ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ

10+1 πράγματα που θα καταλάβεις μόνο αν είσαι το μεσαίο παιδί στην οικογένεια!

Γιατί το παιδί-σάντουιτς είναι πάντα ο καλύτερος πελάτης του ψυχολόγου.

Γεωργία Σιμιτζή

18 Απριλίου, 2022

Middle children ενωθείτε, αυτή είναι η στιγμή μας να πάρουμε την προσοχή που μας αξίζει!

Δε λέω, το να έχεις αδέρφια έχει σίγουρα τα θετικά του, ωστόσο όταν βρίσκεσαι στη μέση, τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο ρόδινα. Μ’ ένα μεγαλύτερο παιδί να ηγείται και ένα μικρότερο να κλέβει την παράσταση, εσύ απλά υπάρχεις κάπου εκεί ανάμεσα προσπαθώντας να κάνεις αισθητή την παρουσία σου. Τις περισσότερες φορές χωρίς επιτυχία. Κοινώς, σ’ έχουν χεσμ@νο.

Πέρα από την πλάκα, τα κλισέ που λένε για όσους γεννήθηκαν «στη μέση», ισχύουν τόσο πολύ! Είναι ταυτόχρονα μικρότεροι αλλά και μεγαλύτεροι και συχνά καταλήγουν να επισκιάζονται από τα άλλα δύο αδέρφια. Sad but true.

Όπως καταλαβαίνεις είμαι κι εγώ μέλος μιας τρίτεκνης οικογένειας και πιο συγκεκριμένα το ξεχασμ… εε μεσαίο παιδί (obviously). Έτσι λοιπόν ετοίμασα μία λίστα με εκείνα τα πράγματα που μόνο εμείς τα «παιδιά σάντουιτς» έχουμε βιώσει στο πετσί μας:

#1 Τα επιτεύγματά σου δεν είναι ποτέ αρκετά  

Σε κάθε συζήτηση, θ’ ακούσεις τους γονείς σου να παινεύουν πρώτα τ@ μεγάλ@ αδερφ@ για αρκετή ώρα (καμάρι τους βλέπεις) και μετά θα πιάσουν μια αστεία ιστορία για το μικρό της οικογένειας. That’s it. Για σένα ούτε κουβέντα. Και δεν ξέρω τι είναι πιο ανησυχητικό: που οι γονείς σου ξέχασαν ένα παιδί ή που κανείς δεν ρώτησε για εσένα; Ακόμα κι όταν πάρεις το πτυχίο σου, ο ενθουσιασμός θα είναι μικρότερος από το ότι ο μεγάλος σου αδερφός κατάφερε να μαγειρέψει μόνος του. 

#2 Μοιράζεσαι κυριολεκτικά τα ΠΑΝΤΑ με τα αδέλφια σου

Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε, τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ’ αδέρφια μας… Μαντέψτε ποιοι όμως! Μα φυσικά οι μεσαίοι της παρέας. Αυτοί είναι που πρέπει να μοιράζονται τα πάντα. Από το δωμάτιο – γιατί ο/η μεγαλύτερος/η ως πρώτο παιδί έχει αυτομάτως κερδίσει το δικαίωμα της ιδιωτικότητας –  μέχρι τα ρούχα, τα παιχνίδια… ακόμα και το φαγητό! Μόνο εμείς ξέρουμε τι θα πει να τρώνε από τα πατατάκια σου άλλα δύο άτομα…

#3 Από μικρή ηλικία νιώθεις άνετα με τον εαυτό σου 

Στα καλά της φάσης, επειδή το βλέμμα της οικογένειας μόνο στραμμένο σε εσένα δεν είναι, δε χρειάζεται να ευχαριστήσεις κανέναν. Έτσι, μπορείς να βρεις τον εαυτό σου σχετικά νωρίς. Φτιάχνεις την προσωπικότητά σου, βρίσκεις το στυλ σου, νιώθεις άνετα με το ποιος είσαι.

#4 Αλλά όχι το ίδιο άνετα στη μεσαία θέση του αμαξιού

Τα οικογενειακά ταξίδια στην παιδική μας ηλικία ήταν ένας εφιάλτης. Ο λόγος; Η άθλια, άβολη, μεσαία θέση. Εξάλλου, ο/η μεγάλος/-η σου αδερφός/-ή ήταν πολύ μεγάλο/-η γι’ αυτήν, ενώ το μικρό σου αδερφάκι έπαιζε το γνωστό, δοκιμασμένο του χαρτί, το κλάμα, οπότε αναγκαζόσουν να συμβιβαστείς.

