cover photo
Το ελληνικό καλοκαίρι είναι αν μη τι άλλο ξεχωριστό. Δεν ξέρω ποιο είναι εκείνο το «συστατικό» που το κάνει τόσο μοναδικό, όμως σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζουν τόσο η κουλτούρα κι ο κόσμος, όσο και τα μαγευτικά τοπία που βρίσκονται εντός των συνόρων μας. Λίγα μέρη σ’ αυτόν εδώ τον πλανήτη μπορούν να συνδυάσουν θάλασσα και βουνό κι από πάνω να λάμπει ο υπέροχος και τζαναμπέτης ήλιος.
Γιατί κάνω τέτοια εισαγωγή; Μα φυσικά για να σας δείξω πως παρόλο που φέτος περάσαμε ένα περίεργο διάστημα, το ελληνικό καλοκαίρι είναι εδώ, ενωμένο, δυνατό και τα πράγματα που αγαπήσαμε από μικρά παιδιά σχετικά μ’ αυτό, δεν πρόκειται να αλλάξουν σε μεγάλο βαθμό.
Ο Έλληνας δε θα χάσει ποτέ την ευκαιρία για μπάνια στη θάλασσα, πόσο μάλλον ο Έλληνας φοιτητής. Ό,τι και να γίνει, ακόμα κι ένας τεράστιος μετεωρίτης να πέσει αύριο, οι παραλίες μας θα συνεχίσουν να είναι γεμάτες από πλήθος νεαρού κόσμου που θέλουν να φορτώσουν ό,τι κινείται και πίνουν φραπεδάκι στην αμμουδιά.
Συγκέντρωσα λοιπόν, κάποιους στάνταρ τύπους Ελλήνων φοιτητών που θα δείτε (και) το φετινό καλοκαίρι σε θάλασσες κι ακτές, να λιάζουν το κορμάκι τους. Πάρτε το αντηλιακό σας, την πετσέτα της Ντόρας της μικρής εξερευνήτριας, το μαγιό με τους ανανάδες κι ελάτε να βουτήξετε μαζί μου στο άγνωστο των παραθεριστικών πλαζ.
Οι ηλιοκαψαλισμένοι
Για κάποιο περίεργο λόγο, κάπου κοντά στο 2013 και μετά την εμφάνιση των Κόζα Μόστρα στην Eurovision με το κομμάτι τους «Alcohol is free», το μαύρισμα κάτω από τις ακτίνες του ήλιου έγινε μία must διαδικασία για κάθε λουόμενο. Ομολογώ πως δεν μπορώ να τους καταλάβω. Πέντε λεπτά να με αφήσεις χωρίς ίσκιο και μπορεί να πάθω παράκρουση, με τις μνήμες των παιδικών μου χρόνων απ’ όταν μου έπαιρναν το κολατσιό στο σχολείο να μου φαίνονται ακόμα νωπές. Θα δεις σίγουρα, λοιπόν, έναν ή μία ηλιοκαψαλισμένο/η, χωρίς ομπρέλα, με γυαλί ηλίου και τόνους λαδιού μαυρίσματος λες και είναι λυθρίνι έτοιμο για τηγάνισμα, να κοιτούν τριγύρω με ύφος «ξέρειςποιοςειμαιεγω;;;» για τους άντρες και «ειμαιπολυμουναρακαιτοξερω» για τις γυναίκες. Απαραίτητη στάση σώματος για ένα ομοιόμορφο μαύρισμα: Πάτρικ ο Αστερίας.
