβαρότερες, πολύ πιο επίπονες.

Η δολοφονία

Βραδάκι Σαββάτου, η ώρα δεν ήταν καν 21:00 κι ο Αλέξης με την παρέα του βρισκόταν στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου για να γιορτάσουν την ημέρα. Ήταν του Αγίου Νικολάου βλέπετε. Ένα ήρεμο κατά τα άλλα βράδυ στη γειτονιά των Εξαρχείων που τίποτα δεν προμήνυε τη συνέχεια.

Ένα περιπολικό που βρισκόταν στην περιοχή, δέχεται εντολή να μεταβεί στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για μια παράβαση ρουτίνας. Οι επιβαίνοντες αστυνομικοί, Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης ξεκινούν μα δε φτάνουν ποτέ. Περνώντας από τη γωνία όπου κάθονταν τα παιδιά, δέχτηκαν επίθεση με πέτρες (τουλάχιστον αυτό προκύπτει από την πρόσφατη επιστολή του Ν. Ρωμανού από τις φυλακές). Κατέβηκαν, διαπληκτίστηκαν, μπήκαν στο περιπολικό κι έφυγαν.

Ένα συνηθισμένο σκηνικό (καλώς ή κακώς αυτό είναι), στα Εξάρχεια…

Τα λεπτά περνούν και οι δύο αστυνομικοί επιστρέφουν με το περιπολικό τους στο ίδιο σημείο. Σύμφωνα με την επιστολή του Ρωμανού, τα παιδιά φοβούμενα για συνοδεία των αστυνομικών από δυνάμεις των ΜΑΤ, σηκώνονται να φύγουν. Διαπιστώνουν όμως, πως οι δύο άντρες δεν έχουν παρέα. Μένουν στη θέση τους και ξεκινούν την ανταλλαγή ύβρεων. Τον λεκτικό διαπληκτισμό, ακολουθούν μπουκάλια από μπύρες, πέτρες, κρότου-λάμψης κι όλα αυτά τα όμορφα.

Το σκηνικό παραμένει συνηθισμένο για Εξάρχεια. Μπορεί η ένταση να έχει αυξηθεί λίγο, όσοι όμως γνωρίζουν από την περιοχή, δε θα έπεφταν κι από τα σύννεφα.

Και κάπου εκεί, γίνεται το «κλικ» που αλλάζει την ιστορία. Ο ένας αστυνομικός, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας όπως προκύπτει αργότερα, σηκώνει το όπλο του και με ευθεία βολή πυροβολεί ενάντια των 15χρονων, δύο φορές. Η μία σφαίρα, χτυπά τον έναν από τους νεαρούς, αριστερά στο στήθος. Η μία σφαίρα, σκοτώνει τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο οποίος πέφτει στο έδαφος και δεν ξαναμιλά, δεν ξαναχαμογελά…

Οι πρώτες στιγμές μετά

Ο μικρός Αλέξης ξεψυχά στα χέρια του άγνωστου τότε φίλου του, Νίκου Ρωμανού. Οι αστυνομικοί βάζουν τα όπλα στη θήκη τους, επιστρέφουν στο περιπολικό και φεύγουν σα να μη συμβαίνει τίποτα. Δηλώνουν μάλιστα στο Κέντρο Επιχειρήσεων, επίθεση από άγνωστους αναρχικούς, χωρίς να κάνουν λόγο για χρήση όπλων. Ίσως έτσι, θεωρούν πως θα γλιτώσουν. Πώς γλιτώνεις όμως, δολοφονώντας έναν 15χρονο; Γίνεται αυτό;

Παράλληλα, ασθενοφόρο καταφτάνει στα Εξάρχεια και παραλαμβάνει τον αιμόφυρτο Αλέξη ο οποίος μεταφέρεται στον Ευαγγελισμό. Δυστυχώς, δε γίνεται προσπάθεια να σωθεί το παιδί αφού δεν υπήρχαν ελπίδες. Απλώς διαπιστώνεται ο θάνατός του από τους γιατρούς τη στιγμή που κάποιος από την παρέα τηλεφωνεί στη μητέρα του Αλέξανδρου. Την ενημερώνει για το …ατύχημα και πως ο γιος της είναι βαριά τραυματισμένος. Της ζητά να μεταβεί στο νοσοκομείο. Όχι μόνη όμως. Με κάποια φίλη της, αν είναι εφικτό.

Την ίδια στιγμή, η φωτιά έχει ανάψει. Προς το παρόν σιγοκαίει σε διάσπαρτους κάδους σκουπιδιών σε ολόκληρη την Αθήνα. Τα παραδοσιακά ΜΜΕ, λόγω έλλειψης διασταυρωμένων πληροφοριών (ηθελημένα υποστηρίζουν κάποιοι) υποβαθμίζουν το γεγονός. Υποβαθμίζεται η δολοφονία ενός 15χρονου όμως; Γίνεται αυτό;

Τα social media, δείχνουν για πρώτη φορά τη δυναμική τους στην Ελλάδα. Η είδηση παίρνει μορφή χιονοστιβάδας. Όλοι οι Αθηναίοι πληροφορούνται για το τι ακριβώς έχει συμβεί, λίγες μόλις ώρες μετά. Ακολουθούν οι πολίτες ολόκληρης της χώρας. «Ένας 15χρονος δολοφονήθηκε από αστυνομικό», η φράση που όλοι σιγοψιθυρίζουν και σηκώνονται από τα κρεβάτια τους. Αυτό το Σάββατο, κανείς δε θα κοιμηθεί νωρίς. Όλοι θα θέλουν να μάθουν.

