ΓΝΩΜΟΥΛΑ

2022 και ακόμα οι γυναίκες «πρέπει» να αποφεύγουν αυτά τα πράγματα για την ασφάλειά τους!

Γράφει η Στέλα Τσάναϊ Βαρεθήκαμε να προσέχουμε την κάθε μας κίνηση, ακόμα και στα πιο καθημερινά πράγματα, όταν κάποιοι το μόνο που πρέπει να μάθουν είναι ο σεβασμός!

Στέλα Τσάναϊ

18 Ιανουαρίου, 2022

Ιανουάριος, ο πρώτος μήνας του χρόνου. Ενός νέου χρόνου, γεμάτου ελπίδα, για να αποδειχθεί καλύτερος από τον προηγούμενο. Μόνο που η ελπίδα αυτή χάθηκε γρήγορα όταν διάβασα ότι για μία κοπέλα το 2022 δεν μπήκε με αισιοδοξία, αλλά με έναν βιασμό. Όταν άκουσα τη φράση «Τι γύρευε στο πάρτυ; Δεν ήξερε τι την περίμενε;».

Μιλάω για την 24χρονη από τη Θεσσαλονίκη, που την παραμονή της Πρωτοχρονιάς νάρκωσαν και βίασαν 3 επιφανείς επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, αφού είχε παραστεί σε πάρτι που είχε διοργανωθεί σε σουίτα ξενοδοχείου. Οι λεπτομέρειες για το πώς και γιατί βρέθηκε εκεί δεν έχουν σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι γιατί το «όχι» δε φτάνει στ’ αυτιά μερικών. Ή γιατί δεν αφήνουν καν το περιθώριο να ειπωθεί!

Παρόλο που είμαστε στο 2022, οι γυναίκες ακόμα παλεύουμε καθημερινά για τα δικαιώματά μας, την ασφάλειά μας, την αξιοπρέπεια και τη θέση μας. Για τα αυτονόητα. Ζούμε με περιορισμούς εξαιτίας του φύλου μας και της κοινωνικής αντιμετώπισης και σε καμία περίπτωση δεν απολαμβάνουμε την ίδια άνεση με έναν άντρα. Ακόμα και υποσυνείδητα, γνωρίζουμε ότι κάποια πράγματα δε μας παίρνει να τα κάνουμε. Όχι γιατί δε θέλουμε ή γιατί όντως δεν πρέπει, αλλά γιατί προτιμάμε την ασφάλειά μας. Η οποία ακόμα δεν είναι αδιαμφισβήτητη…

Σε έναν ιδανικό – ή μήπως κανονικό; – κόσμο, ο ένας θα όφειλε να σέβεται τον άλλον και να προστατεύει τις ελευθερίες του, όχι να τον ναρκώνει για να τις καταπατήσει. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο κόσμος είναι μακριά και μέχρι να τον φτάσουμε πρέπει να προστατεύουμε τον εαυτό μας.

Βαρεθήκαμε πια, αλλά καλούμαστε να το κάνουμε, ακόμα και στα πιο απλά πράγματα, όπως επιστρέφοντας από μία βόλτα. 

Κάν’ το λίγο εικόνα: Είσαι κοπέλα, κάπου στις 11 το βράδυ, γυρνάς από το σπίτι της φίλης σου και πρέπει να περάσεις από εκείνο το σκοτεινό δρομάκι για να φτάσεις στο δικό σου.

Κλειδιά ανάμεσα στα δάχτυλα
Τηλέφωνο τη φίλη για να μιλάς και να μην είσαι εντελώς μόνη
Γρήγορο βάδισμα
Σπρέι ή λακ στο τσαντάκι σου
Κοιτάς παντού γύρω σου
Τρέμουλο και φόβος

Η αλήθεια είναι ότι όσο προετοίμαζα αυτό το άρθρο δυσκολεύτηκα να βρω τι θα γράψω. Όχι επειδή δεν είχα τι, αλλά επειδή όλες αυτές οι μικρές συνήθειες λόγω φόβου είναι τόσο ριζωμένες μέσα μας, που δεν μπορούσα να τις ξεχωρίσω από το φυσιολογικό. Κάπου εκεί αναρωτήθηκα για άλλη μία φορά, γιατί πρέπει να προσέχουμε την παραμικρή μας κίνηση, τι θα φορέσουμε ή πού θα πάμε, και να μη μάθουν οι άντρες ένα βασικό πράγμα: το σεβασμό;

Πάμε να δούμε λοιπόν μερικά απλά και καθημερινά πράγματα για τα οποία εμείς οι γυναίκες έχουμε πάντα δεύτερες σκέψεις, ή πολλές φορές αποφεύγουμε να τα κάνουμε, γιατί μπορούν να μας στοιχίσουν την αυτονομία ή ακόμα και τη ζωή:

#1 Να κυκλοφορείς μόνη σου τη νύχτα

Όταν η ώρα είναι λίγο περασμένη, ξεκινάς τις κλήσεις σε συγγενείς και φίλους και ρωτάς αν υπάρχει κάποιος εύκαιρος να σε μεταφέρει, γιατί το να βγεις εκεί έξω μόνη σου μοιάζει με αυτοθυσία στα χέρια των επίδοξων κακοποιητών σου. Στη χειρότερη, προτιμάς να κοιμηθείς στο σπίτι φίλ@ που μένει κοντά, παρά να πάρεις το ρίσκο. Και μόνο ο φόβος και το άγχος που θα νιώσεις μέχρι να φτάσεις στην πόρτα σου, είναι αρκετά για να μην κλείσει καλά η μέρα σου.

