Να που τελικά αποφοίτησες, πήρες το πτυχίο σου και πολλά συγχαρητήρια γι’ αυτό. Ούτε κι εσύ το πίστευες ότι θα έφτανε αυτή η μέρα, ε; Έβγαλες με επιτυχία τη δοκιμασία των εξεταστικών και επιτέλους παύεις να αγχώνεσαι για το εάν σε πέρασε εκείνος ο καθηγητής που από το πρώτο κιόλας έτος το είχε συνήθειο να σε κόβει.
Ωστόσο, με το τέλος αυτής της εποχής ξεκινάει μια άλλη, με τα δικά της ζόρια.
Ξαφνικά, νιώθεις μετέωρος και όπως είναι φυσικό κι επόμενο, αρχίζεις να ψάχνεις για δουλίτσα. Εκεί βλέπεις ότι τα πράγματα είναι αρκετά σκούρα (κάτι ήξερες, αλλά όχι κι έτσι), το άγχος μεγάλο, το ίδιο και οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες. Τι θα κάνεις λοιπόν, θα κάτσεις να απελπιστείς και να τα βάψεις μαύρα; Όχι βέβαια.
Ναι μεν η φοιτητική σου ζωή έφτασε πια στο τέλος της, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι αυτόματα θα αποβάλλεις τα όμορφα χρόνια που πέρασες και θα σε πιάσει η υστερία της ενηλικίωσης. Όλα θα τα βρεις, απλά μην είσαι ανυπόμονος/η, χρειάζεται χρόνος για να γίνουν κάποια πράγματα. Το πιο σημαντικό είναι να βάλεις πρώτα τα «θέλω» σου σε τάξη και ύστερα θα δεις ότι οι ευκαιρίες θα έρχονται από μόνες τους.
Αυτές λοιπόν, είναι μερικές συμβουλές να ακολουθήσεις εφόσον έχεις μόλις αποφοιτήσει:
#1 Το πτυχίο από μόνο του δεν αρκεί
Οκ, έχεις ένα πτυχίο στα χέρια σου. Και τι με αυτό δηλαδή; Στις μέρες μας δεν έχει την ίδια αξία με το παρελθόν. Πλέον οι εργοδότες ζητάνε πολλά περισσότερα: Μάστερ, Διδακτορικό, προϋπηρεσία, γνώσεις Η/Υ και ξένων γλωσσών, κοινωνικές δεξιότητες και διάφορα άλλα ατού στο βιογραφικό. Οπότε καταλαβαίνεις ότι και που πήρες το πτυχίο, αυτό από μόνο του δε σου ανοίγει αρκετές πόρτες. Ο εργοδότης δε θα ενδιαφερθεί τόσο αν ο μ.ό. σου είναι 9,5 ή 10, αλλά θα εστιάσει στις ασχολίες που είχες παράλληλα με τις σπουδές σου. Αν μόνο διάβαζες και δεν είχες καταπιαστεί με τίποτα άλλο όλα αυτά τα χρόνια, τότε… you have to do sth about it.
#2 Η πρώτη σου δουλειά δε θα είναι και η τελευταία
Αν πιστεύεις ότι βρίσκοντας την πρώτη σου δουλειά θα μείνεις για πάντα εκεί μέχρι να πάρεις σύνταξη, σόρρυ φίλε/η μου αλλά… είσαι βαθιά νυχτωμένος/η. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αλλάζουν επαγγέλματα και καριέρες για πλάκα. Ή μάλλον, έχουν πολύ σοβαρούς λόγους να το κάνουν. Δεν τους αρέσει το εργασιακό περιβάλλον, υφίστανται εκμετάλλευση, τα χρήματα είναι λίγα και οι ευθύνες δυσανάλογες, και φυσικά, η πρώτη δουλειά είναι ξεκάθαρα δοκιμαστική. Το ότι τη βρήκες δε σημαίνει ότι σταματάς εκεί. Θα αλλάξεις ξανά και ξανά μέχρι να βρεις εκείνη όπου τα θετικά θα είναι περισσότερα από τα αρνητικά και θα σε γεμίζει.
#3 Η ενήλικη ζωή είναι πραγματικά πανάκριβη
Πάνε οι παλιές καλές εποχές που η χρηματοδότηση έπεφτε κατευθείαν από το πατρικό, για να κάνεις την ωραία σου αραχτή φοιτητική ζωή. Τώρα που λες ότι έχεις πτυχίο, άρα και περισσότερες πιθανότητες να βρεις μία δουλειά, θα συνειδητοποιήσεις πόσο πολύ θες να επιστρέψεις και πάλι στα έδρανα. Οι λογαριασμοί τρέχουν, το ενοίκιο επίσης, κάπου κάπου πρέπει να τρως και να πηγαίνεις σουπερμάρκετ, αν έχεις αυτοκίνητο να βάζεις βενζίνη κλπ. Ουσιαστικά, τα χρήματα που παίρνεις από τη δουλειά σου, σε ένα μεγάλο βαθμό πάνε στις υποχρεώσεις σου κι ελάχιστα μένουν για εσένα ή για αποταμίευση. Καλώς ήρθες στη σκληρή πραγματικότητα!
Μάθε λοιπόν να ζεις οικονομικά και να βάλεις την αποταμίευση στη ζωή σου.
#4 Να μελετάς εξονυχιστικά τους επιτυχημένους ανθρώπους
Αυτοί πρέπει να είναι τα πρότυπά σου από εδώ και πέρα. Ειδικά εκείνοι που από το 0 κατάφεραν να ανέβουν αμέτρητες σκάλες και πλέον να αποτελούν το #1 στον τομέα τους. Τι παραπάνω έχουν από εσένα; Τι βήματα έκαναν προς την επιτυχία; Πώς κατάφεραν όλα αυτά που κατάφεραν; Εάν είσαι τόσο τυχερός/ή ώστε να συναναστρέφεσαι με τέτοιους ανθρώπους, είτε από τη δουλειά σου είτε από τον κοινωνικό σου περίγυρο, συζήτησε μαζί τους και ζήτησε συμβουλές για το πώς να γίνεις καλύτερος/η ή να ακολουθήσεις τις συνταγές τους για την επιτυχία.
#5 Ποτέ να μη φοβάσαι να παίρνεις πρωτοβουλίες
Ο φόβος στα επαγγελματικά κατά βάση έχει αρνητικό πρόσημο. Όταν φοβάσαι και διστάζεις να πάρεις μία πρωτοβουλία ή μία απόφαση, τότε κατά πάσα πιθανότητα μένεις πίσω επαγγελματικά και δε θα μάθεις ποτέ τι θα συνέβαινε αν τελικά τολμούσες να κάνεις το επόμενο βήμα. Θα μένεις πάντα με την απορία και το απωθημένο του «Κι αν προχωρούσα, τι θα συνέβαινε;» και θα το μετανιώνεις. Στην τελική, ποιο είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί; Στις πλείστες των περιπτώσεων, φοβόμαστε πράγματα που βάζουμε εμείς οι ίδιοι με το μυαλό μας και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το θάρρος και το θράσος πρέπει να είναι οι σύμμαχοί σου.
