Κόλλημα… μια λέξη απλή, αλλά ταυτόχρονα και τόσο περίπλοκη που κρύβει μέσα της άπειρα ξενύχτια, έντονα συναισθήματα και πολλές φορές ή μάλλον σχεδόν όλες , ένα σκληρό τέλος.
Δεν μπορούν όλοι να έχουν κόλλημα ή ακόμη περισσότερο, να γίνουν όλοι κόλλημα κάποιου. Πρέπει να έχουν κάτι διαφορετικό, κάτι άπιαστο και ριψοκίνδυνο που εξιτάρει τον άλλον .
Και καθώς τα χρόνια περνούν, η παιδική ηλικία γίνεται εφηβική και κάπου εκεί είναι που ξεκινούν τα πρώτα και ίσως τα πιο «βαριά» κολλήματα. Ένα νεύμα, ένα βλέμμα και μια υποτυπώδης επαφή σε ελκύουν και σου μαγνητίζουν την σκέψη για μέρες, μήνες ακόμα και χρόνια. Πολλοί είναι αυτοί ωστόσο που με επιμονή και υπομονή, καταφέρνουν να τουμπάρουν το κόλλημα τους και να επιχειρήσουν μαζί του μία σχέση. Βέβαια, όπως είναι φυσικό, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες, ο χωρισμός είναι αναπόφευκτος, όμως τα συναισθήματα παραμένουν ακατάπαυστα.
Το κόλλημα συνεχίζει να είναι κόλλημα για πολύ καιρό, ακόμα και μετά τον χωρισμό. Στη συνέχεια, ανούσιες σχέσεις και αδιάφοροι άνθρωποι περνούν από τη ζωή σου, που παρόλα αυτά σε βοηθούν να ξεπεράσεις το κόλλημα σου και σταδιακά να το απομυθοποιήσεις. Συνειδητοποιείς ότι έχεις δώσει όλο σου το «είναι» και σε πολλές περιπτώσεις, το έχεις ξεπεράσει κιόλας. Καταλαβαίνεις πως για να μην έπιασαν τόπο όλα όσα προσπάθησες να κάνεις, μάλλον κάτι πήγαινε στραβά κι αν δεν πήγαινε τότε, σίγουρα θα πήγαινε στη συνέχεια . Εν τούτοις το ξεπερνάς και είσαι έτοιμος/η πλέον να ασχοληθείς με τον εαυτό σου σε πρώτη φάση κι έπειτα με όλους τους υπόλοιπους. Και φυσικά, κρατάς άμυνες γιατί φοβάσαι μήπως την πατήσεις ξανά και χειροτερέψουν τα πράγματα για τα καλά.
Καλά όλα αυτά, αλλά έλα που δεν μπορείς να απαρνηθείς απόλυτα τον εαυτό σου. Είσαι άνθρωπος που αναζητάς το αδύνατο και επιδιώκεις το απίθανο. Σε ελκύει το «άπιαστο» και είσαι έτοιμος/η να αφεθείς σε αυτό με όλη σου την ψυχή. Όμως κάπου εκεί παραμονεύει η λογική που σε σταματά και σε απωθεί από άλλον έναν φαύλο κύκλο. «Μήπως δεν πρέπει πάλι να αφεθώ;», «Μήπως θα πληγωθώ ξανά;» ή το πιο σημαντικό «Έχω τη δύναμη να αντιμετωπίσω άλλη μια τέτοια κατάσταση;»…
Το μόνο σίγουρο είναι πως όσο «ανοιχτός/ή» και να είσαι σε ένα νέο, πιθανό κόλλημα, υποσυνείδητα ξέρεις ότι δεν είναι όλα ίδια και δημιουργείς άμυνες απέναντι του, που ωστόσο αν χρειαστεί να θα καταρριφθούν, θα καταρριφθούν από μόνες τους, χωρίς να χρειαστεί να τις γκρεμίσεις εσύ για μια ακόμη φορά.
Ο χρόνος λοιπόν, θα είναι βοηθός σου και σύμμαχος, η υπομονή. Και όποιος αξίζει να κατακτήσει πάλι αυτήν τη θέση, κυρίως στο μυαλό σου, είναι σίγουρο πως θα σου ξυπνήσει από την αρχή αυτήν την ατέρμονη επιθυμία να τον κυριεύσεις και θα σβήσει τα «όχι» και τα «μη».