#5 Το να νικήσεις σε επιτραπέζιο παιχνίδι είναι σπάνιο φαινόμενο

Δεν πάει να πει ότι είσαι κακός παίκτης. Απλά κάθε φορά ο/η μεγάλος/-η σου αδερφός/-ή ξέρει πώς να κερδίζει και ο/η μικρός/ή παίρνει τον ρόλο «κακομαθημένο που δεν ξέρει να χάνει», μόνο και μόνο για να τον/την αφήσεις να νικήσει. Κάτι παρόμοιο με τη φάση στο αυτοκίνητο. Φταις εσύ μετά που το μυαλό σου πάει στην κλεψιά μήπως καταφέρεις και πάρεις καμιά νίκη;

#6 Και εννοείται ποτέ δεν ξεκινάς πρώτος στα παιχνίδια

Μιλώντας για παιχνίδια, ποτέ δεν είναι η σειρά σου να παίξεις πρώτος. Ο κανόνας «ξεκινάει ο μικρότερος ή ο μεγαλύτερος» είναι άχρηστος για εσένα. Μια αδικία από μόνο του.

#7 Σε μπερδεύουν και με τα δυο σου αδέρφια, μεγαλύτερο ΚΑΙ μικρότερο

Well, that hurts. Είμαι το μόνο κορίτσι στην οικογένεια και δεν είναι λίγες οι φορές που συγγενείς και φίλοι με έχουν φωνάξει Βασίλη ή Ηλία. Οκ, αδέλφια είστε και μοιάζετε, αλλά πώς γίνεται να σε μπερδέψουν; Και πώς γίνεται να μπερδεύουν πάντα εσένα; Τόσο απαρατήρητ@ πια; 

#8 Το να πας κάπου χωρίς κάποιο από τα αδέρφια σου δεν έπαιζε σαν σενάριο

Όταν ήσουν μικρ@, υπήρχαν δύο προϋποθέσεις για να βγεις από το σπίτι: είτε να πας μαζί με τ@ μεγαλύτερ@ αδελφ@ και την παρέα τ@, «για να σε προσέχει» είτε να πάρεις μαζί σου τ@ μικρότερ@ «για να τ@ προσέχεις». Προς όλους τους γονείς εκεί έξω: Σας έχει περάσει από το μυαλό ότι ίσως, λέω τώρα ίσως, το μεσαίο παιδί έχει δικούς του φίλους και παρέες;! Ευχαριστώ.

#9 Σπάνια κερδίζεις κάποιον τσακωμό

Δεν έχεις κι άλλη επιλογή, αφού ήσουν ο/η μόνος/-η που οι γονείς σου σου έμαθαν να σέβεσαι τα αδέρφια σου. Και χίλια δίκια να έχεις, οι ύπουλοι τρόποι των άλλων δύο θα σε κατασπαράξουν. Και το χειρότερο, οι γονείς θα πάρουν το μέρος τους!

#10 Ειρηνοποιός η ειδικότητά σου

Κι αφού δε μπορείς να νικήσεις καμία μάχη, είσαι αυτός που τις λύνει. Είσαι ειδικός στο να ελαφραίνεις το κλίμα και να χαμηλώνεις τους τόνους. Τουλάχιστον δεν καταλήγεις εσύ με νεύρα τσατάλια. Τώρα που το σκέφτομαι, είμαστε γνωστοί για την ψυχραιμία μας εμείς οι μεσαίοι. 

+1 Μπορείς να τη σκαπουλάρεις εύκολα, αφού οι γονείς σου δε σου δίνουν τόσο μεγάλη σημασία 

Αυτή η έλλειψη προσοχής έχει και τα θετικά της. Τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι οι πράξεις σου δε θα φέρουν καμία απολύτως αντίδραση, τότε θα αφήσεις την τρελή σου πλευρά να βγει στην επιφάνεια.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι δε θα άλλαζα τη σειρά γέννησης μου για κανέναν λόγο. Ναι οκ, μπορεί να νιώθουμε κάπως παραμελημένοι, αλλά στο πέρασμα του χρόνου, οι σχέσεις με τα αδέρφια μας γίνονται όλο και καλύτερες και δε θα μπορούσες να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτά και όσα έχετε περάσει!

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET