Αν με ρωτήσει κάποιος, χροοόνια αργότερα, «τι έκανες περισσότερο το 2020;», θα γελάσω αρχικά και έπειτα θα απαντήσω δίχως ντροπή: «Μαραθώνιο στο Netflix». #sorrynotsorry
Όταν καλωσορίζαμε τη χρονιά αυτή με πολύ χαμόγελο, παρέα με οικογένεια και φίλους, πιστεύαμε ότι θα ήταν καλύτερη από την προηγούμενη κι αν μη τι άλλο, ελπίζαμε σε κάτι πιο αισιόδοξο. Θα μου πείτε, αυτό συμβαίνει κάθε φορά που μπαίνει νέος χρόνος, αλλά ναι, θέλαμε το 2020 να είναι μαγικό βρε αδερφέ, μιας και σηματοδοτούσε την αρχή μιας νέας δεκαετίας. Τελικά, φτάσαμε Δεκέμβρη μήνα και είμαστε παραπολυέτοιμοι να το διώξουμε, έστω και μόνοι μας στο σπίτι.
Που λέτε, η πρώτη καραντίνα άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, και εκεί που οι περισσότεροι εκμεταλλεύτηκαν τον άπλετο χρόνο που τους δόθηκε με παραγωγικό και ποιοτικό τρόπο – έφτιαξαν και ένα banana bread όσο να πείτε – εγώ αποφάσισα να τον αφιερώσω παρακολουθώντας παλιές σειρές που άφηνα στη μέση ή έβλεπα σπασμωδικά επεισόδια τα Σαββατοκύριακα στο Star, κάποτε. Don’t judge.
Και μιας που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλύτερα μετά την καραντίνα (ζήσαμε τουλάχιστον λίγο καλοκαίρι), το …δύσκολο έργο στέφθηκε με επιτυχία, για να φτάσω σήμερα να σας πω για 4 πλέον κλασικές σειρές που κατάφερα επιτέλους να ολοκληρώσω, οι οποίες είναι οι εξής:
#1 How I Met Your Mother
Είναι από αυτές τις αμερικάνικες σειρές που όλο και κάποιος έχει παρακολουθήσει στην παρέα. Προσωπικά, μέχρι πρότινος ανήκα στην κατηγορία εκείνων που έχουν δει κάποια επεισόδια κατά καιρούς, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε κατά διάνοια το 1/3 της σειράς. Οι 9 σεζόν δε βγαίνουν γρήγορα η αλήθεια είναι, όμως όσο προχωράς παρακάτω τόσο επιθυμείς διακαώς να φτάσεις στο μεγάλο φινάλε.
Το ‘HIMYM’ ολοκληρώθηκε το 2014, όπου ο Ted Mosby μετά από πολλά ραντεβού, γνωριμίες και ερωτικές απογοητεύσεις κατέληξε με τη μία και μοναδική. Το αγαπημένο παρεάκι, με στέκι τη MacLaren’s Pub, πέρασε πολλά μηνύματα για τη φιλία, τις σχέσεις, την οικογένεια και τα επαγγελματικά, με τα περισσότερα από τα οποία υπάρχει φοβερή ταύτιση μέχρι και σήμερα, εξού και μου άρεσε πάρα πολύ. Για την ακρίβεια, δεν ήξερα τι έχανα τόσο καιρό.
#2 SUITS
Μαζί με το φευγιό του Mike Ross και της Rachel Zane, αποχώρησα κι εγώ με την ξενέρα μου. Μία από τις πιο αγαπημένες μου σειρές, που πραγματικά δε θα ήθελα να τελειώσει ποτέ. Από τις συνολικά 9 σεζόν – με το φινάλε να έρχεται το 2019 – τις 7 θυμάμαι να τις βλέπω με πώρωση. Ο Harvey και η Donna άλλωστε, είναι όλο το ‘Suits’.
Οι δύο τελευταίοι κύκλοι ναι μεν είναι διαφορετικοί, αλλά έχουν αυτή την αίγλη με τις δικαστικές υποθέσεις και διαμάχες. Στο cast υπήρξαν οι απαιτούμενες προσθήκες και τολμώ να πω πως από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχε στον αέρα αυτή η απουσία του Mike Ross, αν και μαζί με τον Harvey ήταν ένα από τα καλύτερα δίδυμα ομολογουμένως. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι η σειρά εξελίσσεται με το ίδιο ενδιαφέρον, πράγμα που με έκανε να σκεφτώ ότι ήταν λάθος να τη σταματήσω. Επίσης, έχει κορυφαίες κομματάρες να πλαισιώνουν τα επεισόδιά της!
#3 Gilmore Girls
Την «Οικογένεια Γκίλμορ» τη γνώριζα η αλήθεια είναι, ενώ στο πολύ μακρινό παρελθόν είχα δει και κάποια επεισόδια – κι αυτά μισά – στην τηλεόραση. Ε, δεν ήξερα τι έχανα, πραγματικά. Είναι από τις καλύτερες σειρές που είδα το 2020 κι ας έχει ολοκληρωθεί το 2007. Βέβαια, το 2016 επέστρεψε με reboot στο Netflix, αφού η Amy Sherman-Palladino κατάφερε να συγκεντρώσει όλο το cast, για το ‘A Year in the Life’. Καμία σχέση, όμως, με τις 7 σεζόν.
Η παραμυθένια κωμόπολη, Stars Hollow, είναι το μέρος που διαδραματίζεται μια υπέροχη ιστορία της Lorelai και Rory Gilmore. Μητέρα και κόρη γίνονται οι καλύτερες φίλες και βιώνουν μια καθημερινότητα με ευκολίες και δυσκολίες, με πολύ χιούμορ ωστόσο, εξού και η σειρά μπήκε στη λίστα με τις πιο επιτυχημένες ever. Απολαυστικοί διάλογοι με σβελτάδα και ευφυέστατες ατάκες που σε κάνουν να μη βαριέσαι καθόλου παρακολουθώντας τα επεισόδια. Αλήθεια, πρέπει να τη δείτε.
#4 The Big Bang Theory
Πώς γίνεται, θα μου πείτε. Κι όμως, γίνεται. Το ‘Big Bang Theory’ όσες φορές σκεφτόμουν να το ξεκινήσω, άλλες τόσες του έδινα πανηγυρικό άκυρο. Οπότε το lockdown στάθηκε μοναδική ευκαιρία, γιατί πιστεύω ότι διαφορετικά δε θα το έβλεπα ποτέ. Πάλι καλά λοιπόν, γιατί η σειρά αποδείχθηκε τρο-με-ρή.
Καταρχάς, μιλάμε για μία ακόμα αμερικανική σειρά με 4 σπασικλάκια, που όμως αποδεικνύονται πολύ πιο cool, με προσωπικές ιδιοτροπίες, αρκετά ρεαλιστικές, που σε κάνουν να ταυτίζεσαι μαζί τους. Πατάει πάνω σε κλισέ, όπως το ότι ένας φλώρος δεν μπορεί να κάνει σχέση ή μια ξανθιά θεωρείται χαζή λόγω των μαλλιών της, και τα κάνει πραγματικά ξεκαρδιστικά. Απολαυστικές και οι 12 σεζόν.
ΥΓ1: Μακάρι να μη χρειαζόταν ποτέ η καραντίνα, προφανώς.
ΥΓ2: Τόσα βαρύγδουπα διαβάζετε κάθε μέρα, ορίστε και ένα χαλαρό κείμενο. Btw, εσείς είδατε σειρά πολλών σεζόν που όλο λέγατε ότι θα το κάνατε και τελικά δεν το καταφέρνατε ποτέ;
