Στη διάρκεια της ζωής μας γνωρίζουμε εκατοντάδες ανθρώπους. Άλλους τους ξεχνάμε κι άλλους ίσως να μην τους ξαναδούμε. Κάποιους απ’ αυτούς όμως αρχίζουμε να τους αποκαλούμε γνωστούς. Οι περισσότεροι μένουν σ’ αυτήν την κατηγορία. Μερικοί όμως καταφέρνουν να ανεβούν ψηλά στην ιεραρχία και κατατάσσονται σε μία απαιτητική και δύσκολη κατηγορία⋅ την κατηγορία των φίλων.
Ίσως σ’ αυτήν την κατηγορία να έχουμε τα ίδια άτομα για χρόνια.
Ίσως πάλι και όχι.
Το να «ξεγράψεις» κάποιον από φίλο σου δεν είναι εύκολο. Έχετε μοιραστεί πράγματα, έχετε ξενυχτήσει, έχετε κλάψει κι έχετε γελάσει μέχρι δακρύων παρέα. Για να φτάσεις σ’ αυτό το σημείο όμως, η υπομονή σου έχει τελειώσει. Αυτό που στην αρχή θεωρούσες ασήμαντο και αδιαφορούσες, πλέον έχει αρχίσει να σε κουράζει και να σε κάνει να σκεφτείς ότι αυτός που θεωρούσες τόσο καιρό φίλο σου, δεν είναι σωστός φίλος.
Ο σωστός φίλος λοιπόν, έχει πολλές ευθύνες και πολλά καθήκοντα. Ένα από αυτά είναι να στέκεται δίπλα σ’ αυτόν που αποκαλεί φίλο, όχι τόσο στα δύσκολα, όσο στα εύκολα. Το να πεις ένα «Λυπάμαι που σου συνέβη αυτό» και να το εννοείς, είναι πιο εύκολο από το «Μπράβο! Χαίρομαι πολύ για ‘σένα».
Αν σου συμβεί κάτι κακό, θα δεις δίπλα σου πολλούς που θα θέλουν να σου συμπαρασταθούν, είτε πρόκειται για απώλεια είτε για κάποια αποτυχία είτε για θέματα υγείας. Ο οποιοσδήποτε θα στεναχωρηθεί και θα λυπηθεί. Βέβαια με τον καιρό, όταν το θέμα θα έχει ξεχαστεί, πάλι μόνο οι σωστοί φίλοι θα συνεχίσουν να ενδιαφέρονται για σένα. Αυτοί θα το ξεχάσουν όταν το ξεχάσεις και ‘συ.
Όταν όμως σου συμβεί κάτι καλό, όπως αν πάρεις προαγωγή, αν περάσεις στη σχολή που ήθελες, αν κερδίσεις κάποιο έπαθλο, όλη αυτή η κοσμοσυρροή ξαφνικά θα εξαφανιστεί. Όσοι ούρλιαζαν ότι είναι δίπλα σου όποτε τους χρειαστείς, τώρα δεν είναι πουθενά. Δεν έχουν τη δύναμη να σε δουν χαρούμενο. Είναι δίπλα σου μόνο στα άσχημα. Γιατί είναι εύκολο να προσποιηθείς τον λυπημένο. Δεν είναι εύκολο όμως να προσποιηθείς τον χαρούμενο και τον περήφανο. Γιατί τότε η ανασφάλεια, η ζήλια κι ο εγωισμός χτυπάνε στο κόκκινο. Κι αυτά είναι πράγματα που δεν κρύβονται.
Εκεί λοιπόν φαίνεται ο πραγματικός φίλος.
Σωστός φίλος είναι αυτός που θα κλάψει μαζί σου στα άσχημα και θα πανηγυρίσει, σαν να μην υπάρχει αύριο, στα όμορφα.
Αυτός που θα νιώθει την επιτυχία σου, επιτυχία του. Αυτός που θα περηφανεύεται για τα καμώματά σου.
Όλοι οι άλλοι είναι απλά κομπάρσοι που θα κάνουν το ντεμπούτο τους, ελπίζοντας να κερδίσουν τις εντυπώσεις.
