Ξεκινάς νέο εξάμηνο με αισιοδοξία και attitude «ήρθε η στιγμή μου να λάμψω» και εμφανίζονται κάτι τέτοιες περιπτώσεις να σου υπενθυμίσουν πού βρίσκεσαι… Πολλά βήματα μακριά από το πτυχίο δηλαδή, το οποίο στην καλύτερη περίπτωση ευελπιστείς να το πάρεις πριν πατήσεις τα πρώτα άντα, μέχρι που πέφτεις πάνω σε 12χρονο… φοιτητή που ράβεται ήδη, και καταλαβαίνεις ότι οι στόχοι σου μόνο ρεαλιστικοί δεν είναι.
Ωστόσο, πρέπει να αποδεχτούμε και εμείς και οι γύρω μας που μας ρωτούν σε κάθε ευκαιρία πότε σκοπεύουμε να τελειώσουμε τη σχολή, ότι δε γεννιούνται όλοι ιδιοφυΐες. Όπως δε ζητάς από ένα τέτοιο άτομο να μην κατανοεί τα πάντα τόσο εύκολα, έτσι δε γίνεται να ζητάς από εμάς να γίνουμε σφουγγάρια της γνώσης. Πολύ απλά, δε γίνεται.
Δε γεννηθήκαμε όλοι Caleb, δυστυχώς, κι αυτό συχνά μας κοστίζει. Κυρίως γιατί από τα 12 του κιόλας, έχει καταφέρει να μπει σε κολέγιο και συγκεκριμένα στο Chattahoochee Technical College και σε δύο χρόνια σκοπεύει να κρατάει ήδη στα χέρια του το πτυχίο του πάνω στην Αεροδιαστημική Μηχανική. Εμείς στα 12 μας θυμάμαι μετατρέπαμε τα χέρια μας σε βεντάλιες χρωμάτων με τις κηρομπογιές.
Η μικρή αυτή ιδιοφυΐα βέβαια, μη θέλοντας να μας πληγώσει παραπάνω την καρδούλα, δηλώνει:
Δεν είμαι τόσο έξυπνος. Απλώς κατανοώ τις πληροφορίες πιο γρήγορα. Οπότε, αν μάθω πιο γρήγορα, τότε θα βρεθώ πιο μπροστά γρηγορότερα.
Η διαφορετικότητά του αυτή προφανώς δεν εκδηλώθηκε ξαφνικά στη συγκεκριμένη ηλικία. Όπως ειπώθηκε στο CBS News, ο Caleb όντας μόλις 9 μηνών είχε ήδη μάθει τη νοηματική γλώσσα, λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε το διάβασμα, ενώ γύρω στα 2 του χρόνια μπορούσε να λύνει μαθηματικά προβλήματα.
Στα 3 του φυσικά, εντάχθηκε στη MENSA, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για άτομα που σημειώνουν υψηλό δείκτη νοημοσύνης, το οποίο τους κατατάσσει στο ανώτερο 2% του ανθρώπινου πληθυσμού.
Μαντέψτε ποιοι δεν είναι ανάμεσά τους…
Ο ίδιος μιλώντας για την πρώτη του εμπειρία στο σχολείο, είπε: «Έχω μια ξεκάθαρη ανάμνηση απ’ όταν πήγαινα στην πρώτη δημοτικού και οι πάντες ήταν πολύ ψηλότεροι από μένα, επειδή, ξέρεις, ήμουν 2. Ίσα που μπορούσα να περπατήσω!»
Οι γονείς του από την άλλη, παραδέχονται πως είχαν καταλάβει από νωρίς ότι κάτι ξεχωριστό παίζει με το παιδί τους, ιδιαίτερα όταν ήρθαν σε επαφή με άλλους γονείς και παιδιά. Ελπίζουν επίσης, το παράδειγμά τους να αποτελέσει την αρχή ανάδειξης κι άλλων παρόμοιων περιπτώσεων Αφροαμερικανών παιδιών, με τη μητέρα να δηλώνει πως «οι άνθρωποι έχουν μια αρνητική άποψη σε ό,τι αφορά τα Αφροαμερικάνικα αγόρια» και συμπλήρωσε λέγοντας πως «Υπάρχουν πολλοί Calebs εκεί έξω».
Και παρότι ο δικός τους Caleb βρίσκεται στο δεύτερο έτος των σπουδών του, ο ίδιος και η οικογένειά του κοιτούν ήδη την επόμενη κίνηση που είναι το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια ή το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), με την ελπίδα να δουλέψει κάποια στιγμή για τον Elon Musk.
Καλή επιτυχία ευχόμαστε κι ας μας πόνεσε λιγουλάκι αυτή η ιστορία.