Η έκρηξη

Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται τα ΜΜΕ, δίνει την αίσθηση πως ο ειδικός φρουρός θα καλυφθεί και θα γλιτώσει. Αυτό είναι που ξεχυλίζει το ποτήρι και σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολίτες παίρνουν μέρος σε ένα γαϊτανάκι πληροφοριών και ειδήσεων. Η υπόθεση δεν πρέπει να κουκουλωθεί. Αυτός είναι ο στόχος. Και θα επιτευχθεί. Πάση θυσία.

Οι νέοι κατεβαίνουν στους δρόμους. Ενωμένοι σαν μια γροθιά. Έτοιμοι να φωνάξουν κατά της αστυνομικής βίας. Κατά των μέτρων καταστολής με τον τρόπο που αυτά εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Με μία υποσημείωση. Δε γέμισαν οι δρόμοι της πρωτεύουσας. Τουλάχιστον όχι μόνο αυτής. Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Καλαμάτα… Οι διαδηλώσεις και οι πορείες πήραν ανεπανάληπτη μορφή. Κανείς δε φανταζόταν πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στη σύγχρονη Ελλάδα. Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.

alexis1

Τους νέους ακολούθησαν και μεγαλύτεροι. Όλο και μεγαλύτεροι. Πλέον, όλοι ήταν στους δρόμους και φώναζαν υπέρ του Αλέξη, υπέρ της Δημοκρατίας και της σωστής αντιμετώπισης των πολιτών. Πλούσιοι, φτωχοί, ξανθοί, μελαχρινοί, άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι… Η οργή ήταν τέτοια, που 40χρονες γυναίκες με ταγέρ (σύμφωνα με μαρτυρίες), πετούσαν πέτρες εναντίον των αστυνομικών.

alexis3

alexis2

Η αστυνομία περίμενε αμέτοχη. Φανταζόταν πως η ένταση θα εξασθενήσει και η κατάσταση θα εκτονωθεί. Αντιθέτως όμως, αυτή φούντωνε ολοένα και περισσότερο. Όχι μόνο στην Αθήνα, όχι μόνο στην Ελλάδα… Πορείες και διαδηλώσεις υποστήριξης, διοργανώθηκαν και στο Λονδίνο, το Βερολίνο, τη Λευκωσία, την Πάφο, την Μπολόνια, τη Νέα Υόρκη, την Κωνσταντινούπολη και σε πόλεις της Αυστραλίας. Αυτό που συνέβαινε από την επόμενη κιόλας ημέρα της δολοφονίας, ήταν ή έμοιαζε μέχρι τότε, αδιανόητο.

Η 8η Δεκεμβρίου ξημέρωσε, οι μαθητικές και φοιτητικές συγκεντρώσεις δίνουν τη θέση τους σε εκείνες των πολιτικών κομμάτων αλλά κι Αριστερών συγκεντρώσεων. Το σύνθημα δόθηκε σε Προπύλαια κι Ομόνοια με την κατάσταση να μυρίζει μπαρούτι. Οι πορείες ανέβηκαν την Πανεπιστημίου και την Σταδίου, πέρασαν από το Σύνταγμα κι ολοκληρώθηκαν στον Εθνικό Κήπο. Εκεί όπου έγινε το μεγάλο μπαμ…

alexis4

alexis5

alexis6

Οι γενικευμένες συγκρούσεις ξεκίνησαν και το κέντρο της Αθήνας θύμιζε εμπόλεμη ζώνη. Καταστήματα, τράπεζες και ξενοδοχεία καταστράφηκαν ενώ ζημιές πραγματοποιήθηκαν και σε άλλες πόλεις της Επικράτειας.

Η Αστυνομία βρίσκεται σε πανικό με την πλάτη στον τοίχο αφού ξέρει οτι δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Οι εστίες των συγκρούσεων ήταν πάρα πολλές και οι διαδηλωτές-ταραξίες όχι μόνο δε μειώνονταν αλλά αυξάνονταν κιόλας, με βασικό τους «όπλο» την οργή.

