Είμαι σχεδόν βέβαιος πως κι εσύ που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή, αναπολείς τα μαθητικά σου χρόνια. Τόσο αυτά του δημοτικού και του γυμνασίου, όσο κι εκείνα του λυκείου όπου πλέον ήσουν μεγαλύτερος και τα θυμάσαι πολύ καλύτερα και πιο παραστατικά.
Αν το δούμε πιο ψύχραιμα όμως, τα χρόνια που βιώνουμε σήμερα (ή από εδώ και πέρα αν είσαι πρωτοετής) είναι πολύ καλύτερα από εκείνα που προηγήθηκαν. Ναι, ήσουν πιο ανέμελος/η τότε, ναι, οι αναμνήσεις πάντα φέρνουν νοσταλγία, ναι, σαν τους πρώτους έρωτες δεν έχει αλλά …υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα που επιβεβαιώνουν την θεωρία μου:
1. Επιτέλους ασχολείσαι με κάτι που σου αρέσει. Όλα τα μαθήματα φαίνονται ενδιαφέροντα κι έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με αυτό που θέλεις να κάνεις στο μέλλον, επαγγελματικά. Αρκεί βέβαια, η επιλογή της σχολής να έγινε συνειδητά από μέρους σου, χωρίς να ακούσεις τις συμβουλές των γιαγιάδων, παππούδων, θείων, ξαδέρφων και λοιπών …
2. Παράλληλα όμως, υπάρχει χρόνος και για τα χόμπι σου. Πλέον, το 24ωρο σου δεν είναι σχολείο – φροντιστήριο – φαγητό – ύπνος. Οι ώρες των μαθημάτων μειώνονται, τα φροντιστήρια φεύγουν απ’ τη μέση και η ζωή σου αποκτά ξανά …χρώμα!
3. Πάνω απ’ όλα όμως, η φοιτητική ζωή σου δίνει απίστευτη ελευθερία κινήσεων σε σχέση με την αντίστοιχη μαθητική. Ακόμη κι αν βαριέσαι να πας σχολή μια μέρα βρε αδερφέ, δεν πας και ουδέν ζήτημα. Ούτε απουσίες, ούτε τίποτα. Με μέτρο όμως, έτσι;
4. Μπορείς πάντα να ψαχτείς για part-time δουλίτσα. Δεν ξέρω αν έχεις νιώσει ποτέ την αφόρητη επιθυμία να αγοράσεις κάτι που σ’ αρέσει τόσο πολύ, αργά ή γρήγορα θα σου χτυπήσει κι εσένα την πόρτα. Και τότε θα καταλάβεις…
5. Η πρόσβαση στη γνώση που προσφέρει το Πανεπιστήμιο, είναι ανεκτίμητη. Και φυσικά μη συγκρίσιμη με την αντίστοιχη του Λυκείου όπου το πρόγραμμα είναι λες και φορά παρωπίδες στους μαθητές.
6. Ακόμη και οι εξεταστικές και οι βαθμολογίες είναι πολύ καλύτερα δομημένες στο Πανεπιστήμιο.Δεν έχουν σαν στόχο να τρομοκρατήσουν και να αγχώσουν μέχρι θανάτου τους φοιτητές. Σίγουρα θα έχεις κοπεί σε κάποιο μάθημα (το σίγουρα το λέω για να νιώσω κι εγώ καλύτερα), ε δε νομίζω να χάλασε κι ο κόσμος…
7. Ο καφές και το κινητό όχι μόνο δεν απαγορεύονται στο αμφιθέατρο, αλλά …επιβάλλονται κιόλας!Εκεί που στο Λύκειο θα έτρωγες μια «Ω.Α» (τι θυμήθηκα τώρα), στο Πανεπιστήμιο μπορείς να ανοίξεις και laptop χωρίς να σου πει κανείς το παραμικρό. Αρκεί να είσαι αθόρυβος βεβαίως βεβαίως…
8. Το κυλικείο του Πανεπιστημίου, μοιάζει επιτέλους με …κυλικείο! Έχει καφέ, έχει μπισκότα, έχει πίτσα, έχει coca cola, milko, ακόμη και παγωτά. Με λίγα λόγια, έχει όλα εκείνα τα πράγματα που κουβαλούσαμε στις σχολικές μας τσάντες επειδή το κυλικείο του Λυκείου πουλούσε μόνο …τοστ.
9. Οι φοιτητές της εκάστοτε σχολής είναι τόσοι πολλοί, που είναι αδύνατο να δημιουργηθούν κλίκες.Θυμάστε φαντάζομαι τις «παρέες» που έκοβαν κι έραβαν στα σχολεία, μετατρέποντας πολλές φορές σε εφιάλτη τα πρωινά ορισμένων μαθητών. Τα αντίστοιχα φαινόμενα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ευτυχώς μειώνονται δραστικά.
10. Επιτέλους ΕΙΣΑΙ και ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ …μεγάλος! Θα σας πω το πιο απλό: ο φοιτητής ούτε πίνει, ούτε καπνίζει, ούτε κάνει σεξ για …την αλητεία και τη μαγκιά. Το κάνει επειδή το θέλει κι αυτό βγαίνει πολύ πιο φυσικά και «σωστά». Παραδείγματα βέβαια, μπορεί να δοθούν άπειρα. Απλά αυτά μου ήρθαν στο μυαλό πρώτα απ’ όλα.
