Μεγάλωσες και η μαμά σου είναι και θα είναι πάντα το καταφύγιό σου, το στήριγμά σου, το υπόδειγμά σου.
Όταν ήσουν μικρός, κάθε σας κουβέντα και ένας τσακωμός, κάθε απαίτησή της και μια σου αντίδραση. Παρακαλούσες κάθε βράδυ να μεγαλώσεις μέχρι να φύγεις μακριά από το σπίτι, για να μην ασχολείται μαζί σου. Πόσες φορές της είπες πως δε θέλεις να της μοιάσεις ποτέ; Την πλήγωσες τότε, αλλά τώρα δικαιώνεται, γιατί μπορεί να μη θέλεις να το παραδεχθείς, αλλά όσο μεγαλώνεις τόσο γίνεσαι ίδιος η μαμά σου. Και τώρα; Τώρα είσαι περήφανος, γιατί τώρα καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις πως είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος και πολλοί θα παρακαλούσαν να βρίσκονταν στη θέση σου…
Ναι, υπάρχουν στιγμές που δε θέλεις να το παραδεχθείς σε τρίτους, αλλά μέσα σου νιώθεις μια ευχαρίστηση κάθε φορά που σου λένε πως μοιάζεις στη μητέρα σου. Αν σε γνωρίσει κανείς στ’ αλήθεια και σε παρατηρήσει πραγματικά, θα διαπιστώσει πως έχεις τις εκφράσεις της, τον ήχο του γέλιου της, την έκφραση δυσαρέσκειας μεταξύ των ματιών σου σε κάθε δυσκολία, τα ζυγωματικά της, τον τρόπο που αρθρώνει τις λέξεις, τις ρυτίδες που σχηματίζονται γύρω από το στόμα της καθώς χαμογελάει.
Ακόμη και στα αρνητικά της, τείνεις να της μοιάσεις. Όταν θυμώνεις αντιδράς ακριβώς όπως εκείνη, φωνάζεις, πεισμώνεις κι αν δεν ηρεμήσεις, κανένας δε μπορεί να σου απευθύνει το λόγο. Βλέπεις; Όταν ήσουν μικρός, κατέκρινες τις εξάψεις θυμού της και τώρα είστε ίδιοι! Έπρεπε να έρθεις στη θέση της, να μεγαλώσεις για να καταλάβεις τους λόγους που αντιδρούσε έτσι.
Είναι δυναμική γυναίκα η μητέρα σου, δεν ξέρεις πόσα πέρασε για να φτάσει στο σημείο που είναι τώρα.
Απέτυχε, έκλαψε, αλλά έβαλε όλες τις δυνάμεις της και βγήκε νικήτρια στη ζωή. Και εσύ είσαι δυναμικός, δε συμβιβάζεσαι με τις αναποδιές της ζωής και θέλεις το καλύτερο για εσένα. Και της οφείλεις πολλά γι’ αυτό, αφού σου προσέφερε τόσα αγαθά, τόση στήριξη. Είναι δυνατή γυναίκα, γιατί την ταλαιπώρησες, την αμφισβήτησες, την έκανες να νιώσει κακιά μητέρα, αλλά συνέχισε να προσπαθεί και να πιστεύει σε σένα.
Γιατί αυτό που είσαι σε εκείνη το χρωστάς, να ξέρεις…
Της χρωστάς το ότι παρά την κακία της κοινωνίας μας, την προσπάθεια πολλών να γκρεμίσουν τα όνειρά σου, εσύ αποφάσισες πως δε θα αποτύχεις στη ζωή σου, γιατί ήξερες πως κι εκείνη το ίδιο θα έκανε, ή για την ακρίβεια, το ίδιο έκανε όταν ήταν στην ηλικία σου.
Είναι καλός άνθρωπος η μητέρα σου, μην την κρίνεις τόσο σκληρά. Και σ’ αυτό της έμοιασες, γιατί είσαι και εσύ καλός άνθρωπος και στεναχωριέσαι όταν βλέπεις άλλους να υποφέρουν! Γιατί δε θα σκεφτείς ποτέ τίποτα για κανέναν, όπως έκανε και εκείνη όταν προσπάθησαν να την υποτιμήσουν όσο μεγάλωνε, άνθρωποι που δεν άξιζαν. Θυμάσαι να σου λέει «να μη αφήσεις κανέναν να βγάλει τον κακό σου εαυτό», να προσπαθείς για το καλύτερο όλων. Κι οι άλλοι ας κάνουν ό,τι πιστεύουν. Σημασία έχει να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να διατηρείς τη συνείδησή σου καθαρή. Αυτή ήταν η δική της αρχή για τη ζωή και ήλπιζε να γίνει και δική σου.
Πόσες φορές έτρεξες για τους αγαπημένους σου φίλους; Πόσες φορές αψήφησες τη δική σου ψυχολογία και κούραση, γιατί εκείνοι δεν ήταν καλά; Αυτό δείχνει συμπόνια κι ανιδιοτέλεια. Ωστόσο, αναρωτήθηκες ποτέ, από ποιον οικειοποιήθηκες αυτά τα στοιχεία; Παρατήρησε καλύτερα τη μητέρα σου και θα καταλάβεις…
Αυτή η γυναίκα αγαπάει με ένταση και ανιδιοτέλεια, όπως ακριβώς κι εσύ. Είστε ίδιοι τελικά και όσο μεγαλώνεις, τόσο περισσότερο θα της μοιάζεις. Και να είσαι σίγουρος πως σε λίγα χρόνια, κάθε φορά που θα σου τονίζει κάποιος το πόσο μοιάζετε, θα νιώθεις περήφανος.
Σήμερα είναι η Γιορτή της Μητέρας. Μην ψάχνεις τι δώρο θα της πάρεις, της αρκεί η αγάπη σου και η αναγνώριση των όσων έχει κάνει για σένα. Να χαίρεσαι τη μαμά σου, να συνεχίσετε να ζείτε μαζί όμορφες εμπειρίες και να μην επιτρέπεις σε κανένα να μπαίνει ανάμεσά σας. Αγκάλιασε την και πες της πως είσαι πολύ περήφανος που της μοιάζεις. Αυτό θα ‘ναι το καλύτερο δώρο για εκείνη…
