Γράφω το άρθρο – μετά από καιρό η αλήθεια είναι – με μία και μόνο ελπίδα. Να δω κόσμο να ταυτίζεται. Όχι τίποτα, άλλα πρέπει να καταλάβω αν είμαι ο μόνος που πάσχει από το «σύνδρομο του Έλληνα πολιτικού» (υποσχέσεις και «θα» που δε γίνονται πραγματικότητα ποτέ) ή αν είναι πολλοί οι συνοδοιπόροι.
Φαντάζομαι πως τα τριήμερα είναι αναζωογονητικά για τον καθένα εκεί έξω, προσφέροντας απλόχερα ώρες ύπνου, ξεκούρασης και το γνωστό ξελαμπικάρισμα από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Έλα όμως, που η αναζωογόνηση αυτή, προκαλεί ενθουσιασμό και μια σειρά από στόχους που στο τέλος της ημέρας μοιάζουν πιο ουτοπικοί κι από δίκαιη διαιτησία σε μπασκετικό αγώνα ΟΣΦΠ – ΠΑΟ…
Έχοντας λοιπόν, κάμποσα «φοιτητικά τριήμερα» στις πλάτες μου, είπα να παραθέσω τις υποσχέσεις που έδωσα και δεν τήρησα, συχνότερα από όλες. Αν έχετε να προσθέσετε κάποια, πολύ ευχαρίστως.
#1 «Θα διαβάσω/δουλέψω όσο δεν πάει»
Τι λέω: Μετά από 72 ώρες συνεχόμενης ξάπλας και με το κωλαράκι να έχει γίνει ένα με τις μαξιλάρες του καναπέ, έρχεται η φυσιολογική διαπίστωση πως δεν πάει άλλο η φάση. Άντε να επιστέψουμε στην καθημερινότητα, να κρατήσουμε καμιά σημείωση, να γράψουμε καμιά σελίδα απ’ την εργασία που χρωστάμε και γιατί όχι, να διαβάσουμε εν όψει της εξεταστικής που… αργεί, η αλήθεια είναι.
Τι κάνω: Δεν ξέρω αν μας ταΐζουν κάτι συγκεκριμένο τα τριήμερα και μας πειράζει τόσο, αλλά αυτό με το διάβασμα δεν μπορώ να το καταλάβω. Λες και πριν τις 3 τελευταίες ημέρες, δεν είχαν προηγηθεί άλλες… 303 που δεν ανοίξαμε βιβλίο. Κι επειδή οι συνήθειες δύσκολα αλλάζουν, η συνέχεια είναι γνωστή, προσωπικά για μένα τουλάχιστον…
#2 «Θα ξεκινήσω δίαιτα»
Τι λέω: Δε λέω, καλό το οικογενειακό τραπέζι με τη σωρεία φαγητών για όλα τα γούστα, αλλά πρέπει να μπει ένα φρένο το συντομότερο. Ειδικά όταν μιλάμε για τριήμερα που προηγούνται των καλοκαιρινών διακοπών, η ανάγκη γίνεται ακόμα πιο επιτακτική. Αυστηρή δίαιτα λοιπόν, με σοκολάτες, τηγανητές πατάτες και μπέργκερ να επανέρχονται στο προσκήνιο σε κανά μήνα πάλι…
Τι κάνω: Για να είμαστε και δίκαιοι, πρόκειται για υπόσχεση που αν μη τι άλλο τηρείται. Για 24 ώρες μόλις; Ας αφήσουμε τις λεπτομέρειες άκρη…
#3 «Γυμναστήριο… κάθε μέρα»
Τι λέω: Όπου δίαιτα και γυμναστική, δε λένε οι θεωρητικοί του “well being”; Έχοντας σαπίσει για τα καλά λοιπόν, ψιλολογικό το βλέπω να κάνω σχέδια για διαδρόμους, squats, trx κι όλα αυτά τα ωραία, που μοιάζουν τόσο εύκολα από την άνεση του κρεβατιού που απέχει καμιά 100αριά χιλιόμετρα από το γυμναστήριο στο οποίο έχουμε πληρώσει – ετήσια παρακαλώ – συνδρομή…
Τι κάνω: Ας κάνω την αρχή με το διάβασμα και τη δίαιτα και το γυμναστήριο εκεί θα είναι κι από βδομάδα, δε φεύγει… Μέχρι τότε βέβαια, έχω ήδη χάσει τον στόχο του διαβάσματος και της δίαιτας αλλά δε βαριέσαι; Είπαμε άλλωστε, ας αφήσουμε τις λεπτομέρειες έξω απ’ αυτό…
#4 «Δεν ξαναχάνομαι με κολλητούς/ές»
Τι λέω: Τι ώραια που είναι τα reunions; Και γιατί δεν τα κάνουμε πιο συχνά; Δε θα το πάω στην υπερβολή, μια φορά το μήνα αρκεί. Όχι το 6μηνο όμως, που είχαμε να βρεθούμε όλοι μαζί και να θυμηθούμε τις παλιές καλές εποχές…
Τι κάνω: Άτιμο πράγμα η καθημερινότητα. Σε «ρουφάει» στη δίνη της και δεν παίρνεις χαμπάρι μία. Κάπως έτσι πέρασε το προηγούμενο εξάμηνο άλλωστε, κάπως έτσι θα περάσει και το επόμενο. Μόνο που όσο περνάνε τα τριήμερα, το 6μηνο γίνεται χρόνος και οι σχολικές φιλίες μετατρέπονται σε παλιά καλή ανάμνηση…
#5 «Θα κανονίζω εξορμήσεις πολύ πιο συχνά»
Τι λέω: Και τι σου είναι μια εξόρμηση στο πατρικό το δικό σου ή του κολλητού σου; Ίσα με μια δυνατή, νυχτερινή έξοδο Σαββάτου. Ποιος ο λόγος λοιπόν, να περιμένεις τα τριήμερα για να αλλάξεις παραστάσεις και να ξεφύγεις λίγο από τα ίδια και τα ίδια;
Τι κάνω: Πλάκα πλάκα, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν τήρησα αυτήν την υπόσχεση, όσες φορές κι αν την έδωσα. Λογικά επειδή γυρίζοντας σπίτι Παρασκευιάτικα, με είχε πάρει ο ύπνος από το αμφιθέατρο κιόλας! Σημασία πάντως έχει, το γεγονός πως πρόκειται για ένα ακόμη «θα» που έμεινε για πάντα σε χρόνο μελλοντικό…
Bonus: «Ποιο κόλλημα; Πάμε για άλλα!»
(αφορά φρεσκοχωρισμένους και μόνο)
Τι λέω: Χάθηκαν οι γκόμενοι/ες κι έχω κολλήσει σ’ αυτόν/ήν τον/την έναν/μία; Δυο μέρες συνεχόμενες βγήκα για ποτό και γνώρισα όσους/ες δεν είχα γνωρίσει τα τελευταία 3 χρόνια. Φαντάσου να το εξασκήσω και λίγο παραπάνω τι έχει να γίνει…
Τι κάνω: «Όλο το τριήμερο σκεφτόμουν πόσο ωραία περνούσαμε τέτοιες μέρες μαζί…» – Αποστολή!
