Από την ελληνική τηλεόραση, έχουν περάσει δάσκαλοι και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, μία όμως κατάφερε να μείνει για πάντα στην καρδιά μας.
Και μιας και είναι φρέσκο το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς τέρμα η τεμπελιά, το όλο κλίμα μας έδωσε το κίνητρο να κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στη μία και μοναδική κυρία Τόγκα (πρώην κυρία Κατσίκη) που πολλοί θα θέλαμε (και δε θα θέλαμε) να την έχουμε δασκάλα. Όπως και να ‘χει, μας αρκούσε και μόνο που τη βλέπαμε να… στάζει μέλι κάθε φορά που μιλούσε στους μαθητές της και όχι μόνο.
Πάραυτα οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι σε περίπτωση που όντως την είχαμε για καθηγήτρια, θα λατρεύαμε να τη μισούμε, αφού από τη μία οι ατάκες της θα ήταν επικές προσφέροντας άπειρο γέλιο κι από την άλλη, οι αποβολές θα έπεφταν βροχή.
Πάμε να θυμηθούμε τις καλύτερες στιγμές της πάντα ετοιμόλογης κύριας Τόγκα τόσο μέσα στην τάξη όσο και έξω από αυτήν:
#1 – Λαζάρου; – Yes. – Βγες!
O έρωτας του Λαζάρου για την Τόγκα είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Μέχρι και στυλ άλλαξε μήπως και τη γοητεύσει, αλλά τελικά μόνο αποβολές έτρωγε. Ο έρμος τι Μαζωνάκης ντύθηκε, τι πιο cultive έγινε, δεν είχε καμία ανταπόκριση.
#2 Κι όλο κλαίνε τα χταποδάκια…
Κι εκεί που νομίζαμε πως τα είδαμε όλα, ο Λαζάρου είπε να κάνει μία τελευταία προσπάθεια για να την εντυπωσιάσει και να ντυθεί στο πάρτι μασκέ του σχολείου, τι πιο φυσιολογικό από …χταπόδι αφού άκουσε πως το θέμα ήταν θαλασσινά. Η στιχομυθία που ακολούθησε ήταν τόσο απολαυστική που μέχρι και η Ράντου από πίσω δεν μπορούσε να κρατηθεί από τα γέλια!
#3 – Κυρία; – Ναι; – Γιατί καθίσατε κάτω από την πόρτα; – Εδώ με βάλανε
Μπορεί οι υπόλοιποι να ευχόμασταν να γίνει σεισμός και να πέσουν τα ντουβάρια να πλακώσουν τον καθηγητή/την καθηγήτρια που μας έσπαγε τα νεύρα, ο Λαζάρου όμως όχι μόνο έσωσε την Καίτη, αλλά τη φώναξε και «Αγάπη Μου» μπροστά σε όλη την τάξη.
#4 Η υστερία προσωποποιημένη
Ένα στιγμιότυπο που μας θυμίζει πολλές δασκάλες μας από το Γυμνάσιο/Λύκειο που αναρωτιόμασταν αν περνούσαν κλιμακτήριο και βρίσκονταν σε μια μόνιμη κατάσταση υστερίας…
#5 Γιατί το «Ξέρω τι Ζητάω» είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τα Χριστούγεννα.
Και ποιος δεν άκουγε Hi5 εκείνη την εποχή, οι μαθητές της Τόγκα θα έμεναν απέξω; Βέβαια, χριστουγεννιάτικο τραγούδι για τη χορωδία δεν το λες, αλλά το «Ξέρω Τι Ζητάω» είναι παντός καιρού και η ψυχραιμία της Καίτης αγνώριστη… Και προφανώς η καλύτερη ερμηνεία πάει στις Πατίλα και Υφαντή με διαφορά.
#6 Η απόλυτη ταύτιση με τον Λαζάρου όταν ο καθηγητής που δε σε πάει, σου βάζει 20
Γιατί το να πάρεις 20 στην Ιστορία και μάλιστα δια χειρός Καίτης Τόγκα, είναι από μόνο του ένα ιστορικό γεγονός που σηκώνει μέχρι και τον εθνικό ύμνο για να ντύσει την στιγμή.
#7 «Κρασσάς έξω»
Πόσες φορές έτυχε να μας πετάξουν από την τάξη χωρίς κανένα λόγο, απλά και μόνο επειδή η καθηγήτρια είχε προηγούμενα μαζί μας ή ακόμα χειρότερα έβγαζε τα νεύρα της πάνω μας… Αν δεν είναι αυτό αδικία, τότε τι είναι;
https://www.youtube.com/watch?v=fh0z9l9KivM
#8 Θέλει και η αποβολή το στυλ της
Μόνο μία Καίτη Τόγκα θα μπορούσε να δώσει αποβολή στέλνοντας sms από το κινητό του μαθητή στον Λυκειάρχη να τον ενημερώσει πως έρχεται στο γραφείο του… Βέβαια, το περίεργο είναι πώς η Πατίλα είχε τον αριθμό του…
#9 Γυναικείος Οργασμός vs Οφσάιντ, σημειώσατε 1-1
Δεν μπορούσε να το θέσει καλύτερα η κυρία Καίτη! Πιστεύω να σας κάλυψε απόλυτα, αγόρια…
#10 Γιατί η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται
Ευχή και κατάρα να έχεις Καίτη Τόγκα πρώτη ώρα για μάθημα και να σε καλημερίζει με τόσο γλυκό τρόπο… προφανώς, αν την είχαμε, η κοπάνα πρωί πρωί θα ήταν στανταράκι! Πάντως εδώ που τα λέμε, καλύτερα τα πρωινά μπινελίκια παρά τα απροειδοποίητα διαγωνίσματα…
https://www.youtube.com/watch?v=ib9GQl-Kysg
#11 Κι αυτά διαδίδονται…
Όταν διαβάζεις σε έκθεση για το περιβάλλον, πως πρέπει να έχουμε τον πλανήτη μας καθαρό όπως το σπίτι μας, για να μη μας παρεξηγήσουν οι εξωγήινοι, κάπου μέσα σου δικαιολογείς και τα νεύρα της και την υστερία της…
Μπορεί λοιπόν να τη λατρέψαμε πολλοί κι ακόμα λιγότεροι να τη θέλαμε για καθηγήτρια, όπως και να ‘χει όμως την ευχαριστούμε για όλες εκείνες τις στιγμές γέλιου που μας προσέφερε και που μας έκανε να δούμε το σχολικό δράμα μας από μία άλλη πλευρά, αυτή του εκπαιδευτή.
