Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιες είναι οι μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή μας; Μη βιαστείτε να δώσετε απάντηση. Σ’ αυτά τα θέματα πάντα παίρνουμε το χρόνο μας προτού εκφράσουμε τις σκέψεις μας. Καταλήξατε; Ωραία λοιπόν. Σίγουρα, οι απαντήσεις που θα λάμβανα υποθετικά σε μια τέτοια ερώτηση, είναι το σεξ και το φαγητό. Ειλικρινά, δεν μπορώ να σας κακίσω σε καμία περίπτωση. Το φαΐ και το σεξ είναι πράγματι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις στη ζωή μας. Είναι όμως οι κορυφαίες; Απόλαυση για παράδειγμα, είναι και το να βάζει η ομάδα σου γκολ στο 92 κι εσύ να πετάγεσαι σαν ελατήριο από τον καναπέ.
Όσο μεγαλώνουμε όμως, εκτός από τα παραπάνω, αρχίζουμε να εκτιμούμε κι άλλα πράγματα. Μετά την κρίσιμη ηλικία των 22, άρχισα να επιδιώκω να κοιμάμαι περισσότερο. Δεν ξέρω για ποιο λόγο συνέβη αυτό. Μπορεί να ήταν επειδή ξεκίνησα να δουλεύω και να κουράζομαι λίγο παραπάνω απ’ ό,τι είχα συνηθίσει, αλλά γενικότερα άρχισα να τοποθετώ τον ύπνο πολύ ψηλότερα απ’ ό,τι έκανα μέχρι τότε.
Σήμερα λοιπόν, θα ήθελα να θίξω ένα θέμα που πιστεύω ταλαιπωρεί πολύ κοσμάκη. Θα αναφερθώ σ’ αυτούς τους τύπους της καθημερινότητάς μας που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας ξυπνήσουν όταν θέλουμε να κοιμηθούμε. Μάλιστα δε, όταν τους λέμε ότι θέλουμε να ξεκουραστούμε θα προσπαθήσουν να μας πείσουν πως πρέπει να σηκωθούμε και να αποχωριστούμε το κρεβάτι μας γιατί θα «χάσουμε την μέρα». Το νου σας και κρυφτείτε, διότι σήμερα βρεθήκατε στο στόχαστρο φίλες και φίλοι…
Με τους ρυθμούς που έχουν κυριαρχήσει στις ζωές μας, όλοι περιμένουμε ένα Σαββατοκύριακο να ξεσκάσουμε και να περάσουμε μερικές στιγμές χαλάρωσης. Οι φοιτητές από τη συνεχόμενη προσπάθεια που καταβάλλουν στη σχολή τους και οι λίγο μεγαλύτεροι, σαν εμένα, από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας στη δουλειά. Ξέρετε πώς βλέπουμε το κρεβάτι όσοι ανήκουμε σ’ αυτές τις δύο κατηγορίες νέων; Σαν ένα ναό κατάνυξης που έχεις πάει για να χαλαρώσεις και να τα βρεις με τον εσωτερικό σου κόσμο. Καλύτερος ψυχολόγος από το μαξιλάρι σου και το στρώμα το ανατομικό που σου πήρε η μάνα σου δώρο πριν 3 χρόνια, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει ποτέ. Το κρεβάτι μας είναι αυτό που ακούει και κάποιες φορές βιώνει τις πιο βρώμικες σκέψεις μας.
Εκεί λοιπόν που όλα μοιάζουν ειδυλλιακά, έχεις γλαρώσει, τα βλέφαρά σου βαραίνουν και είσαι έτοιμος να πας σε άλλη διάσταση, που λέει κι ο Βολάνης, τσααααακ εμφανίζεται ο μαλάκας. Ο μαλάκας μπορεί να πάρει πραγματικά πολλές μορφές, όπως έχουμε καταλάβει όλοι.
