Πάσχα! Η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου, πριν μπει το καλοκαίρι! Η ευκαιρία για ταξίδι στο χωριό! Γεύση από τσουρέκι στο στόμα, ήχοι από τσουγκρίσματα αυγών, άρωμα από λαμπάδες! Μόνιμες εικόνες στο μυαλό, κάθε χρόνο αυτήν την εποχή!
Απ’ αυτό φυσικά, δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι θρησκευτικές ταινίες!
Όταν ήμασταν μικροί, γινόταν αληθινός πανικός από αυτά τα έργα στην τηλεόραση, αφού παίζονταν όλη μέρα! Παμπάλαιες ή και σύγχρονες παραγωγές, γνωστές ή και άγνωστες ιστορίες, πιστές ή και πιο ελεύθερες μεταφορές, όλες ήταν στην ημερήσια διάταξη για να παρακολουθήσεις!
Και μπορεί η τηλεόραση πλέον να έχει καταποντιστεί οικονομικά, οπότε η ποικιλία του παρελθόντος δεν είναι η ίδια, αλλά και πάλι είμαστε βέβαιοι ότι το πρόγραμμα θα ‘χει αρκετό… ψωμί, αφού η διάθεση για ταινίες σχετικές με «Χριστούλη κι έτσι», είναι ανεβασμένη! Θυμάσαι πολλές απ’ όσες παίζονταν και δεν ξέρεις ποιες να ξαναδείς ή από πού να ξεκινήσεις; Όχι πια!
Σου παρουσιάζουμε μια λίστα από ταινίες – εγγύηση για τις ημέρες του Πάσχα, που θα σε βάλουν στο κατάλληλο κλίμα κατάνυξης!
Επτά κλασικά έργα (ένα για κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας), που δεν κοιτούν μόνο τη ζωή, τα πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου, αλλά εξερευνούν τη χριστιανοσύνη στο βαθύτερο νόημα της, δίνοντας μας πολλά πράγματα που πρέπει να σκεφτούμε, ειδικά σήμερα που ο φανατισμός βρίσκεται σε επικίνδυνα επίπεδα.
Ξεκίνα το μαραθώνιο, άσε το πνεύμα των ημερών να σε αγγίξει και δες σινεμά που θα σου θυμίσει ότι η ουσία που διδαχτήκαμε, είναι η ισότητα και η αγάπη, όχι ο διαχωρισμός και οι ταμπέλες…
#7 Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (Celui qui doit mourir, 1957)
Το “He Who Must Die” όπως κυκλοφόρησε διεθνώς, είναι ένα κλασικό γαλλικό φιλμ του Ζυλ Ντασέν, που αξίζει οπωσδήποτε να τσεκάρεις! Βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, οπου τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και θρησκευτικής αλληγορίας εξανεμίζονται και σε καλούν να τα ερμηνεύσεις όπως εσύ νομίζεις. Ήταν η πρώτη συνεργασία του σκηνοθέτη με τη Μελίνα Μερκούρη και όσα ακολούθησαν… είναι Ιστορία!
#6 Μπεν Χουρ (Ben Hur, 1959)
Στις παλαιότερες δεκαετίες, όταν οι υπερήρωες ηταν μόνο σκίτσα σε παιδικά περιοδικά και τα εφέ στο σινεμά δεν υπήρχαν ουσιαστικά, οι ιστορικές -χριστιανικές ταινίες ήταν «στανταράκι» του Χόλιγουντ για θεαματικές υπερπαραγωγές! Αυτή είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική και έθεσε τα πρότυπα του είδους, σε μια επική περιπέτεια 3μιση ωρών, με σκηνές δράσης που ακόμα μας αφήνουν έκθαμβους! Έκανε πάταγο σε εισπράξεις παγκοσμίως, πήρε 11 Όσκαρ και αποτέλεσε πηγή κλοπής έμπνευσης για το Μονομάχο.
