Γράφει η Βίβιαν Ηλιάδη
Ο πιο ειλικρινής οδηγός εύρεσης εργασίας:
Βήμα 1: Ψάχνεις όλα τα site αγοράς εργασίας, κοιτάς τις θέσεις που δεν κατέχεις ούτε τα βασικά προσόντα και τελικά, στέλνεις εκεί το βιογραφικό σου.
Βήμα 2: Αράζεις μέχρι να σε πάρει κάποιος από ΑΥΤΟΥΣ τηλέφωνο, γιατί δε διανοείσαι να πάρεις ΕΣΥ. Βαριέσαι να ψάξεις για μερικές θέσεις ακόμη. Ούτως ή άλλως μέχρι να πάρεις κάποια απάντηση, ποιο το νόημα να μπαίνεις σε παραπάνω κόπο;
Βήμα 3: Αν σε ρωτήσει κάποιος για τη δουλειά σου, σηκώνεις τους ώμους και αρχίζεις τις ασάφειες, όπως το πόσο κακή είναι η οικονομία σήμερα, ότι περιμένεις κάτι απαντήσεις αλλά έχεις κάτι στα σκαριά, κλπ.
Βήμα 4: Την αράζεις για λίγες ακόμη εβδομάδες, σαν διάλειμμα από το φασαριόζικο κυνήγι δουλειάς που έκανες για 2 ώρες πάνω από τον υπολογιστή.
Βήμα 5: Αρχίζεις να κράζεις το σκατένιο εργασιακό σύστημα της Ελλάδας μπροστά στους φίλους σου. Όσο περνάνε οι μέρες, οι βρισιές στο λεξιλόγιό σου για τα βύσματα και τα κακομαθημένα πλουσιόπαιδα του μπαμπά αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Βήμα 6: Περιμένεις μέχρι να βρεις δουλειά μέσω κάποιου φίλου. Την αρπάζεις αμέσως, όποια και αν είναι!
Βήμα 7: Κοκορεύεσαι για τη νέα σου δουλειά και το παίζεις ο μεγαλύτερος υποστηρικτής των άνεργων φίλων σου. Δείχνεις μια εκνευριστική άνεση σχετικά με το πόσο εύκολα μπορείς να βρεις δουλειά εάν έχεις ΚΟΤΣΙΑ, ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ, είσαι ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ και κυνηγάς ΕΠΙΜΟΝΑ αυτά που θες.