#2 Να ταξιδέψεις μόνη σου ή με άλλη μία φίλη

Όσο και να λατρεύεις τα ταξίδια και θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου στο φουλ, όταν έρχεται η ώρα να μπεις στο μεταφορικό μέσο μόνη σου και να συναντήσεις την παρέα σου σε κάποιο ταξίδι, διστάζεις, γιατί δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Ακόμα και η μάνα μου έλεγε πολλές φορές «Καλά, μόνες σας θα πάτε στο νησί;» όταν επρόκειτο καθαρά για κοριτσοπαρέα. Την ίδια στιγμή, ο αδερφός μου είχε πάει για ελεύθερο κάμπινγκ με τον κολλητό του. Κατά τ’ άλλα όμως υπάρχει ισότητα και ο φεμινισμός στις μέρες μας είναι περιττός.

#3 Να πιεις στο πάρτι χωρίς να σκέφτεσαι ότι κάτι κακό θα σου συμβεί

Αν δεν είσαι με δικά σου άτομα που εμπιστεύεσαι και ξέρεις ότι θα έχουν το νου τους, τότε σκέφτεσαι 2 και 3 φορές να ξεδώσεις με απόλυτη ελευθερία. Αντί να χαίρεσαι ότι θα βγεις να διασκεδάσεις και θα αδειάσεις το κεφάλι σου από άγχη και υποχρεώσεις, εσύ πρέπει να προσέξεις ΚΑΙ ΕΚΕΙ πόσο θα πιεις, τι θα πιεις, ποιος θα σου δώσει το ποτό σου, γιατί τελικά ποτέ και πουθενά δεν μπορούμε να αφεθούμε πλήρως, όπως έχει κάθε άνθρωπος ανάγκη!

#4 Να φορέσεις ό,τι θέλεις

Απίθανο εκείνο το φόρεμα στη βιτρίνα, ε; Ναι, εκείνο το εφαρμοστό λέω, που είχες σκαλώσει να το κοιτάς. Αλλά να το πάρεις να το βάλεις πού; Αν έχεις αμάξι ή κάποιον να σε συνοδεύει it’s okay, σκέφτεσαι. Αλλά αν το βάλεις, ενώ θα μπεις στα μέσα ή θα περπατήσεις για λίγο έξω μόνη σου, τότε it’s a no no. I mean και μόνο τα βλέμματα που θα νιώσεις πάνω σου, θα σου προκαλέσουν αηδία. Έτσι καταλήγεις στο παλιό καλό σου τζιν.

#5 Να είσαι ευγενική με τους αγνώστους

Σε βοήθησε ο περαστικός να κουβαλήσεις τα ψώνια μέχρι το αμάξι. Παρόλο που θα ήθελες να τον ευχαριστήσεις για την πολύ καλή του κίνηση, αρχίζεις και τον κοιτάς καχύποπτα. «Τι να θέλει;», «Κι αν του δείξω πόσο τον ευχαριστώ, σίγουρα θα το παρεξηγήσει», «Τι φάση τώρα αυτός;». Οπότε αρκείσαι σε ένα απλό χαμόγελο και ένα λακωνικό ευχαριστώ. Κι ας σε περνάνε για ξινή! Που μας περνάνε… 

#6 Να μπεις μόνη σε ταξί

Αποφεύγεις το ταξί όπως ο διάολος το λιβάνι. Μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις, ενώ ακόμα και τότε θα φροντίσεις να πάρεις τα μέτρα σου, βγάζοντας φωτογραφία τις πινακίδες. Ή αν καλέσεις το ταξί από την εφαρμογή, φροντίζεις να κοιτάξεις τα στοιχεία του οδηγού για παν ενδεχόμενο.

#7 Να περπατάς φορώντας ακουστικά και ακούγοντας μουσική

Το να βάλεις και τα δύο ακουστικά με τη μουσική δυνατά είναι σαν να αψηφάς τον «κίνδυνο» γύρω σου επίτηδες και να μπαίνεις στο στόμα του λύκου. Γιατί; Γιατί δεν έχεις τον πλήρη έλεγχο του τι συμβαίνει, αν κάποιος σε ακολουθεί ή αν σου μιλάει στο δρόμο. Οπότε δεν τα φοράς καθόλου ή μόνο το ένα για να είσαι alert και να μη σε πιάσουν απροετοίμαστη.

#8 Να ανοίξεις την πόρτα σε απρόσμενους επισκέπτες

Είσαι μόνη σου στο σπίτι και δεν περιμένεις κανέναν. Ξαφνικά ακούς κουδούνι. Κοιτάς θυροτηλέφωνο/ματάκι και βλέπεις έναν εντελώς άγνωστο τύπο. Την κάνεις με ελαφρά βηματάκια μη τυχόν και καταλάβει ότι είσαι μέσα και το παίζεις απούσα μέχρι να φύγει. Πρώτον, γιατί δε θες να του ανοίξεις κι αποδειχθεί κάνας περίεργος, και δεύτερον, επειδή μπορεί να καταλάβει ότι είσαι μόνη σου στο σπίτι και να σχεδιάσει την ανάλογη κίνησή του.

#9 Να δώσεις τα πραγματικά σου στοιχεία

Πόσες φορές σε έχει ρωτήσει κάποιος (πάνω στη συζήτηση και την κουβέντα) το όνομά σου, το τηλέφωνό σου ή από ποια περιοχή είσαι και αυτομάτως είπες το πρώτο ψέμα που σου ήρθε στο μυαλό; Και το αστείο ή μάλλον το δυστυχές της υπόθεσης είναι ότι και η κολλητή θα πιάσει αμέσως το νόημα και θα μπει στο κόλπο. Γιατί μεταξύ μας, αν ήξερε πραγματικό όνομα και περιοχή κατοικίας, άνετα θα μπορούσε να σε ψάξει και να σε βρει. Και το τελευταίο πράγμα που θέλεις είναι να είσαι η επόμενη είδηση στο δελτίο των 8.

#10 Να μιλήσεις ανοιχτά σ΄αυτόν που σ’ αρέσει

Αυτό κάπως συνδέεται με το προηγούμενο, ωστόσο πάει ένα βήμα παραπέρα. Πλέον δυσκολευόμαστε να ανοιχτούμε και να δείξουμε τον πραγματικό μας εαυτό στους νέους ανθρώπους που γνωρίζουμε. Η εμπιστοσύνη πια κατακτάται με μεγάλη δυσκολία. Γιατί δεν ξέρεις τι σόι άνθρωπος είναι αυτός που έχεις απέναντι σου. Γιατί όσο πιο πολύ δεθείς, τόσο πιο δύσκολα θα φύγεις από αυτό εάν «στραβώσει η φάση».

+1 Να μιλήσεις

Προφανώς και φοβόμαστε να μιλήσουμε. Αν πέσεις θύμα εκμετάλλευσης, παρενόχλησης, βιασμού, το πρώτο πράγμα που δε θα γίνει είναι να καταδικάσουν τον θύτη. Τι θα ακούσεις; «Τι γύρευες εκεί τέτοια ώρα;», «Δεν ήξερες πού πήγαινες;», «Μάνα δεν έχεις να σε μαζέψει;», «Μήπως φορούσες τίποτα προκλητικό;», «Γιατί πήγες διακοπές μόνη σου;».

Ωστόσο, η μόνη μας δύναμη είναι η φωνή μας. Όπως αποδεικνύεται και τα τελευταία χρόνια, για να έρθει η αλλαγή που τόσο θέλουμε ώστε κάποια στιγμή να μη χρειαστεί να «προσέχουμε» άλλο, πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας και όταν νιώσουμε έτοιμες, να μιλήσουμε. Υπάρχουν αυτοί που θα κλείσουν τα αυτιά τους ή θα αμφισβητήσουν τα λεγόμενά σου, αλλά οι περισσότεροι θα σε ακούσουν και θα φροντίσουν να σε βοηθήσουν!

Η βία εις βάρος των γυναικών δεν αφορά εμάς. Αφορά τους άντρες, γιατί αυτοί την προκαλούν. Δεν πρέπει να προσέχουμε εμείς τις κινήσεις μας, αλλά εκείνοι τις πράξεις τους. Δεν πρέπει να ζούμε εμείς με τις συνέπειες μένοντας σιωπηλές και με το ψυχικό τραύμα να μας βαραίνει, αλλά εκείνοι! 

Όσο επιμένουμε να μη μαθαίνουμε στα παιδιά που μεγαλώνουμε και τους γύρω μας ότι ο σεβασμός και η ασφάλεια δεν είναι θέμα φύλου αλλά ανθρώπινης ύπαρξης, τόσο εμείς θα ζούμε φοβισμένες και τρομοκρατημένες σε μία φαινομενικά ελεύθερη και ισότιμη κοινωνία. Ακόμα και μετά από την υπόθεση της Καρολάιν, της Ελένης, της Γαρυφαλλιάς και πολλών ακόμα γυναικών, εμείς ακόμα ζούμε σε μία διαφυλική χούντα. Μόνο η φωνή μας λοιπόν μπορεί να τη σπάσει.

Μέχρι να αλλάξουμε τα πράγματα όμως, ας μας προσέχουμε!

Γραμμή SOS: 15900
Κατάθεση Εμπειρίας: https://menowmetoo.gr/

OUR20s

ΓΝΩΜΟΥΛΑ

Υπολογισμοί που κάνουμε κι ας μην μας άρεσαν ποτέ τα μαθηματικά

hashtag

BEST_OF_THE_INTERNET