Τα ξένα μέσα είχαν συνεχώς ανταποκρίσεις από τη χώρα μας ενώ η εφημερίδα Guardian χαρακτήρισε τις συμπλοκές ως τις ισχυρότερες που έχει βιώσει η χώρα μετά το 1974 και την Εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Η Αθήνα καίγεται και πλέον η κατάσταση δε θυμίζει σε τίποτα εκδήλωση αγανάκτησης έναντι της βίας των αστυνομικών. Αντιθέτως, πρόκειται για βία έναντι των ίδιων των πολιτών της χώρας. Ο φαύλος κύκλος της βίας με λίγα λόγια, κάνει ξανά την εμφάνισή του.

alexis7

alexis8

alexis9

alexis10

Κάπου εκεί, ακούστηκαν και οι πρώτες φωνές μέσα από την Κυβέρνηση για επιβολή στρατιωτικού νόμου λόγω της αδυναμίας της αστυνομίας να ελέγξει την κατάσταση. Το γεγονός αυτό, θορύβησε πολλούς Βουλευτές, ακόμη και του Κυβερνώντος κόμματος, της Νέας Δημοκρατίας. Βασικότερος υποστηρικτής της άποψης πως ο στρατιωτικός νόμος πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία, ήταν κι ο Προκόπης Παυλόπουλος, σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Υπουργός Προστασίας του Πολίτη τον Δεκέμβριο του 2008.

Η Τρίτη, 9 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα κηδείας του Αλέξανδρου στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου ξημέρωσε. Χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στα Νότια της πρωτεύουσας για να αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά τον αδικοχαμένο 15χρονο. Η λήξη της τελετής, σηματοδότησε την έναρξη νέου κύκλου ταραχών κι επεισοδίων με τα ΜΑΤ να κάνουν χρήση δακρυγόνων και την ομάδα Ζ να πυροβολεί αρκετές φορές στον αέρα.

Τα γεγονότα συνέχιζαν να κάνουν το γύρο του κόσμου. Μάλιστα, η καύση του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου στην Πλατεία Συντάγματος, μεταδόθηκε με live εικόνα σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η δίκη

Τρεις ημέρες αργότερα, ο ανακριτής που διερευνά την υπόθεση, η οποία έχει τραβήξει τα βλέμματα των διεθνών μέσων ενημέρωσης δέχεται την κατάθεση αυτοπτών μαρτύρων, καθώς και ένα βίντεο που είχε τραβήξει μια κοπέλα εκείνο το βράδυ και στο οποίο απεικονίζεται η σκηνή του πυροβολισμού (είδατε το βίντεο παραπάνω).

Η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε στις 15 Δεκεμβρίου 2009, στο δικαστήριο της Χαλκίδας. Η απόφαση να μην εκδικαστεί στην πρωτεύουσα, πάρθηκε από την Αστυνομία για λόγους διατήρησης της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών μιας και υπήρχαν φήμες για νέα επεισόδια.

Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας προσπάθησε να αμαυρώσει τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου με σκοπό να υπερασπίσει την αποτρόπεα πράξη του. Υποστήριξε πως βρισκόταν σε θέση άμυνας καθώς δεχόταν επίθεση από ταραχοποιά στοιχεία, ενώ δε δίσταση να γράψει σε υπόμνημά του πως «ο θανών είχε αποβληθεί από τη Σχολή Μωραΐτη και άλλαζε συχνά σχολεία, γεγονός που αποτυπώνει μια αποκλίνουσα συμπεριφορά».

alexis11

Το δικαστήριο τελικά, δε δέχτηκε τίποτα από τα παραπάνω και η ισόβια κάθειρξη χωρίς κανένα ελαφρυντικό που επιβλήθηκε στον Επαμεινώνδα Κορκονέα αποκτά μεγαλύτερο ειδικό βάρος, καθώς το δικαστήριο αναβάθμισε την κατηγορία και τελικά τον καταδίκασε για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο και όχι ενδεχόμενο δόλο. Σήμερα βέβαια, είναι πλέον ελεύθερος αφού αποφυλακίστηκε το 2019 με βάση τις διατάξεις του Νέου Ποινικού Κώδικα. Ο δεύτερος ειδικός φρουρός Βασίλης Σαραλιώτης καταδικάστηκε σε δεκαετή κάθειρξη αλλά αποφυλακίστηκε μόλις έναν χρόνο μετά.

Εν κατακλείδι…

…τα πάντα άλλαξαν!

alexis12

ΤΑ ΝΕΑ ΣΟΥ

ΕΛΛΑΔΑ

Ζήσαμε να ακούσουμε ότι ένα 12χρονο παιδί επέλεξε να εκδίδεται για να βιοποριστεί, αντίο ελπίδα!

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Το 2025 τα πρώτα ιδιωτικά πανεπιστήμια – Τι ισχύει για την εισαγωγή και φοίτηση σε αυτά!

TECH NEWS

Το Insta φέρνει μερικές σωτήριες αλλαγές στα μηνύματα που ζητούσαμε χρόνια!

SPILL THE TEA

ZARI: Η Μαρίνα Σάττι απάντησε με σχολική παρτιτούρα για το αν έκλεψε το «Τα Τα Τα»!

ΕΛΛΑΔΑ

Θεσ/νίκη: H τραμπουκική επίθεση νεαρών σε queer άτομα, μας επανέφερε στην άθλια πραγματικότητα!

ΕΛΛΑΔΑ

Σχεδόν την πρωτιά άγγιξε ο φρέντο εσπρέσο σε παγκόσμια κατάταξη, μόνο περηφάνια!

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET