24 Νοεμβρίου του 2000. Μια απ’τις πιο σημαντικές ημερομηνίες της ανθρωπότητας. Διότι τότε ήταν που κυκλοφόρησε το Playstation 2 κι έκανε τη ζωή μας καλύτερη!
Τι να πεις για αυτό το θαυματουργό, σέξι μηχάνημα; Και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του, όλοι ξέρουν που αναφέρεσαι, ακόμα και αν μιλάς για άλλη κονσόλα!!
Το Ps2 είναι συνυφασμένο με τη ψηφιακή ψυχαγωγία και όσοι το ζήσαμε απ’την εποχή της κυκλοφορίας του, θυμόμαστε πόσο σαρωτικό πανικό είχε προκαλέσει! Τα 00s ήταν επική δεκαετία… μπορεί να μην είχαμε ίντερνετ στο κινητό (ούτε καν στο σπίτι), αλλά οι τρόποι να διασκεδάσεις ήταν αμέτρητοι!
Όπως επίσης, δεν είχαμε ν’ανησυχούμε τόσο πολύ για τη (ν)τροπή που πήρε ο κόσμος. Τότε τσακωνόμασταν για το ποια κονσόλα ήταν η καλύτερη! Το Ps2, το Χ-Box, το GameCube ή το PC! Ωραίες εποχές, τώρα όλες οι εταιρείες τα’χουν τακιμιάσει! Ακούς εκεί cross-play μεταξύ PS4, Xbox One και Nintendo Switch!! Πού ζούμε ρε φίλε, αυτόν τον κόσμο θέλουμε;!
Ό,τι κι αν προτίμησες εσυ, το Ps2 παραμένει μέχρι σήμερα η πιο επιτυχημένη κονσόλα ever, έχοντας πουλήσει πάνω από 150 εκατομμύρια μηχανές! H δημοτικότητα του αποδεικνύεται στο ότι η παραγωγή του δεν σταμάτησε, μέχρι το 2013! Τότε ανακοινώθηκε ότι τα εργοστάσια της Sony έπαυαν να το φτιάχνουν και ήταν ήδη 7 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του Ps3!
Αλλά ποιος νοιάζεται γι’αυτό, τα στατιστικά είναι για τις εταιρείες και τους επιχειρηματίες. Για τις καρδιές μας όμως, υπάρχουν πράγματα που δεν μετριούνται, όπως….
- …τα χιλιόμετρα που διανύσαμε, οι κακομοίρηδες που μακελέψαμε, οι κομματάρες που ακούσαμε στο ραδιόφωνο και το γιγαντιαίο storyline στο αριστουργηματικό Grand Theft Auto: San Andreas. Ένα παιχνίδι-μύθος που ποτέ κανείς δεν ξέχασε…
- …τις φορές που οι μανάδες μας φωνάζανε να ηρεμήσουμε, επειδή είχαμε ξεσηκώσει το σπίτι στη γηπεδική ατμόσφαιρα, με κάποιο Pro! Όποιο κι αν έπαιζες (4,5,6 κτλ) έγιναν λατρεία, υποκουλτούρα, τραγούδι και θρησκεία των 00s!
- …τα γαλόνια αίματος απ’τους μακαρίτες που τσακίζαμε στα God of War. Δεν υπήρχε παιχνίδι που να σε κάνει να νιώσεις πιο μ@μιάς, από αυτό. Απλά μεγαλειώδες!
- …τα χαμόγελα που έφερε στα χείλη μας το Jak and Daxter, το κομψοτέχνημα της Naughty Dog μετά το Crash Bandicoot και πριν το Uncharted. Ξέρεις, μικροπράγματα…
- …οι φορές που μας έφυγε το κλαπέτο ενώ παίζαμε το αδυσώπητο Silent Hill 3 ή το ψυχολογικά αβυσσαλέο Νο2. Πολλά κακάκια λέμε!!
- …τα riff που μας έσπασαν τα δάχτυλα στο Guitar Hero!! Πόσα πιτσιρίκια έμαθαν αληθινή μουσική απ’αυτό το θεσπέσιο game άραγε..;;
- …την κ**ωτική ικανοποίηση όταν πετύχαινες εκείνη την απαιτητική στροφή στο Gran Turismo 4, το ρεαλιστικότερο παιχνίδι αυτοκινήτων που’γινε ποτέ μέχρι τότε!
- …η καζούρα που’τρωγε ο κολλητός, σε κάθε γύρο που παίρναμε στο Tekken 5! Τι πανέμορφη παιχνιδάρα Θεέ μου… Αν το κορμί της Μπελούτσι ήταν videogame, τότε ήταν αυτό!
- …τα ατελείωτα κυνηγητά με τους μπάτσους ενώ ακούγαμε Prodigy και βαράγαμε τα νίτρα, στο Need for Speed: Most Wanted… αν και την παράσταση έκλεβαν οι ξεκαρδιστικές «πιο Fast & Furious πεθαίνεις» σκηνές! Πόσο 2005 ρε φίλε;;;
- …το κλάμα που έπεσε όταν τελειώσαμε το Kingdom Hearts. Μη τολμήσεις να πεις ότι δεν συγκινήθηκες βλέποντας τους ήρωες της Ντίσνεϊ που σε μεγάλωσαν, ενώ στο backround έπαιζε το “Simple and Clean“!!
- …τις καραμπόλες που προκαλέσαμε γελώντας σαδιστικά, στο Burnout Revenge. Αν δεν είχες παίξει αυτό το ντελίριο εκρήξεων και υπερηχητικής ταχύτητας, δεν ήξερες τι θα πει fun!
…και αμέτρητες ακόμα εμπειρίες που μας χάρισε και είναι αδύνατον να χωρέσουν σε οποιοδήποτε κείμενο/αφιέρωμα/ωδή που θα προσπαθήσεις να του κάνεις.
Και να προσπαθήσες δηλαδή, κλάιν! Είναι σαν να ξύνεις απλά την επιφάνεια, γιατί οι συγκινήσεις που μας χάρισε είναι αναρίθμητες! Τι άλλο να θυμηθούμε πρώτο;
Τον αχανή κόσμο του μαγευτικού Final Fantasy XII; Το κωλόπαιδο που πάντα κρύβαμε κι ελευθερώθηκε στο Canis Canem Edit; Το δέος που μας κατέκλυσε σε κάθε γίγαντα που αντιμετωπίσαμε στο Shadow of the Colossus; Τις καινοτομίες και το καλλιτεχνικό μεγαλείο του Okami; Το βρωμόξυλο στο Smackdown: Here Comes the Pain, ή στο Def Jam: Fight for NY;;
Μπορείς να ρωτήσεις πάρα πολύ κόσμο και όλοι θα βρουν κάποιο απ’τα χιλιάδες (κυριολεκτικά) games που λιώναμε σ’αυτή την αξεπέραστη κονσόλα! 13 χρόνια κληρονομιά είναι αυτή…
Κάποιοι γονείς ποτέ δεν το κατάλαβαν, αρκετές φορές τ’ακούσαμε επειδή «ασχολούμασταν με μπλιμπλίκια, ενώ αυτοί στην ηλικία μας…» και τέτοιες τρίχες!! Οι ίδιοι γονείς που τώρα είναι πολύ πιο εξαρτημένοι με οθόνες, απ’ότι εμείς τότε!!
Στη τελική, δεν έχει σημασία αν δέχεσαι ότι το gaming είναι τέχνη. Αν δεν ασχολείσαι, δεν χρειάζεται και να το βρίζεις. Ναι, δεν είναι πυρηνική φυσική, ούτε σώζει ζωές. Αλλά έκανε κάποιες νεανικές ηλικίες καλύτερες.