Οι διαβαστεροί
Έχω αναγνωρίσει ένα πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση. Όλο και περισσότεροι λουόμενοι τείνουν να φορτώνουν τη τσάντα τους πέρα από πετσέτες και με λογοτεχνικά βιβλία, για να δείξουν πόσο ξεχωριστοί και κουλτουρομπεμπέδες είναι. Κάντε λίγο εικόνα τύπο ή τύπισσα με περισπούδαστο ύφος να διαβάζει Χόρχε Μπουκάι, κι εσένα δίπλα, έπειτα από 4 κοκτέιλς, να έχεις γίνει σκουπίδι και να τραγουδάς Χρήστο Πάζη. Δεν κολλάνε αυτά τα δύο. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη νέα φάση των καιρών μας, όπου φοιτητές (και δε θα βγάλω την ουρά μου απ’ έξω) αρπάζουν την ευκαιρία και συνδυάζουν μπάνιο και διάβασμα για τη σχολή, διότι ως γνωστόν το να περάσεις πολλά μαθήματα δε θέλει κόπο, αλλά τρόπο. Ποιος κλείνειειειειειειε μάτι σε αδειανό κρεβάτιιιιιιιιιιιιιιιι;
Οι ρακετears
Πετάγονται όλο και περισσότερο στην αμμουδιά, σαν ένα τραγούδι του Βασίλη Καζούλη στο μυαλό σου λίγο πριν φύγεις για διακοπές. Οι επίδοξοι αθλητές ξυλορακέτας δε θα λείψουν ούτε τη φετινή σεζόν. Μιλάμε για ένα απαιτητικό άθλημα, το οποίο δεν παίζεται απ’ όλους και χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό. Αρχικά, ακριβό γυαλί, τόνους λαδιού μαυρίσματος, καγκουροκάπελο κάποιας κλαρινομάρκας φορεμένο ανάποδα και μία καλή ρακέτα, ώστε όταν την κρατάς να πετάγεται και να μοστράρεται σωστά ο τρικέφαλος. Να πούμε τη μαύρη αλήθεια μας, μέχρι πρότινος ρακέτες έπαιζαν αποκλειστικά άντρες, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν μπει και οι γυναίκες στο παιχνίδι. Βρήκανε ευκαιρία να κάνουν έξτρα μαύρισμα και αυτό δε χαλάει κανέναν μας. Μόνο μακριά από τους καφέδες μας!
Οι σελφοκόνταροι
Μια κατηγορία που πραγματικά έχει πονέσει άπαντες. Οι σελφοκόνταροι βρίσκονται ανάμεσά μας όσο κι αν προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτού μας πως δεν υπάρχουν. Βρίσκονται ακόμη και μέσα στις παρέες μας. Όταν αυτό το γαμημένο κοντάρι βγαίνει προς τα έξω, τότε το βλέμμα τρόμου ζωγραφίζεται στα μάτια μας. Ελάτε ρε παιδιά για μια φωτογραφία και μετά άλλη μία και μετά άλλες δέκα, γιατί δε συγχρονίζονται οι ομορφιές μας. Τράβα ρε και γ@μήσου. Τα νεύρα μου δεν είναι καλά, κανονίστε. Έχω έρθει στην παραλία για να πιω μπύρες μέχρι λιποθυμίας και να μπανίσω πωπουδάκια. Δε γουστάρω να βγάζω 200 φωτογραφίες για να δείξεις στους followers σου τι καλά που περνάμε στο Μάυρο Λιθάρι μπιτς. Στα @@ τους πώς περνάς και εσύ και οι φίλοι σου να πούμε.
Οι ζευγαρωμένοι
Τα ζευγαράκια της Αγίας Παρασκευής. Άντρες και γυναίκες περιμένανε το καλοκαίρι για να μας μοστράρουν τις σχέσεις τους και να μπορούν υπερήφανα να τις τρίβουν στις μουρίτσες μας τις όμορφες. Καλό θα ήταν σε αυτό το σημείο να σας ενημερώσω πως η παραλία δεν είναι μέρος για να γυρίσετε τη νέα σεζόν του Casting Couch. Δε μας λυπάστε καθόλου δηλαδή; Ξέρετε πόσο άσχημα μου έχει πάει η σεζόν σε αυτό το κομμάτι. Εντωμεταξύ, σε περίπτωση που δυσκολεύεσαι να τους εντοπίσεις, φοράνε ασορτί μαγιό, έχουν μαζί πάντα το σκύλο τους και κάποιοι φέρουν καγκουροσημάδια όπως μπλούζες και καπέλα που πάνω τους αναγράφονται γραφικά τύπου «King» και «Queen».
Οι ξεβιδωμένοι
Από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες που μπορείς να εντοπίσεις σε μία παραλία. Είναι πολύ συμπαθητικοί τύποι και τύπισσες. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο είναι τα κέφια τους. Μάλλον το ένα μπουκάλι βότκα που κατανάλωσαν την τελευταία ώρα, βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση. Στέκι τους αποτελεί το μπιτσόμπαρο της περιοχής, που αν για οποιοδήποτε λόγο είναι κλειστό, είναι αρκετό να τους ρίξει για τουλάχιστον μία εβδομάδα στα αντικαταθλιπτικά χάπια. Γι’ αυτούς το μπάνιο είναι ένα είδος ατελείωτης διασκέδασης. Εδώ δεν παίζουν βουτιές, πατητές και μακροβούτια, παρά μόνο Καρράς, Απέργης και λίγο από Τσαλίκη. Στις διακοπές τους θα σου πουν ότι πέρασαν γαμάτα, αλλά σίγουρα δε θα θυμούνται ούτε τις μισές από αυτές.