#5 Ο Τελευταίος Πειρασμός (The Last Temptation of Christ, 1988)
Και πάλι Καζαντζάκης, αλλά αυτή τη φορά ήταν ο αληθινός χαμός! Με υψηλά στάνταρ παραγωγής και σκηνοθετημένο μαεστρικά απ’ το βαθιά θρησκευόμενο Μάρτιν Σκορσέζε, το φιλμ προκάλεσε εντάσεις όταν βγήκε (κλασικά, από αμόρφωτους χριστιανοταλιμπάν), αλλά παραμένει ίσως η πιο ανθρώπινη απεικόνιση του Ιησού, σε αντίθεση με τις συνήθεις «υπερδύναμες» εκδοχές! Εδώ είναι πιο πιστευτός, πιο μεστός και πιο προσιτός στα μάτια του θεατή, με τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Γουίλεμ Νταφόε να δίνει ίσως την πιο θαρραλέα ερμηνεία του.
#4 Ένας Προφήτης… Mα Τι Προφήτης! (Life of Brian, 1979)
Η αξεπέραστη σάτιρα των Monty Pythons, συνεχίζει να βλέπεται με… ευλάβεια σε κάθε δεκαετία και να μένει όσο φρέσκια και διαχρονική ήταν και στην πρώτη της προβολή. Με όχημα τον κακομοίρη Μπράιαν, που γεννιέται σ’ έναν σταύλο δίπλα από εκείνον του Ιησού και περνά όλη του τη ζωή κυνηγημένος επειδή θεωρείται Μεσσίας, οι αθεόφοβοι Βρετανοί κάνουν φύλλο και φτερό τα θρησκευτικά στερεότυπα, βρίσκοντας το αληθινό νόημα του Θεού και της ζωής, μέχρι το θρυλικό φινάλε – ύμνο στην απόλυτη αισιοδοξία!
#3 Ο Πρίγκιπας Της Αιγύπτου (The Prince of Egypt, 1998)
To έπος των 10 Εντολών που ανύψωσε την Dreamworks στη θέση του μεγάλου αντίπαλου της Disney-κής αυτοκρατορίας, παραμένει μέχρι σήμερα ένα ζεστό έδεσμα για τις αισθήσεις! Πανέμορφο, μεγαλειώδες, με χειροποίητο σκίτσο, υπέροχα τραγούδια και εφέ που ακόμα προκαλούν θαυμασμό, μετουσίωσε την ιστορία του Μωυσή πιο ονειρικά από ποτέ!
#2 Τα Πάθη Του Χριστού (The Passion Of The Christ, 2004)
Ο Μελ Γκίμπσον παραδίδει την πιο ρεαλιστική, πιο brutal και πιο τεντωμένη απεικόνιση του Θείου Δράματος, σε ένα εντυπωσιακό όσο κι αμφιλεγόμενο φιλμ (οι Εβραίοι θυμίζουν τους Ναζί στη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν»). Γυρισμένο στα αραμαϊκά/λατινικά/εβραϊκά, πνιγμένο στο αίμα και γεμάτο με τις αριστουργηματικές συνθέσεις του Τζον Ντέμπνεϊ, το φιλμ του Γκίμπσον σε κάνει να νιώθεις στο πετσί σου το μαρτύριο, ακόμα κι αν δεν πιστεύεις. Ό,τι κι αν πεις για ιδεολογικούς προσανατολισμούς, αυτή η ταινία έχει αρχ@*#α!
#1 Ο Ιησούς Από Τη Ναζαρέτ (Jesus of Nazareth, 1977)
Το ήξερες. Το ‘χεις χιλιοδεί και θα το ξαναδείς. Το κοροϊδεύεις που παίζεται κάθε χρόνο, αλλά ανυπομονείς να το ξαναπετύχεις στο ζάπινγκ. Δεν το παραδέχεσαι, αλλά το λατρεύεις. Ο Φράνκο Τζεφιρέλι κεντάει πίσω απ’ την κάμερα και παραδίδει ένα μεγαλούργημα, που εδώ και 40 χρόνια παραμένει η πιο αγαπημένη αναπαράσταση της ζωής του Θεανθρώπου. Πλάνα βγαλμένα από αγιογραφίες, καστ με αστέρες της εποχής (ή και μελλοντικούς), intro που ανατριχιάζει και παραγωγή στην εντέλεια, που κανείς δεν κατάφερε να επαναλάβει. Ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς των θρησκευτικών ταινιών.