Το πιο σοβαρό πρόβλημα ας πούμε, το αντιμετωπίζουν όσοι τυχεροί (;) έχουν σχέση. Το Σαββατοκύριακο για το άλλο μας μισό, είναι η ευκαιρία να τα κάνουμε όλα. Να ξυπνήσουμε το Σάββατο από τα χαράματα και να πάμε εκδρομές, να υποδυθούμε την πολυάσχολη κι ευτυχισμένη αμερικάνικη οικογένεια, να τρέξουμε στα λιβάδια ερωτευμένοι ενώ παίζει σε λούπα το «Can’t take my eyes of you» και στο τέλος να σχηματίσουμε και μερικά αγγελάκια στο γρασίδι.
Οπότε την Κυριακή, σκέφτεσαι, θα έχει ύπνο. Ποτέ ύπνος την Κυριακή. Τηλέφωνα από τις 8 το πρωί μέχρι να ξυπνήσεις κι αν είσαι κάπως τυχερούλης και πέρασες το προηγούμενο βράδυ με τον/την σύντροφο σου στο κρεβάτι, ίσως να σε αφήσει να κοιμηθείς λιγάκι παραπάνω. Μέχρι τις δέκα δηλαδή, που θα ξεκινήσουν τα σκουντήγματα. Ρε αφήστε μας να κοιμηθούμε! Μετά θα θέλετε βόλτες στην εξοχή κι εμείς θα νυστάζουμε. Κι επειδή θα χασμουριόμαστε, πάλι θα γκρινιάζετε και φτου κι απ’ την αρχή. Κυριακή απόγευμα, τσακωμένοι για ακόμη μία φορά. Μετά θα παίρνετε κολλητούς και κολλητές και θα λέτε ότι δε σας καταλαβαίνουμε. Άδικο θα έχουμε, σοβαρά τώρα…
Το κείμενο θα μπορούσε να τελειώνει εδώ, αλλά πού τέτοια τύχη; Δεν είναι μόνο η σχέση μας που θα στήσει παγίδες για να μη λιώσουμε στον ύπνο κάθε φορά που βρίσκουμε την ευκαιρία να το κάνουμε. «Εχθρούς» συναντάμε ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. Κλασική μάνα, ρε φίλε. Το Σαββατοκύριακο θέλει οπωσδήποτε να καθαρίσει το σπίτι. Οκ, κανένα πρόβλημα μέχρι εδώ. Γιατί όμως ρε ‘συ, ανοίγεις τέρμα τα παντζούρια και τα παράθυρα; Μα «για να αεριστεί το σπίτι» φυσικά, ενημερώνεσαι ενώ βρίσκεσαι με την τσίμπλα στο μάτι, θυμωμένος και τυφλωμένος από τον ήλιο, μιας και το να ανοίξεις τα παντζούρια τέντα Ιούλιο μήνα, δεν είναι και το πιο έξυπνο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Με λίγα λόγια, άλλη μία Κυριακή που δεν κοιμήθηκες, αναγκασμένος να κοιτάξεις στα μάτια για ακόμη μία φορά τη μίζερη ζωή σου.
Για να είμαστε δίκαιοι όμως, δε γίνεται να μας φταίνε πάντα οι υπόλοιποι. Έχουμε κι εμείς τις ευθύνες μας και μάλιστα δεν είναι λίγες. Έχω βρεθεί αρκετές φορές σε παρέα κι έχω ακούσει από πολλούς να λένε πως πιέζονται να μην κοιμούνται το Σαββατοκύριακο, διότι θα χάσουν την υπόλοιπη μέρα. Αυτό στ’ αλήθεια είναι η μεγαλύτερη μαλάκια που έχω ακούσει στη ζωή μου. Δηλαδή να βάλουμε τον εαυτό μας σ’ ένα καθεστώς πίεσης χωρίς λόγο, ενώ οφείλουμε να είμαστε χαλαροί και να αποσυμπιεστούμε από την εβδομάδα που πέρασε. Αρκετές υποχρεώσεις είχαμε, γκόμενα δε βρήκαμε, ας ξυπνήσουμε και νωρίς το πρωί της Κυριακής να δέσει το γλυκό…
*Όπως καταλάβατε, το κείμενο είναι προσωπικά αφιερωμένο σε όλους αυτούς που με ξυπνούν τα Σαββατοκύριακα. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, να το θυμάστε!
