Το 4ο έτος, είναι μια πολύ ιδιαίτερη υπόθεση για εμάς τους φοιτητές. Από τη μία καλούμαστε να καλύψουμε κενά και «κομμένα» μαθήματα τριών χρόνων (γαμώ!) κι από την άλλη παλεύουμε να συνειδητοποιήσουμε πως η φοιτητική ζωή πλησιάζει στο τέλος της (γαμώ!) ενώ η πραγματική είναι προ των πυλών (γαμώ – γαμώ – γαμώ!!!). Κι όλα αυτά, τη στιγμή που οι γονείς μας δε σταματούν να χώνουν την μύτη τους σε οτιδήποτε έχει να κάνει με τις λέξεις «πτυχίο» κι «αποφοίτηση». Συνεπώς, τα κλασικά ψέματα των φοιτητών του τελευταίου έτους είναι το αναγκαίο κακό της όλης φάσης, για να καταφέρουμε να βγούμε σώοι από τη διαδικασία.
Παρακάτω, σκέφτηκα να παραθέσω μερικά από τα πλέον συνηθισμένα παραδείγματα τέτοιων ψεμάτων. Ειδικά όταν πρόκειται για φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από το πατρικό τους. Άλλωστε, είναι κοινό μυστικό πως όσο περισσότερο απέχουν οι γονείς, τόσο περισσότερο εμπλέκονται με την καθημερινότητά μας!
Στο θέμα μας:
1. «Όχι μαμά, δεν τρώω συνέχεια αηδίες απ’ έξω»
Τώρα με το διάβασμα, δεν υπάρχει χρόνος όχι για μαγειρική και υγιεινό lifestyle αλλά ούτε για …κατούρημα. Συνεπώς, η pizza, τα burgers και το σουβλάκι, μονοπωλούν το πεπτικό σου σύστημα. Όπως και οι 5-6 καφέδες ανά 24ωρο. Μπορείς να παραδεχτείς κάτι τέτοιο όμως; ΠΟΤΕ! Ούτε για πλάκα δηλαδή…
2. «Ναι μπαμπά, έχω κρατήσει χρήματα στην άκρη»
Χαχα! Το αστείο δεν είναι οτι απαντάς τέτοιο πράγμα χωρίς να σε πιάνει νευρικό γέλιο, αλλά το γεγονός πως ο πατέρας σου σε ρωτάει όντως, τέτοιο πράγμα. Και περιμένει και θετική απάντηση. Λες και τα λεφτά που περίσσευαν (ΑΝ κι ΟΠΟΤΕ) δεν είχες πού να τα χαλάσεις. Δεν περίμεναν τα σφηνάκια ξέρω ‘γω…
3. «Ναι μαμά, ξεκουράζομαι αρκετά τα βράδια»
Άσχετα αν έχεις να κοιμηθείς φυσιολογική ώρα εδώ και 2-3 εβδομάδες. Μία το διάβασμα, μία η έξοδος, μία τα sessions σειρών, μία κανένα καλό σεξ που προέκυψε… Πού ώρα για ύπνο δηλαδή; Και το μεσημεροαπόγευμα καλό είναι!
4. «Όχι μπαμπά, δε θα καθυστερήσω με το πτυχίο»
Ο μέσος όρος λήψης πτυχίου στην χώρα μας, είναι κάτι περισσότερο από τα 5 χρόνια. Συμβάλλει και το σύστημα των ΑΕΙ/ΤΕΙ σε αυτό, που δεν πιέζει τους σπουδαστές όπως συμβαίνει σε άλλα κράτη της Ευρώπης κι όχι μόνο. Κι όμως, ΟΛΟΙ οι φοιτητές του 4ου έτους, υπόσχονται πτυχίο στους γονείς τους με το πέρας αυτού. Οκ…
5. «Όχι μαμά, δε σκέφτομαι το εξωτερικό»
Κι άντε οτι λες στη μητέρα σου την αλήθεια και της αποκαλύπτεις τις σκέψεις σου για συνέχεια της ζωής σου σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Έστω για την απόκτηση του μεταπτυχιακού. Τι πετυχαίνεις μ’ αυτόν τον τρόπο; Γκρίνια …25 ώρες το 24ωρο, κλάματα και υστερικές αντιδράσεις για τη «μανούλα που θα μείνει μόνη» και τίποτα ξεματιάσματα από τη θεία και τη γιαγιά από το χωριό, γιατί έχουν καταλάβει το μυαλό σου τα σατανικά τα πνεύματα. Άσ’ το καλύτερα, αυτά τα χαρτιά τα βάζουμε στο τραπέζι λίγο πριν …την τελευταία παρτίδα!
6. «Ναι μπαμπά, δίνω ιδιαίτερη βάση στον Μ.Ο»
Ακόμα χειρότερη υπόσχεση από το πτυχίο. Δε φτάνει που δεν έχεις εξασφαλίσει το χαρτί για αρχή, το τάζεις και με υψηλό Μέσο Όρο. Λίγο έλεος!
7. «Όχι μαμά, δεν ξέρω πότε παίρνει πτυχίο ο/η __»
Κλασική απορία Ελληνίδας μάνας. «Έμαθες πότε παίρνει πτυχίο ο γιος της Καίτης από τον πρώτο; Κάτι άκουσα για Ιούλιο». Ναι πώς, κάτι άκουσε! Όχι οτι έχει ρωτήσει και τους τοίχους. Προφανώς η απάντηση σου είναι ΔΞ/ΔΑ! Ποιος αντέχει …μητρικές ζήλιες, όταν έχει όλα αυτά στο κεφάλι του;
8. «Ναι μπαμπά, έχω ήδη στείλει βιογραφικό σε 15 εταιρείες»
Μετάφραση: «Ναι μπαμπά, έβλεπα Suits ολόκληρο το ΣΚ και πείστηκα πως σε μια τέτοια εταιρεία θέλω να δουλέψω στη ζωή μου. Απλά δεν μπορώ να βρω κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα. Το ψάχνω ωστόσο».
Λεπτομέρεια: Τι κι δεν έχεις πτυχίο Νομικής; Ούτε ο Μάικ είχε και είδες πού έφτασε…
Bonus: «Μια χαρά είμαι!»
Και θα κλείσουμε με το χειρότερο όλων. Δε φτάνει που έχεις τα άγχη σου για τη λήψη πτυχίου σε εύλογο χρονικό διάστημα, δε φτάνει που αναγκάζεσαι να καταφεύγεις ΚΑΙ εσύ στα …ψέματα των φοιτητών για να κρατήσεις τους γονείς σου όσο το δυνατόν σε απόσταση από την …μουρμούρα, οι ίδιοι άνθρωποι έχουν απαίτηση να είσαι πάντοτε χαρούμενος και χαμογελαστός στο τηλέφωνο ή όταν τους βλέπεις από κοντά. Και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο δηλαδή!
