Έχουμε ακούσει για πολλούς ανθρώπους της Τέχνης, όπως ηθοποιούς και μουσικούς, οι οποίοι αντιμετώπιζαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα ναρκωτικά. Σπάνια όμως, ακούμε για εθισμούς των συγγραφέων. Ίσως επειδή αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το βιβλίο κι όχι ο συγγραφέας, σε αντίθεση με τον μουσικό και τον ηθοποιό. Αν όμως το βιβλίο του είναι αποτέλεσμα του εθισμού του αυτού; Μήπως να αρχίζαμε να δίνουμε μεγαλύτερη βάση;
Μερικά πολύ γνωστά μυθιστορήματα είναι πιθανό να οφείλουν την ύπαρξή τους στο γεγονός πως οι συγγραφείς τους, όπως οι παρακάτω, ήταν υπό την επήρεια των ναρκωτικών:
1. Στίβεν Κινγκ
Πολλές φορές όταν βλέπουμε ένα θρίλερ ή διαβάζουμε ένα βιβλίο τρόμου λέμε για πλάκα ότι ο εμπνευστής του σίγουρα κάτι είχε πάρει, δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η φαντασία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει και με το παραπάνω, αφού ο ίδιο ο Στέφεν Κινγκ δε δίστασε ποτέ να το παραδεχτεί. Ανέφερε μάλιστα πως έκανε χρήση κοκαΐνης για οχτώ ολόκληρα χρόνια (1978-1986) και πως μέσα σε αυτό το διάστημα έγραψε δέκα βιβλία, μεταξύ των οποίων και το «Αυτό».
2. Κεν Κέσυ
Το 1959 ο Κέσυ, όντας βοηθός ψυχιάτρου σε νοσοκομείο, είχε λάβει μέρος σε διάφορα πειράματα για την επιρροή του LSD. Αργότερα, το 1964, έφτιαξε την κοινότητα Merry Pranksters, μέσω της οποίας έγινε γνωστή η παραπάνω ουσία.
3. Ζαν Πωλ Σαρτρ
Η καθημερινότητα του Ζαν Πωλ Σαρτρ, σύμφωνα με την Άννι Κοέν Σολάλ η οποία έχει γράψει τη βιογραφία του, ήταν γεμάτη με φάρμακα, ναρκωτικά κι αλκοόλ. Ο συγγραφέας τελικά πέθανε σε ηλικία 74 ετών (όχι κι άσχημα για τέτοιο τρόπο ζωής).
4. Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι
Ο Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι είχε πολύ καλή σχέση με την κοκαΐνη. Τη σχέση αυτή μάλιστα, διευκόλυνε ιδιαίτερα και το γεγονός πως την εποχή εκείνη η χρήση του συγκεκριμένου ναρκωτικού ήταν απολύτως νόμιμη.
5. Τσαρλς Ντίκενς
Ο Τσαρλς Ντίκενς έζησε στη Βικτωριανή εποχή, όπου τα ναρκωτικά συνταγογραφούνταν ως αντικαταθλιπτικά. Ο ίδιος ήταν εθισμένος στις ουσίες, οι οποίες ευθύνονταν για την περίεργη συμπεριφορά του και τα οράματα που έβλεπε κατά καιρούς. Η «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» ίσως να ήταν ένα από αυτά.
6. Λιούις Κάρολ
Ο Λιούις Κάρολ έκανε μια θεραπεία η οποία απαιτούσε τη χρήση λαουντάνουμ (όπιο με αλκοόλ). Η παράδοξη ιστορία του πασίγνωστου βιβλίου «Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων» λέγεται πως οφείλεται σε αυτήν την θεραπεία.
7. Σίγκμουντ Φρόιντ
Ανάμεσα στις πολλές έρευνες του Φρόιντ βρέθηκε κι η κοκαΐνη. Ο γνωστός ψυχίατρος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη ουσία και για την επιρροή του στο άτομο. Μάλιστα άρχισε να τη συνταγογραφεί στους κοντινούς του ανθρώπους. Όταν όμως, το 1887, διαπιστώθηκε πως οι ιδιότητές της δεν ήταν και τόσο αθώες, ο Φρόιντ κατηγορήθηκε για προπαγάνδα υπέρ των ναρκωτικών, με τον ίδιο να φαίνεται να μετανιώνει και να προσπαθεί να απαλλαχθεί από τον εθισμό του.
8. Σαρλ Μπωτλαίρ
Ο Σαρλ Μπωτλαίρ ήταν μέλος της λέσχης του χασίς, όπου σύμφωνα με άλλα μέλη, έκανε δύο φορές χρήση χασίς για χάρη ενός πειράματος. Ακόμη ένας σύντομος εθισμός του στο όπιο, ήταν η αιτία να γράψει μια πολύ καλή περιγραφή για την επιρροή των ναρκωτικών στο σώμα των ανθρώπων, η οποία είχε τίτλο «Τεχνητοί παράδεισοι».
9. Οι σεναριογράφοι του παιδικού προγράμματος «Τελετάμπις»
Από ό,τι φαίνεται, σύμφωνα με τους παραγωγούς του BBC, ένα καλό παιδικό πρόγραμμα μπορεί να γραφεί μόνο υπό την επήρεια ναρκωτικών. Όπως παραδέχτηκε κι η πρώην υπάλληλος του γνωστού παιδικού προγράμματος «Τελετάμπις», μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου, ο παραγωγός κι ο παρουσιαστής της εκπομπής της προσέφεραν κοκαΐνη. Θεωρούσαν πως η συγκεκριμένη ουσία βοηθούσε στη δημιουργία ευφάνταστων επεισοδίων.
10. Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
Ο συγγραφέας μιλάει για την περιπέτεια του με τα ναρκωτικά, ή για την ακρίβεια με ένα συγκεκριμένο ναρκωτικό, τη μορφίνη, στο ομώνυμο βιβλίο του. Ο λόγος που ξεκίνησε να καταναλώνει το συγκεκριμένο ναρκωτικό, ήταν οι αβάσταχτοι πόνοι που του προκαλούσε η διφθερίτιδα, από την οποία έπασχε.
